(බොක්සින් සමාදි 15)........................................සමාදි කියන එක එක අතකට ඇත්ත . මම නියම පිරිමි ලමයෙක් නම් පිරිමි කරන වැඩකරන්න ඕනැ ..ඒත් මම ගහගන්න ගස් නගින්න කැමති නෑ . අයියත් ඉස්කෝලෙ ක්‍රිකට් ටීම් එකෙයි කැඩෙට් ටීම් එකෙයි ඉන්නව සමාදිත් බොක්සින් වලින් ඉහලට යයි . එයත් ස්කෝලෙදි ස්පෝර්ට් වලට යනව. මම තමා ඔහේ ඉනෙ. මම ස්පෝට් පැත්තට යන්නෙ නැති හින්ද වැඩිය යාලුවොත් නැ.....අම්මනම් මට ආදරෙයි ඒ එයා කියන විදියට මම ඉන්න හින්ද වෙන්න ඇති. එයාට උදව් කරන හින්ද වෙන්න ඇති. .....ඒ අතින් බලන කොට මම නියම කොල්ලෙක් නෙවෙයි......අම්ම ඉස්සර කිව්ව වගේ මට චූ කරන්න බටයක් තියෙන හින්ද කෙල්ලෙකුත් නෙවෙයි.....එතකොට මම මොකෙක්ද.....මා පැත්තකට වී කල්පනා කලෙමි.....මොකද මේ පැත්තකට වෙලා බුම්මගෙන ඉන්නෙ.....පුහුනුව අවසන් කල සමාදි මා අසලට ඇවිත් ඇසුවාය......නෑ නිකන්....මම කීවෙමි.....නෑවද .....තාම නෑ මම කීවෙමි.....මොකුත් බැරිනම් නාගෙනවත් ඉන්නවකො...ඔය හඩුගද යන්න....මමනම් ප්‍රැක්ටිස් ඉවරකරල නා ගත්ත.....ඇගේ සිරුරෙන් විහිදුනු සුවද සබන් වල සුවදින් මටද ඒබව තේරුනි....මාත් නාගන්න ඕනැ.....මමද නාන කාමරයට ගොස් නාගත්තෙමි.

මා සමාදි අසලට ගියවිට ඇගේ කන්පෙති දෙක මට පෙන්වූවාය. පුදුමයකි ඇගේ කන් සිදුරු පෙනෙන්ට නොතිබුනි. මොකක් කරලද වහ ගත්තෙ....මම ඇසුවෙමි .....පොඩි වැඩක් කලා......ඇය කලදේ සැගවූවාය.....ඉවරයි.... දැන් මට තමා කරදරේ .....දැන් මට එයා වගේ රගපාන්න වෙනව....කන්පෙතිවල සිදුරු නොපෙනීම ගැන ඇය සතුටු වුනු අතර මා ඇය වෙනුවෙන් කෙල්ලෙකුට රගපාන්න වෙන එකගැන ගැන දුක්වුනෙමි....දැන් ඔයා මොකක්ද ඔය කරන්න හදන්නෙ.....මම සමාදිගෙන් ඇසුවෙමි.....වෙන මොකුත් නෙවෙයි ජනිත් වගේ ඉන්න...ඇය පිලිතුරු දුන්නාය......ඕව කරන්න ගිහිල්ල ඊයෙ තවපොඩ්ඩෙන් මම තාත්තගෙන් ගුටිකනව....අද ගවුමක් අදින්න වුනා.....මටනම් බෑ මීටපස්සෙ ඔයා වගේ රගපාන්න.....මම කීවෙමි.....අයියෝ මෙයාගෙ තියෙන බය... ඔයට මෙන්න මේකයි කරන්න තියෙන්නෙ......ඔයා සාමාන්ය විදියට ඉන්න කවුරු හරි සමාදි කියල කතාකලාම යන්න.....හැබැයි බොක්සින් ප්‍රැක්ටිස් වෙලාවට විතරක් මම යන්නම්....ඒක උඹට බෑනෙ........ඇය සැලසුම කීවාය......මේ වැඩේ තේරුම මොකක්ද බන්....මම නොකැමැත්තෙන් ඇසුවෙමි.....උඹට මගේ හිතේ තියෙන ආශාව තේරෙන්නෙ නැද්ද බන් ..මම ආශයි මේ ලෝකෙ ඔක්කොම මාව කොල්ලෙක් කියල පිලිගන්නව බලන්න...මට මේකට උඹේ සපෝට් එක දීපන්කෝ....ඇය මගෙන් ඉල්ලාසිටියාය....ඇගේ යෝජනා අනුව.මට කෙල්ලෙක් මෙන් ඇද සිටීමට අවසය නැත. මා සපුරුදු පරිදි පිරිමි ඇදුම් ඇද සමාදි විදියට පෙනීසීටීම පමනක් ප්‍රමානවත් බව පෙන්නාදුන් නිසා ඇගේ යෝජනාවට කැමැතිවුනෙමි......දැන් අද ඉදන් උඹ තමයි සමාදි මම ජනිත්......ඇය ජයග්‍රහයී ලෙස පැවසුවාය.
පසුදින උදාවිය සදුදා දිනයක් බැවින් අපි පාසැල් යෑමට සූදානම් උනෙමු.....සමාදි මගේ නිල් කලිසමත් සුදු කමිසයත් ඇදගෙන සිටිනු දුටුමට කුමක් කරදැයි සිතා ගැනීමටවත් නොහැකිවිය......දැන් මට වෙන්නෙ සමාදිගෙ සුදු ගවුම ඇදගන්නද.....මම කල්පනා කලෙමි. ..සමාදි ඔය මොකද කරන්නෙ ඕව මගෙ ඇදුම් ඔයා ඔයාගෙ ඒව ඇදගන්න....මම කීවෙමි.....ඔයා ඒව ඇදගන්න මට බෑ.....ඇය පැවසූ නිසා...මට බෑ ගවුන් ඇදගෙන ස්කෝලෙ යන්න....ලැජ්ජ නැද්ද.... මම කීවෙමි.....අම්මා අපි අසලට පැමිනි නිසා අපේ වාදය අවසන් කර නිස්සබ්ද වුනෙමු.....මොකද අද සමාදි ස්කෝලෙ යන්නෙ නැද්ද. තාම ලෑස්ති වෙලාවත් නෑනෙ......අම්මා ඇසුවාය.....අනේ මන්ද අම්මෙ සමාදිට ස්කෝලෙ යන්න බෑ කියන්නෙ.....සමාදි කීවාය.....ඇත්තද අම්මා මගෙන් ඇසුවාය.....මට කුමක් කියන්නදැයි හිතා ගැනීමටවත් නොහැකිවිය......මෙයාටත් මම වගේ කලිසම් ඇදගෙන ස්කෝලෙ යන්න ඕනැලු.....මම නිස්සබ්දව සිටිනවිට සමාදි කීවාය....මොනවා මොනවිකාරයක් ද මේ........අම්මා ඉනට අත තබාගෙන මා දෙස බැලුවාය.....

