පාසැල ඇරුනු විට තාත්තා මා එනතුරු සිටින බව දුටුවෙමි.....මා ඔහුගේ වාහනයට ගොඩවුනිමි.....කොහොමද පන්තිය හොදද....තාත්තා ඇසුවේය. ......වරදක් නෑ වගේ......මා පිලිතුරු දුන්නෙමි......ගෙදර ගිය විට අම්මාද පාසැලේ විස්තර අසන්ට වූවාය.......තාම කොහොමද කියල දන්නෙ නෑ අම්මෙ....අපේ පංතිභාර මිස්නම් කරුණාවන්ත පාටයි.....එයාට වැඩි වයසත් නෑ වගේ.....මා කීවෙමි.
පසුදින උදෑසන මාව එක්ක ගියේ අම්මාය. පලමුදින මාව පාසැලට ඇතුලත් කල යුතුනිසා තාත්තා සමග පැමිනියත් මින්පසු අම්මා පැමිනෙන බව පැවසුවාය.......උදෑසන පාසැලට ගිය මට සැමතැනම දක්නට ලැබුනේ සුදු පැහැති ගවුම් ඇදගෙන කිරි කොක්කු රෑන මෙන් එහෙමෙහෙ ඇවිදින ගැහැනු ලමුන්ය......කුඩා නංගිලා දුවපැන සෙල්ලම් කරන අයුරුද දුටුවෙමි....මෙතෙක් කලක් නොදුටු මෙම දර්ශනය මගේ සිත්ගත් දසුනක් විය.....මා ඔව්න් දෙස බලමින් පන්තිය සොයාගෙන යනවිට කොහේද සිට පැමිනි ගැහැනු ළමයෙක් මගේ අත අල්ලා ගත්තාය.......ඔයා අලුතෙන් ආවහින්ද පන්තිය හොයාගන්න අමාරුවෙයි කියල මම ඔයා ගාවට ආවෙ.....ඇය කීවාය......ඒ සමගම තවත් ගැහැනු ලමයෙක් මගේ අනිත් අතින් අල්ලා ගත්තාය......ඔයාගෙ නම මොකක්ද කිව්වෙ..ඇය ඇසුවාය ....තිලිනි කෞශල්‍යා... මා කීවෙමි.......ඔවුන් දෙදෙනා මගේ අත්වලින් අල්ලාගෙනම පන්තිය දක්වාම පැමිනෙන්ට විය...කොලන්ගේ අත්මෙන් නොව ඔවුන්ගේ අත්වල සිනිදු බවත් සිසිල් බවත් මට දැනෙන්ට විය......පන්තියට ගිය මා මගේ ඩෙස් එකෙහි පොත් බෑගය තැබුවෙමි.......මා සමග පැමිනි ලමුන් දෙදෙනාද ඔවුන්ගේ ස්තානවලට ගොස් පොත් බෑග තබන අයුරු දුටුවෙමි......මේ කෙල්ලො මොනවගේද දන්නෙ නෑ......කොල්ලන්ට වඩා හපන්ද දන්නෙ නෑ..... ටිකක් මගහැරල ඉන්න ඕනැ......සිතනවාත් සමගම ගැහැනු ලමයෙක් මගේ කරට අත දැම්මාය තවත් කිහිප දෙනෙක් මාව වටකර ගන්ට විය....මුන් ටික එකතුවෙලා මට මොනව කරයිද මන්ද.....පරන ස්කෝලෙ කොල්ලොටික හොදයි වගේ.....මට බියක් ඇතිවිය. ....උබ කොල්ලෙක්ද බන්...... එක් අයෙක් ඇසුවාය.....මම කොල්ලෙක් වෙලා හිටිය කියල මුන්ටිකට ආරන්චිවෙලා වගේ......ඒක තමා මුන්ටික මාව වටකර ගත්තෙ.....දැන් මොකද කරන්නෙ.....මට දැඩි බියක් දැනෙන්ට විය .....
No comments:
Post a Comment