(බොක්සින් සමාදි 14).....................................ටික වෙලාවක් මා ඇදගෙන සිටි ගවුම හරිගස්සමින් සිටි අම්මා....මෙහෙ එනව....මාව ඇගේ කාමරයට රැගෙන ගොස් කන්නාඩියෙන් මා ඇදසිටි ගවුමේ ලස්සන පෙන්වන්ට වූවාය.....දැන් බලහන් ඔයා ගවුමට කොච්චර ලස්සනද කියල. ඔය පිරිමි ඇදුම් වාගෙද....ඇය මගේ හැඩ පෙන්වමින් පවසන්ට වූවාය....ඇත්තටම ගවුමට මාව ලස්සන වී ඇතිබව මටද වැටහුනි. එහෙත් මා සමාදි වගේ ගැහැනු ලමයෙක් නොව මා පිරිමි ලමයෙකි.....ඉතින් කොහොමද මේවගෙ ගවුන් ඇදගෙන ඉන්නෙ....මේක ගැලපෙන්නෙ සමාදිටමයි ඒත් එයා ගවුන් අදින්න කැමති නෑනෙ.....මා ඇදගෙන සිටි ගවුම දෙසබලමින් කල්පනා කලෙමි.....ඔය පිරිමි ඇදුම් ඇදගෙන පිරිමි ලමයෙක් වගේ ඉන්න එක අතහැරල දාල කෙල්ලෙක් වගේ හිටහන් බන්........අම්මා පැවසුවත් මා කිසිත් නොකියා බලා සිටියෙමි. 

ඇදේ නිදාසිට ඇහැරුනු තාත්තා..... ආ සමාදි කාලෙකින් ගවුමක් ඇදගෙන ඉන්නව දැක්ක.........ලස්සනයි ලස්සනයි......මාදෙස බලා කීවේය.....බලන්න මහත්තය.....මෙයා ගවුමට කොච්චර ලස්සනද කියල.....ඒත් මෙයාට ගානක් නෑනෙ.....කීවාය......දැන් කාලෙ කෙල්ලො ඔහොම තමා නෝනෙ කොන්ඩෙ කොටට කපනව කලිසම් අදිනව.....කාලෙ හැටි තමයි......තාත්තා සිනාසෙමින් පැවසුවේය.....ඒක නෙවෙයි අද ප්‍රැක්ටිස් කරන්නෙ නැද්ද....මම මුහුන හෝදගෙන එන්නම් ලෑස්තිවෙලා ඉන්නව......මෙයාව කොල්ලෙක් කරල මදිවට තව බොක්සින් ගහන්නත් උගන්වනව.....අම්මා තාත්තට නෝක්කඩුවෙන් කතාකලාය.....තාත්තා කිසිත් නොකියා කාමරයෙන් එලියට ගියේය. මා ඇදගෙන සිටි ගවුම පිටින්ම සමාදි අසලට ගියෙමි.....ශා ඔයානම් මාර ලස්සනයි අනේ.....ඔය විදියට හැමදාම ගවුන් ඇදගෙන ඉන්නකො.....සමාදි සිනාසෙමින් කීවාය.....මේ විකාර කතා කරන්නැතුව ඉන්නව....අන්න තාත්ත ප්‍රැක්ටිස් වලට කතා කලා.....ඇත්ත තමා ඒකට ලෑස්ති වෙන්න ඕනැ....මේ ඕක ගලවහන් ඉක්මනට . නැත්නම් ඔය මම නෙවෙයි කියල අහුවෙයි......මම ගවුම ගලවා ඇදගෙන සිටි ඇදුම් ඇදගත්තෙමි....
සමාදි බොක්සින් ප්රැක්ටිස් කරන අතර තුර මා ජීවිතයේ පලමුවරට ගවුමක් ඇදීම ගැන කල්පනා කලෙමි.සමාදි ඒවට කැමති නැති වුනාට මටනම් තේරෙන්නෙ ඒ ඇදුම් මගෙ ඇදුම් වලට වඩා සනීපයි කියල . ඒවගෙම ලස්සනයි. මම සමාදි වගේ කෙල්ලෙක් උනානම් කවදාවත් පිරිමි ඇදුම් අද්න්නෙ නෑ.....එච්චර ලස්සන ඇගට සනීප ඇදුම් තියෙද්දි ..මේ ගොරෝසු කිසි හැඩයක් නැති පිරිමි ඇදුම් අදින්නෙ මොකටද?......ඒත් අම්මා පැවසූ දවස් විසි අටේ කතාව මතක් විය.....දවස් විසි අටකට සැරයක් කෙල්ලන්ට ලේ යනවලු....ඒක තමා එදා සමාදිටත් වෙලා තිබුනෙ.....ඒක දිගට වෙන්න ඕනැලු.....අපෝ එහෙම වෙනවනම් කෙල්ලො වෙන එක හරිම කරදරයක් නේ.....එහෙමනම් කොච්චර ලස්සන වුනත් මටනම් කෙල්ලෙක් වෙන්න ඕනැ නෑ.....හොදවෙලාවට මම පිරිමියෙක් වෙලා උපන්නෙ.....මට ඒ ගැන සතුටක් ඇතිවිය.
සමාදි බොක්සින් පුහුනු වෙන කොට්ටයට වැරෙන් පහර දෙනු දුටුවෙමි. මෙම පහරක් මුහුනකට වදුනොත් තරු කීයක් පෙනෙයිද.....ඇගේ අත් දෙක මැසින් එකක් මෙන් වේගයෙන් චලනය වේ. මෙම වේගය වැලැක් වීමට අපේ පන්තියේ යෝදයා යනුවෙන් හැදින්වෙන. කල්හාරටද නොහැකි බව මා හොදින් දනිමි.....හේතුව ඇය පුහුනු වන්නේ යුධ හමුදා බොක්සින් පුහුනු කරුවෙකුවන අපේ තාත්තා ගෙනි......මේකි කවද හරි බොක්සින් කප් එක ගන්නව. ඊට ඉස්සෙල්ල මේකි කීදෙනෙකුගේ නහයවල් කඩයිද දන්නෙ නෑ.....මම කල්පනා කලෙමි. මොකද හති අරින්නෙ පුරුශ ධෛර්ය අරන් ගහනව......තාත්තා සමාදිට විහිලුවට මෙන් කියනු ඇසුනි.....පුරුශ ධෛර්ය නම් තියෙනව තාත්තෙ ගැහැනු ධෛර්ය තමා නැත්තෙ...අම්ම බලාපොරොත්තු වෙන්නෙ මගේ ගැහැනු ධෛර්යනෙ...සමාදි හති අරිමින් පවසනු ඇසුනි....ඒකනම් ඇත්ත....තාත්තා සිනාසුනේය......ජනිත් මේ වැඩේට එන්නෙ නෑනෙ එයත් ආවනම් හරිනෙ....තාත්තා මා දෙස බලා කීවේය.....අපෝ මෙයාටද මෙයාට ගැහැනු ධෛර්යත් නෑ පුරුශ ධෛර්යත් නෑ.... ඇහුනද සමාදි කිව්ව දේ.....තාත්තාත් සමාදිත් මට එසේ පැවසීම නිසා මගේ සිත තුල ලැජ්ජාවක් ඇතිවී ඉක්මනින් එතැනින් ඉවතට ගියෙමි.....

(බොක්සින් සමාදි 13)..................................උඹේ කන්දෙකත් විදිමුද.....මොන විකාරයක් ද....කොල්ලො කන්විදින්නෙ නැනෙ....මම අයට සරෙන් කීවෙමි...එහෙනම් කන් විදල වගේ මාර්ක් එකක් තියමු....හිටපන්කො මම වැඩේ නියමට කරන්න. ඇය කාබන් පැනක් රැගෙන මා අසලට පැමිනියාය....මගේ කනේ සිදුරුත් ටිකක් කලුපාටට වගේ පේන්නෙ උබෙත් ඒවගේ කලු තිතක් තියන්නම්.....ඇය මගේ කන්පෙත්ත ඇල්ලුවාය.....මොනව කරනවද මම දන්නෙ නෑ ....මම එයට වුරුද්ධ වුවද ඇය මගේ කන් පෙත්තේ කලු තිත් තබුවාය....දුව සමාදී....අම්මා සමදිට අඩගසන හඬ ඇසුනි.....මේ අන්න ඔයාට කතාකරනව.....මට නෙවෙනෙ කතාකරන්නෙ ඔයාටනෙ....මම කීවෙමි.....හරි හරි ඒවුනාට උඹ ගිහින් බලහන්කො....අම්ම උබව මාව කියල රැවටුනොත් අපේ වැඩේහරි....ඇය සිනාසෙමින් කීවාය....සමාදී මම කතාකරනව ඇහෙන්නෙ නැද්දා.....අම්මාගේ කටහඬ නැවත ඇසුනි.....ඉක්මනට පලයන් නැත්නම් බනී....ඇය මට අම්මා අසලට යන ලෙස බල කලාය.....ඇගේ ඉල්ලීම නිසා මම අම්මා අසලට ගියෙමි.....ඔයාට ඊයෙ ගත්ත ගවුම ඇදල බලන්න බැරි වුනානෙ. මේක ඇදල බලහන්කො.....මට දෙලෝ රත්විය....මම කොහොමද ගවුන් අදින්නෙ මම කොල්ලෙක්නෙ.....පොඩ්ඩක් ඉන්න අම්මෙ පැවසූ මම සමාදි අසලට ගොස්.....අර ඊයෙ ගත්ත ගවුම ඇදල බලන්න බන් කතාකරන්නෙ....පලයන්. මම සමාදිට කීවෙමි.....කමක් නෑ බන් උඹ ඇදල බලපන්...ඕක ඇන්ද කියල උඹව කෙල්ලෙක් වෙන්නෙ නෑනෙ.....මේ මට ගවුන් අදින්න බෑ මම කොල්ලෙක් ...මම නැවත කීවෙමි.....සමාදී... ඉක්මනට එනව මොකද කරන්නෙ....අම්මා අඩගැහන්ට විය.....යනව හලෝ....සමාදි මාව කාමරයෙන් එලියට තල්ලුකලාය....මම අම්මා දෙසට ගියෙමි.....මට බෑ අම්මෙ ගවුන් අදින්න.....මම කීවෙමි....හැමදාම කොල්ලො වගේ ඇදන් ඉන්නද හදන්නෙ....කෙල්ලෙක් උනාම මේව අදින්න ඕනැ....දැන් ඔයා පොඩි ලමයෙක් නෙවෙයි ලමිස්සියෙක්... ඒක හිතේ තියාගන්නව.....අම්මා බනින විට ඇය අසලට ගියෙමි. ඔය ඇදන් ඉන්න කමිසෙ ගලවල මේක අදිනව.....ඇගේ නියෝගය ඉටුකිරීමට සිදුවිය.....මා කමිසය ගැලවූ පසු මගේ පපුව දෙස හොදින් බැලූ අම්මා. ....ඔයා ලොකු ලමයෙක් වෙලා දැන් මාස දෙක තුනක් විතර වෙනව තාම ඔයාගෙ වෙනසක් වෙලා නෑනෙ.....මාව ලොකු ලමයෙක් වෙනකොට ඊට ඉස්සෙල්ල පොඩ්ඩක් පපුව ලොකුවෙලා තිබුන.....ඔයාගෙ එහෙම ලකුනක් වත් නෑනෙ......අය මට ගවුමේ කර මගේ හිසෙන් රින්ගවන ගමන් පවසන්ට වූවාය....මම දුවගෙන් අහන්න හිටියෙ එදාට පස්සෙ ඔයාට මාසෙ එක උනේ නැනේද.....අම්මා අසන දේ මට නොතේරුනු බැවින් මොකක්ද අම්මෙ ඇසුවෙමි.....ගැහැනු ලමිස්සියෙක් උනාම දැනගන්න ඕනැනෙ දවස් විසි අටකට විතර සැරයක් එදාවගේ ලේ පිටවෙනව කියල...... එහෙම වෙනවද කියල මම දන්නෙ නෑ අම්මෙ.....සමාදිට එහෙම එකක් වෙනවද කියා මා නොදන්නා බැවින් කීවෙමි.....යකෝ උඹ දන්නෙ නැත්නම් මමද දන්නෙ.....අම්මා මට සැරකර.....සුදු පාට පැන්ටි ඇදගෙන හිටහන් පැන්ටියෙ ලේ පැල්ලම් තිබුනොත් මට කියහන්.....මම දැකල තියෙනව ඔයා ජනිත්ගෙ පැන්ටිත් අදිනව ඒව එහෙම අදින්න එපා.එයාගෙ කලිසම් ඇන්දත් ඔයාගෙ පැන්ටි ඇදහන්......මට ඇන්දූ ගවුමේ ප්ටුපස තිබුනු බෝ එක ගැටගසන ගමන් කීවාය.....දැන් ඔය කලිසම ගලවනව....මම අයගෙන් ඇතට ගොස් කලිසම ගැලෙව්වෙමි.....මේ දැනුත් ඇදගෙන ඉන්නෙ ජනිත්ගෙ පැන්ටියක් නේද.....ගිහින් ඒක ගලවල ඔයාගෙ පැන්ටියකුයි යට සායකුයි ඇදන් එනව.....අම්මා පැවසූ නිසා මා සමාදි අසලට ගොස්...හරි වැඩේ මට කියනව ඔයාගෙ පැන්ටියකුයි යට සායකුයි ඇදන් එන්නලු.....එනව එනව...පැවසූ ඇය ඇගේ සුදු පැහැති පැන්ටියක් සහ යට සායක් දුන්නාය....මා ඇදගෙන සිටි මගේ පිරිමි පැන්ටිය ගලවා ඇගේ සුදු පැහැති පැන්ටිය ඇදගත්තෙමි.....එය මගේ පැන්ටිය තරම් ගොරෝසු නොමැති බැවින් ඇගට සහැල්ලුවක් දැනුනි. යට සායද ඇදගත් මා අම්මා අසලට ගියෙමි. ඇය මා ඇදසිටි ගවුමේ හැඩ බලමින්. ...ඇගට හරියට හරි වගේ නේද....මේක ඇන්දම ඔයා හරි හැඩයි. ඔයාගෙ දිග කොන්ඩෙත් තිබුනනම් දැන් කොච්චර ලස්සනද....අපරාදෙ ඒකත් කපල දැම්මනෙ.....සමාදි කොන්ඩය කැපීම සම්භන්දයෙන් දුකින් කතාකල ඇය.....ඔයා කොල්ලෙක් වගේ ඇදගෙන ඉන්නවට වඩා මේවගෙ ඇදගෙන ඉන්නකොට කොයිතරම් ලස්සනද......ඔයාට ලස්සන කෙල්ලෙක් වෙන්න පින නෑනෙ.....අම්මා මා දෙස බලා සුසුමක් පිටකරනු දුටුවෙමි.....

(බොක්සින් සමාදි 12)...................................සමාදී මොකක්ද කලේ..... මාදෙසබැලූ තාත්තා මට සැරෙන් කතා කලේය......මා බියපත්ව ඔහු දෙස බැලුවෙමි......මා සමාදි යයි වරදවා වටහාගෙන බනින බව තේරුනි....මම කිව්වෙ අම්මගෙන් අහල කොන්ඩෙ කපන්න කියල නේද?.....ඇයි මේවගේ හිතුවක්කාර වැඩ කරන්නෙ......තාත්තා මට සැර කරන්ට විය..තව පොඩ්ඩකින් තාත්තා මට ගහන බව තේරුම් ගත් මා..මම මොකටද සම්මාදිගෙ වැඩ හින්ද තාත්තගෙන් ගුටි කන්නෙ.....මම නෙවෙයි සමාදි....පැවසීමට සිතා සමාදි දෙසත් තාත්තා දෙසත් බැලුවෙමි.....සමාදි ඇගේ දබර ඇගිල්ල තොල් අතර තබා මොකුත් නොකියන ලෙස සංඥා කලාය....ඉන් අනතුරුව ඇගේ බොක්සින් වලට හුරුවූ දකුනු අත මිට මොලවා වම් අතින් එය පිරිමදින බව පෙනුනි. ඇත්ත කිව්වොත් මට ඇගෙන් මුහුන හරහා බොක්සින් පහරක් වදින බව එම සලකුනෙන් තේරුම් ගත්තෙමි.......දැන් ඇත්ත කියලත් බෑ ...මම නිස්සබ්දව තාත්තාගේ බැනුම් අසාගෙන සිටියෙමි.....බලනව තමුසෙ කරන වැඩ හින්ද අම්ම කොච්චර දුක් වෙනවද කියල.....ඔයා ගැහැනු ලමයෙක් ගහැනු ලම්යි හැදෙන්න ඕනැ අම්ම කියන විදියට....අම්මට හිතුවක් කාර වෙන්න එපා.....තාත්තා මට මෙසේ බනින විට සමාදි හිමින්සීරුවේ අපි අසලින් ලෙස්සාගිය බව දුටුවෙමි......මා කර කියාගන්න දෙයක් නැතුව සමාදි වෙනුවෙන් බැනුම් ඇසුවෙමි.....මීට පස්සෙ එහෙම ඕවගෙ හිතුවක්කාර වැඩ කරන්නෙ නෑ හොදද.....එහෙම කරල අහුවුනොත් මේ තාත්තගෙ හැටි දන්නවනෙ......පැවසූ ඔහු.....දැන් කරන්න දෙයක් නෑ නෝන. මෙයාගෙ කොන්ඩෙ ඉක්මනට වැවෙයි.දැන් කාලෙ ගැහැනු ලමයි ඕනැතරම් කොන්ඩෙ කොටට කපාගෙන ඉන්න හින්ද. ඕක ගැටලුවක් වෙන එකක් නෑ.....තාත්තා අම්මා සනසමින් කතා කලේය.
අපෝ ඔයින් ගියා ඇති සමාදි හින්ද තව පොඩ්ඩෙන් මටයි තාත්තගෙන් ගුටිකන්නවෙන්නෙ. එසේ නොවීම ගැන මා දෙවියන්ට පින්දෙමින් සමාදි සොයාගෙන ගියෙමි. බලනව තමුසෙ හින්ද මම බැනුම් ඇහුව හැටි....මා ඇයට දොස් කියනවිය....ඇය හිකි... හිකි....ගාමින් හයියෙන් සිනාසෙන්ට විය....ඇගේ එම සිනාවට තවත් කේන්තිගිය මා.....තමුසෙටනම් හිනා මගෙ බඩ පපුව රත්වෙලා හිටියෙ තාත්තගෙන් ගුටි කන්න වෙයි කියල.....මේ පුහුල් දෝසි ටික කාල ඔය රත්වෙලා තියෙන බඩ පපුව නිවාගන්නවකො....ඇය අතේ තිබුනු පුහුල් දෝසි ටිකක් මට දික්කලාය....මට ඕනෙ නෑ තමුසෙගෙ ඔය කෙහෙල්මල....මට පාඩුවෙ ඉන්න දෙනව....මම නැවත ඇයට සැර කලෙමි.....එහෙත් ඇය කිසි ගනනක් නැතුව සිනාසෙමින් තාත්තා දුන් පුහුල් දෝසි ටික හපමින් සිටියාය.
පසුදා ඉරු දින බැවින් අපේ දහම් පාසෙල් දිනය විය....මා සරම සහ කමිසය අදිනවිට.. මා අසලට පැමිනි ඇය මේ මටත් ආසයි බන් ඔය විදියට කොල්ලෙක් වගේ යන්න....ඕවගෙ අදිනකොට මාර ස්මාට් බන්...මට මේ ලමා සාරිය පේන බෑ....මට දීපන්කො බන් ඔය සරමයි කමිසෙයි ඇදන් යන්න.....මේ පිස්සු කෙලින්නෙ නැතුව හිටහන්. උඹ මේව ඇදන් යනකොට මම අදින්නෙ මොකක්ද......ඇයි බන් ම්ගෙ ලමා සාරිය තියෙන්නෙ.....මේ උඹට පිස්සු හැදීගෙන එනවද?.....මට පුලුවන්ද කෙල්ලො වගේ ඇදන් යන්න....අපි දෙන්න එක වගේ හින්ද හොයන්න බෑ උඹට තියෙන්නෙ මම වගේ ඉන්න.....මට බෑ කෙල්ලො වෙන්න.....යනව යන්න මෙතැනින්.....ඊයේ ඇය මාව අහුකල උගුල සිහිවුනු මම මෙයා හදන්නෙ මාව තවත් උගුලකට අහු කරන්න.....මම ආයෙත් ඕවට අහුවෙන්නෙ නෑ. ...මා සිතා ගත්තෙමි. සමාදි අකමැත්තෙන් උවද ලමාසාරිය ඇදගත් බව පෙනුනි.
අපි දහම් පාසැල් ගොස් පැමිනි විගස සමාදි මගේ ඇදුම් ඇද ගත්තාය.... සමාදිත් දැන් කොල්ලෙක් වගේමයි හැදෙන්නෙ. කන්පෙති කසනව කියල ඒවත් ගලවල දැම්ම ඔහොම ගියොත් කන්සිදුරු දෙකත් වැහෙනව. මම දන්නෙ නෑ මේ සමාදිට නම් මොනව වෙලාද කියල.....අම්මා අද ඇත්ත සමාදිට බනිනු ඇසුණි. අදනම් සමාදි කවුද කියල අහුවුනා නේද....මම ඇයට විහුලු කලෙමි.....බලපන් බන් මේ කන්වල තියෙන සිදුරු හිදනෙ අදුන ගන්නෙ....මේව කොහොම හරි නොපෙනෙන්න වහගන්න ඕනෙ බන්.....ඒත් අහුවෙනවනෙ...ඒ කොහොමද ...ඇය ඇසුවාය.....මගෙ කන්විදල නෑනෙ.....මම කීවෙමි....ඔව්නෙ ඒකටත් මොකක් හරි කරන්න ඕනෙ...ඇය කල්පනා කරන්ට වූවාය.....ටික වේලාවකට පසු....මේ....මම කියන්නද වැඩක්.....සමාදි පැවසුවාය.....ඒ මොකක්ද....මම ඇසුවෙමි....

(බොක්සින් සමාදි 11)....................................අපි ටික දුරක් පයින් ගමන් කරනවිට. ....ආ අක්කෙ ටවුම දිහා ගිහින් වගේ......අම්මා අදුනන ඇන්ටි කෙනෙක් අපිව දැක නැවතී කතාකලාය...ඔව් නන්ගි මේ දරුවො දෙන්නගෙ කොන්ඩෙ කපන්න එක්ක ගියා......කීවාය......මේ දුව නේද?... එයාවත් පුතෙක් කරලනෙ....මා අසලට පැමිනි ඇන්ටි මගේ හිස අත ගාමින් පැවසුවාය.....ඔව් නන්ගි මෙයාගෙ කොන්ඩෙ කොටට කපන්න ඕනැ කිව්වනෙ.....ටික දවසක් යනකොට හොදට වැවෙයි......අම්මා පිලිතුරු දුන්නාය. ඇන්ටීටත් අම්මාටත් වැරදී ඇතිබව දුටුවත්....අපේ වෙස්මාරුව අහුවේ යැයි බිය නිසා මා සමාදි මෙන් සිටියෙමි..... ඒ ඇන්ටිටත් අදුන ගන්න බැරිවුනා නේද?...... ඇය අපෙන් ඈත්වෙනකන් සිටි සමාදි මගෙන් ඇසුවාය....අනේ මන්ද මටනම් බයේ බෑ.....මම කීවෙමි..... මෙයානම් මහ බය ගුල්ලෙක්නෙ මොකට කොල්ලෙක් උනාද මන්ද?......ඇය මට බැන පාරෙන් එහා පැත්තට පැන්නාය......ඒයි ජනිත් කොහේද ඔය දුවන්නෙ......මේ පැත්තට වෙලා අපිත් එක්ක යනව.....අද සමාදිගෙන් කරදර නෑ ඒකට හරියන්න ඔයා පටන්ගත්තද......අම්මා මා යයි සිතාගෙන සමාදිට බනින්ට වූවාය......මේකනම් මාර වෙස්මාරුවක්....එක අතකට බලනකොට මේකත් මාර ජොලි වැඩක් තමා.....මා තනියම සිනාසුනිමි.
              අපි ගෙදර යනවිට යන්තම් ඇදිරි වැටීගෙන එමින් තිබුනි.......මම මේ බයේ මග බලාගෙන හිටියෙ අම්මල කොහේ ගියාද කියල.....අයියා අපි රෑවෙන කොට බයවී සිටින්න ඇති බව ඔහුගේ මුහුනින් පෙනුනි......මේ දෙන්නගෙ කොන්ඩෙ කැපුවට පස්සෙ රෙදි සාප්පුවට ගියා පුතේ ඒකයි හවස්වුනේ...කියාගෙන ගේතුලට ගියාය.....අම්මටත් ඉතින් රෙදි සාප්පුවකට ගියාම ගෙවල් ගැන මතක් වෙන්නෙ නෑනෙ.....අයියා හෙමින් මුමුනන ශබ්දය මට ඇසුනි. දෙන්න එක්ක නා ගන්න නැත්නම් කෙස්කොට හැම තැනම වැටෙයි....අම්මා අපිට පවසනු ඇසුනි.....ඉස්සර මාත් සමාදිත් එකවර නා ගැනීමට නාන කාමරයට ගියත් . සමාදිගේ උත්සවයෙන් පසුව. අපිට වෙන වෙනම නා ගන්නා ලෙස අම්මා අලුත් නීතියක් පැනවීම නිසා මට සම්මාදි නාගෙන එලියට එනතුරු බලා සිටීමට සිදුවිය. පොඩි කාලෙ එක ඇදේ නිදාගත් අපි දෙන්නා අපේ වයස අවුරුදු දහය විතර වෙනකොට ඇදත් වෙන් කලා .... දැන් බාත් රූම් එකට යන්න දෙන්නෙත් නෑ.....එයා කෙල්ලෙක් මම කොල්ලෙක් නෙ ඒකතමා මේකට හේතුව....එක්කො අපි දෙන්නම කොල්ලො වෙන්න ඕනැ නැත්නම් අපි දෙන්නම කෙල්ලො වෙන්න ඕනැ .එහෙම උනානම් මේ අවුල නෑනෙ.....මම කල්පනා කලෙමි.
                මට හිතෙනව බන් හැමදාම ජනිත් වගේ ඉන්න...ඒක මරු ජොලි වැඩේ බන්........එදා රෑ සමාදි මට කීවාය......මේ විකාර දොඩවන්නෙ නැතුව ඉන්නව.....අම්මගෙන් නම් යන්තම් ශේප් වුනෑකි තාත්තට අහුවුනොත් අපිව මරයි.....මම මගේ අකමැත්ත ප්‍රකාශ කලෙමි...එහෙම අහුවෙන්නෙ නෑ බන් අපි දෙන්න එක වගේ මනෙ. මම ජනිත් වගේ ඉන්නම් උඹ සමාදි වගේ හිටහන්......අනේ මට බෑ කෙල්ලෙක් වගේ ඉන්න.......මම කීවෙමි.....කොහොමත් අපි දෙන්නම අදින්නෙ උඹේ ඇදුම් නෙ උඹ ඕනැ විදියට හිටහන් මම ජනිත් විදියට ඉන්නම්.....අද උදේ ටවුමෙ ඉදන් ආව විදියට ඉම්මු.....ඇය විස්තර කරන්ට වූවාය......ඒ වුනාට ඔයාව අදුනගන්න පුලුවන්නෙ.....මම කීවෙමි....ඒ කොහොමද ....ඇය ඇසුවාය.....ඔයාගෙ කන විදල මගෙ කන විදල නෑ ....මම කීවෙමි. ඒක හොදට පේනවද ....ඇය ඇසුවාය. හොදට බැලුවොත් පේනව.....මම පැවසූ විට....ඒකට මොකද කරන්නෙ...ඇය කල්පනා කිරීමට පටන්ගත්තාය. අත් කන්නඩියක් අතට ගත් ඇය කන්පෙති දෙක පරීක්ෂා  කිරීමට පටන් ගත්තාය.......මේව පේන්නෙ නැති වෙන්න වහන්න ක්‍රමයක් තියෙනවනම් වැඩේ හරි ....ඇය සෙමින් කියවනු ඇසුනි.....  
                  සමාදිගේ සිතට යමක් වැටුනු විට එය ඉටුකර නොගෙන සීටීමේ පුරුද්දක් ඇයට නොමැති බව මා දැනගෙන සිටියෙමි. ඇයට උවමනා වී ඇත්තේ කෙසේ හෝ කොල්ලෙක් මෙන් ජීවත් වීමටය. දැන් ඇය සැර සෙන්නේ මාව බිල්ලට දී හෝ ඇගේ අරමුන ඉටුකර ගැනීමට බව මට වැටහුනි......මා මෙම උගුලෙන් ගැලවෙන්නේ කෙසේ දැයි මා නිතර කල්පනා කලෙමි....සමාදිගේ මුරන්ඩු සිතට මගේ අහින්සක සිත යටවී ඇති බව මට වැටහුනු බැවින් අක මැත්තෙන් හෝ ඇගේ යෝජනාවට කැමැත්ත දීමට සිදුවන බව මට තේරුනි.
                     තාත්තා ගෙදර පැමිනෙන විට තරමක් රෑ බෝවී තිබුනි.....ජනිත් මේක බෙදාගෙන කන්න.....මායැයි රැවටුනු තාත්තා සමාදිට ...පාර්සලයක් දී පැවසුවේය. බලන්නකො මහත්තය සමාදි කොන්ඩෙ කොටටම කපාගත්තනෙ....අපරාදෙ අමා රුවෙන් දිගට වවාගත්ත කොන්ඩෙ ...අම්මා තාත්තාට...හැඩුම් බරව පවසනු ඇසුනි.......

 

(බොක්සින් සමාදි 10)......................................අපි ආපසු යනවිට සමාදි හිසට තොප්පිය දැම්මේ නැත. ඇගේ හිසකෙස් කෙටිවුවද ඒවා පිලිවෙලට කපා ඇතිබැවින් අම්මා ඇයට තොප්පිය දමාගෙන යන්න යනුවෙන් බල නොකලාය. දැන් අපි දෙදෙනාම එක සමාන බැවින් බොහෝ දෙනෙක් අපි දෙදෙනා දෙස ඕනෑකමින් බලනු දුටුවෙමි.....එක වගේම කොල්ලො දෙන්නෙක්.. නිවුන්නු වෙන්න ඇති.....ඔවුන් එසේ සිතන බව මට වැටහුනි. කොල්ලෙක් ලෙස හැසිරීමට ලැබීම නිසා සමාදි ඉතා සතුටින් ගමන් කරන බව මා දුටුවෙමි. මේ අතර අම්මටද ඇගේ ජන්ම පුරුද්ද මතුවිය. ගැහැණුන්ගේ ජන්ම ගතිය වූ රෙදි කඩයක් දුටු විට එයට නිකමට හෝ ගොඩවීම ගැහැනියෙක් වූ අම්මාටද සාධාරණ විය. අම්මා අපිත් සමග විසාල රෙදි සාප්පුවකට ගොඩවිය. ඇය කෙලින්ම ගියේ කාන්තා ඇදුම් තිබෙන පැත්තටය. සමාදිට හරියන ලස්සන ඇදුම් එම ස්ථානයේ තිබුනත් සමාදි ඒවා දෙස නිකමටවත් නොබලන බව මා දුටුවෙමි.... අපිට වාගෙ නෙවෙයි කෙල්ලන්ට කොයිතරම් ලස්සන ඇදුම් තියෙනවද සමාදිට ඒව අදින්න වාසනාව නෑනෙ.....ඇය කෙල්ලෙක් මෙන් ලස්සන ගවුම් ඇඩගෙන නොසිටීම ගැන මගේ සිතට දුකක් ඇතිවිය. ටික වේලාවක් ඇයට සුදුසු ඇදුම් අත ගාමින් සිටි අම්මා. හිස් අතින්ම සමාදිගේ ප්‍රමානයේ ඇදුම් පරීක්ෂා කිරීමට පටන් ගත්තාය...... සම්මාදි මේක ඔයාට හරිද බලන්න......ගවුමක් අතට ගත් අම්මා සමාදිට කතාකරනු දුටුවෙමි.....සමාදි ලැජ්ජාවෙන් මෙන් ඇබරෙමින්....මම ගවුන් අදින්නෙ නෑනෙ අම්මෙ....කීවාය. එය අසාසිටි සාප්පුවේ වැඩකරන අක්ක කෙනෙක්....අම්මට විකාර නේද මල්ලි කොල්ලො ගවුන් අදින්නෙ නෑනෙ නේද......සමාදිට සෙමින් කියනු ඇසුනි.....සමාදිද...ඒක තමයි අම්මගෙ විකාර....කියා ඇගේ කීම අනුමත කරමින්....ඇය දෙස බලා සිනාසුනාය.....ඒ අක්කා සමාදි ඇත්තටම කොල්ලෙක් යනුවෙන් සිතා සිටි බව මා තේරුම් ගත්තෙමි.......අම්මා සමාදිට ගැලපෙනවා යනුවෙන් සිතුනු ඇදුමක් අතට ගෙන හැඩ බලා අතේ තබා ගත්තාය.....සමාදි කැමති නැති වුවද බලෙන් හෝ ඇන්දීමට එය මිලදී ගැනීමට සූදානම් වන බව මට වැටහුනි. ඉන් අනතුරුව අපි ගියේ පිරිමි අයගේ ඇදුම් තිබෙන පැත්තටය.......සමාදි ඉතා ඕනෑ කමින් එහිතිබුනු ඇදුම් පරීක්ෂා කරන්ට වූවාය.....කලිසම් ගෙන ඇගේ ඉනට තබමින් බැලුවාය. පිරිමි ලමයෙකු වූ මටද එම ඇදුම් කෙරෙහි එතරම් උනන්දුවක් නොමැති වුවද. පිරිමි ඇදුම් වලට ඇයට තිබුනු උනන්දුව ඉතාමත් ඉහල විය....මේ සමාදි ඔයා පැත්තකට වෙන්න. මේව බලන්නෙ ජනිත්ට මිසක් ඔයාට නෙවෙයි.....අනේ අම්මේ මටත් අරන් දෙන්නකෝ....ඇය නහයෙන් අඩන්ට වූවාය....අඩන්න එපා මල්ලි දෙන්නම එකවගේ හින්ද කොයිකත් අදින්න පුලුවන්. එතන සිටි අයියා කෙනෙක් පැවසුවේය......මේ හැම කෙනෙකුටම සමාදිව පේන්නෙ කොල්ලෙක් වගේ සමාදි ඇත්තටම කොල්ලෙක්ද?.....මටද ඇය කොල්ලෙක් ද කෙල්ලෙක්ද යන සැකය ඇතිවිය.......මට කතාකල අම්මා කලිසමක් දී එය ඇද බලන ලෙස දැන්වීය. එය ඇදිමට ඇදුම් අදින කාමරයට යනවිට සමාදිද මා පිටුපසින් පැමින කාමරයට රින්ගුවාය......කෝ මෙහාට දෙනව ඕක...ඇය මගෙන් කලිසම උදුර ගත්තාය.....මේක ඔයාට නෙවෙයි මටයි අරන් දුන්නෙ....පැවසූ මා කලිසම ගැනීමට උත්සාහ කලත් ඇය එය නොදී ඇදීමට පටන් ගත්තාය.......මේ ඔයා ඇදගෙන ඉන්න සර්ට් එක මගෙ එකට වඩා වෙනස් හින්ද්යි අම්ම මම සමාදි කියල අදුන ගන්නෙ අපි සර්ට් දෙක මාරු කරගම්මු එතකොට එයා හිතයි මමයි ජනිත් කියල. එතකොට මට මේ ඇදුම් අරන් දෙයි.....මා ඇගේ යෝජනාවට අකමැති වුනද ඇගේ බලකිරීම මත එසේ කිරීමට සිදුවිය. ඇය අම්මා තෝරා දුන් කලිසම ඇදගෙන මගේ කමිසයද ඇද ගත්තාය....මා ඇය අදගෙන සිටි කමිසය ඇදගෙන එලියට ගියෙමි.....හරි වගේ නේද....අම්මා සමාදි ඇදසිටි කලිසම දෙස බලා පැවසුවාය.....ඇය විශාල නිදානයක් ලැබුනා මෙන් නැවත කාමරයට ගොස් ඇදුම මාරු කරගෙන අලුත් කලිසම අම්මාට දුන්නාය......කොහොම හරි අම්මත් රැවටිනා නේද...සමාදි මා අසලට පැමින පැවසුවාය.....රැවටුනා නෙවෙයි .....මේක දැනගත්තොත් මටත් එක්ක තමයි ගුටිකන්න වෙන්නෙ. ....මම කීවෙමි.සමාදිට තෝරා ගත් ගවුමත් මා වෙනුවෙන් තෝරාගත් කලිසමත් රැගෙන අම්මා මුදල් ගෙවන ස්තානයට ගියත් අම්මා වැඩි වෙලාවක් ගත කල අම්මලාගේ ඇදුමක් නොගැනීම ගැන මා පුදුමයට පත් විය......ඇයි අම්මෙ අම්මට මොකුත් ගත්තෙ නැත්තෙ......මම ඇසුවෙමි.....එතැන හරි ඒව නෑ .....ඇය කිව්වාය......හරි ඒව නැද්ද අපිට ඇදුම් ගත්තට පස්සෙ සල්ලි ඉවර වුනාද...ගැටලුවක් ඇතිවූ මට ඇය කෙරෙහි දුකක් ඇතිවිය.....
පොඩි දුරයිනෙ පයින් යමු..... අම්මා යෝජනා කල නිසා අපි පයින් ගමන පටන් ගත්ත්මු. සමාදී වෙනදවගේ පාරපුරා දගලන්නෙ නැතුව යන්න. පාරෙ වාහන එනව....ඇය සමාදී යයි සිතාගෙන මට පැවසූබව වැටහුනි.....මා සාමාන්‍යයෙන් දග නොකරන චරිතයක් බැවින් එම අවවාදය මට අදාල නොවුනි......මේ වැඩිය දගලන්නෙ නැතුව යන්න ....නැත්නම් අම්මට අහුවෙයි. අපි දෙන්නගෙ මේ හොර වැඩේ......මම සමාදිට හිමින් පැවසුවෙමි.....හරි හරි මම යන්නම්......එහෙත් ඇගේ සිරුර පාර පුරා දැගලීමට නලියන බව මා දුටුවෙ

(බොක්සින් සමාදි 9)......................................මා ඇය කෙස්ටික කැපීම ගැන කේන්තියෙනුත් දුකෙනුත් සිටින අතරතුර අම්මා පැමිනියාය. ඔන්න දන් තමයි නියම යුද්දෙ ඇවිලෙන්නෙ.....සිතූ මා දොර ඇරියෙමි.....කෝ සමාදි වෙනදා මා අසල සිටින සමාදි නොදුටු බැවින් මගෙන් ඇසුවාය....සමාදී....මට වචන පිට කර ගැනීමට නොහැකිවිය.....සමාදි අම්මාට බියවී හැන්ගී ඇති බව මට තේරුනි.....මොකද කෙදිරි ගන්නෙ...කෝ අයිය. ...ඇසුවාය....කාමරේ ඉන්නව ...මම කීවෙමි....එතකොට සමාදි.....ඇය නැවත ඇසුවාය....දැන් හිටිය....මම කීවෙමි......සමාදී...අම්මා ඇයට අඩගැසුවාය......සමාදි කොල්ලෙක් වගේ අම්මා අසලට පැමිනෙනු දුටු මගේ හදවත ගැහෙන්ටවිය.....දන් මොනව වෙයිද දන්නෙ නෑ....මම බියපත්ව බලා සිටියෙමි. මොකක් මොනවද මේ කරගෙන තියෙන්නෙ ...කොන්ඩෙ කපල නේද.....මම නැති අතරෙ මොනවද මේ කරන්නෙ....ජනිත් ටත් බැරිවුනාද මේක නවත්තන්න....ඇය මටද බැන...ලොකු පුතේ මේ බලපන් නන්ගි කරගෙන තියෙන දේ..උඹටවත් බැරිවුනාද මේක නවත්තන්න......මම දැක්කෙත් නෑ අම්මෙ...අයියා පැවසූ විට.....බොහොම හොදයි මම ගෙදර නැති අතරෙ නංගියි මල්ලියි බලාගන්න හැටි.....ඇය අයියාටද බනින්ට වූවාය......අයියා අසරනව අපි දෙස බලා සිටියේය......මම තොට ගහනව ඒත් තොට ගහල හදන්න පුලුවන් එකියක් නෙවෙයි......අම්මා කේන්තියෙන් අත මිටමොලවන අයුරු දුටුවෙමි.....අම්මාට මෙතරම් කේන්ති ගිය දවසක් මට මතක නොතිබුනි. ඇය ඇතිවෙනකන් බැන....බලපන් උබේ කොන්ඩෙ හැටි ඔහොම පාරෙ බැහල යන්න පුලුවන්ද හරියට උදුගොව්ව කාලවගේ.....යමු සලුන් එකට ඕක හදාගන්න.....අම්මා ඇයට සැලුන් එකට යෑමට කතාකලාය.....ජනිත් උබත් ලෑස්තිවෙයන් උබෙත් කොන්ඩෙ වැවිල හින්ද මේ එක්කම කපාගෙන එන්න පුලුවන්....අම්මා මටද සැලුන් එකට යෑමට කතා කලාය.......මම මගේ කලිසම අදින්න සූදානම් වනවිට සමාදිද මගේ කලිසමක් ඇදීමට සූදානම් ඌවාය.....ගවුමක් ඇද ගන්න සමාදි අම්මට කේන්ති ගිහින් තියෙන අතරෙ ආයෙත් බැනුම් අහන්න හදනව.....මම සමාදිට කීවෙමි.....ඒත් ඇය මා කීදෙය නොඅසන බැවින්....අම්මා අසලට ගොස්.....අම්මෙ සමාදිත් කොල්ලෙක් වගේ මගේ ඇදුම් අදිනව....කීවෙමි....ඕනැ එකක් ඇදගත්තාවෙ දැන් වෙන්න ඕනැ එක වෙලා ඉවරනෙ.....ඇය කේන්තියෙන් පැවසුවාය. සමාදි කොල්ලෙක් වගේ ඇදගෙන අම්මා අසලට ආවාය......ඔය උදුගොව්ව කාපු ඔලුව වැහෙන්න තොප්පියක් දාගනින්......අම්මා සමාදිට කීවාය ....සමාදි මගේ තොප්පියක් දාගෙන කන්නාඩියෙන් බලන බව දුටුවෙමි......කරාබු දෙක ගලව ගත්තනම් නියම කොල්ලෙක් වගේ නේද......මා දෙස බලා පැවසූ ඇය ...කරාබු දෙක ගලවන්ට වූවාය......දැන් අපි දෙන්නම එක වගේ....සතුටින් මා දෙස බැලූ ඇය එලියට ගියාය......ලොකු පුතේ අපි මේ දෙන්නගෙ කොන්ඩෙ කපන්න යනව . ගෙයි දොරවහගෙන පරිස්සමින් ඉන්න අපි ගිහින් එනකන්. ඇය අපිත් සමග ටවුමට යෑමට පිටත් වූවාය. ත්‍රී රෝද රතයක් නවත්වාගත් ඇය අපිට එයට ගොඩවෙන ලෙස පැවසුවාය...

සැලුන් එකේ එතරම් සෙනග නොසිටි බැවින් සමාදිගේ කොන්ඩය ඉක්මනින් කැපීමට සූදානම් වූ බාබර් අයියා.....මොකද මේ මල්ලිගෙ කොන්ඩෙට වෙලා තියෙන්නෙ... ඇසුවේය........මේ එයා හිතුවක් කාර කමට තනියම කපාගන්න ගිහින්නෙ.....අම්මා එසේ පැවසූ විට.....මල්ලි අපේ ජොබ් එකත් නැතිකරන්නනෙ හදන්නෙ......පවසා රෙදි ආවරනය පෙරෙව්වේය......බාබර් අයියා සමාදිට මල්ලී යනුවෙන් ඇමතීම ඇයට මහත් සතුටක් ගෙනදෙන්න ඇත......ඔහු ඇගේ කන්පෙති දෙක පරීක්ශා කලානම් ඇය මල්ලි කෙනෙක් නොව නන්ගි කෙනෙක් යනුවෙන් හදුනා ගැනීමට ඉඩ තිබුනි......අම්මාද එය නිවැරදි කිරීමට උත්සාහ නොගත්තාය...කොන්ඩෙ කපාගෙන තියෙන හැටියට ටිකක් කොටකරන්න වෙයි ඇන්ටි... නැත්නම් මට්ටමට ගන්න අමාරුයි....බාබර් අයියා එසේ පැවසූ විට බැරිනම් තට්ටෙ ගාන්න පුතේ හිතුවක් කාරකමට එහෙම කරන්න ඕනැ....අම්මා තරහෙන් පැවසූ බව දැනගත් බාබර් අයියා.....එහෙම කරන්න ඕනෙ වෙන එකක් නෑ.. මම කොහොම හරි හදල ගන්නම් ...පැවසීය....සමාදිගේ කොන්ඩය කපා අව්සන් වූ වහාම මටද කතාකලේය...මල්ලිල දෙන්නම එක වගේමයි නිවුන්නුද ඇන්ටි.....බාබර් අයියා අම්මාගෙන් ඇසුවේය.....නිවුන්නු....පැවසූ ඇය නිස්සබ්ද වුවාය.....මගේ කොන්ඩය කපා අවසන්වූ පසු මගේ කොන්ඩයට වඩා සමාදිගේ කොන්ඩය කොටට කැපී ඇත්දැයි සිතුනි......

(බොක්සින් සමාදි 8)........................................සමාදිගේ කෙස්වැටියේ නඩුව තාත්තා ගෙදර පැමිනි පසු නැවත කැදවීය......මම කිව්වෙ නෑ සමාදිට කොන්ඩෙ කපන්න කියල මම කිව්වෙ අම්මගෙන් අහල ඕනෙනම් කපාගන්න කියල......තාත්තා සාක්කි දුන්නේය. ...ඒකනෙ තාත්ත කියල නෑනෙ ඔයාගෙ කොන්ඩෙ කපන්න කියල නෑ.....ඒ හින්ද කපන්න එපා.....අම්මා දුන් අවසාන තීන්දුව නිසා සමාදි මුහුන බෙරිකරගෙන කාමරයට ගියාය.සමාදි තීරනයක් ගත්විට එය කෙසේ හෝ ඉටුකරගන්නා බව දන්නා මා ඇය මෙම තීන්දුව ගැන සෑහීමකට පත් නොවුන බැවින් මීලගට ගන්නා තීරනය ගැන මට කිසිවක් කීමට නොහැක. එහෙත් ඇය මගේ ඇදුම් ඇද තොප්පියක් පැලද කොල්ලෙක් මෙන් සිටීමේ පුරුද්ද අත් නොහැරියාය. දුව ලමිස්සියෙක් උනාට තාම ඉස්සර වගේ කොල්ලෙක් වගේනෙ ඉන්නෙ. ඔය හැසිරීම වෙනස් කරගෙන ලමිස්සියෙක් වගේ හැසිරෙන්න පුරුදුවෙන්න.....රීටා ඇන්ටි ඇයට නිතර පැවසුවද කිසිම කෙනෙක් කියන කිසිවක් ඇය කනටවත් ගත්තේ නැත.

එදා සෙනසුරාදා දිනයක් නිසා අපිට නිවාඩු දිනයක් විය.අම්මා ගෙදරට අවසය දෙවල් ගෙන ඒම සදහා කඩයට ගොස් සිටියාය. එදා ගෙදර සිටියේ මාත් ලොකු අයියාත් සමාදිත් පමනි. සමාදි අම්මාගේ කාමරය තුලට වී දොරවසා ගත්තාය. මොකක්ද සමාදි දොර වහගෙන කරන්නෙ....මම කාමරයෙන් පිටත සිට ඇසුවෙමි..මම පොඩි වැඩක්...ටිකක් ඉන්නවකො පන්ඩිතය වෙන්නෙ නැතුව.....ඇය කාමරය තුල සිට ටිකක් සැර වාග් ප්‍රහාරයක් එල්ල කරන්ට වීම නිසා මම එතැනින් ඉවත් වූවෙමි. ටික වෙලාවක් ගතවිය. සමාදි බෑක් එකකට කුමක් හෝ දමාගෙන මා අසලට පැමින දැන් හොදයිද?..... ඇසුවාය. මා ඇය දෙස බැලුවෙමි....මගේ ඇස් අදහා ගත නොහැකිවිය.තොප්පිය නොමැති ඇගේ හිසේ කෙස් කොටවී ඇතිබව දුටුවෙමි. මාර වැඩේ වෙන්නෙ අදනම් ඔයාට අම්මගෙන් හොදටම ගුටිකන්න තමා වෙන්නෙ. ...පැවසූ මම ඇගේ හිස දෙස හොදින් බැලුවෙමි.....ඇය කොන්ඩය කොට කර ඇති ආකාරය දෙස බැලූ විට මට ආ සිනහව අමාරුවෙන් නවතා ගත්තෙමි......ඇගේ කොන්ඩය කපා තිබුනේ.....සමහර දිනවල අපේ වත්තේ වැඩට එන ගොලු අයියා වත්ත උදලුගාන ආකාරයටය.
ඔහු වයස තිහක් පමන වන තරුනයෙකි ඔහුට කතා කිරීමට නොහැකි නිසා අපි ඔහුට කිව්වේ ගොලු අයියා කියාය. ඔහු වත්ත උදලු ගානවිට සමහර තැන් හොදට උදලු ගෑවී තිබෙන අතර සමර තැන් වල තනකොට තිබුනි. කිසිම පිලිවෙලක් නැති මේ උදලු ගෑවිල්ල නිසා ඔහු අම්මාගෙන් බැනුම් අසන වාර අනන්ත විය. අපි කතාකරන දේ ඔහුට නොඇසෙන නිසා අම්මා ඔහුට බනින විට අතපය දික්කිරීමට සිදුවිය. ඔහුට බනින විට ඕ ...ඕ...සබ්දය මිස කිසි සබ්දයක් ඔහුගෙන් පිට නොවුනි.....ඔහු වත්තේ වැඩට එනවාට මම සතුටුවිය.....ඒ මටද ඔහුත් සමග අත පයවලින් කතා කිරීමට හැකිවීම නිසාය. හැමදාම කටින් කතා කරන මට මෙසේ කතා කිරීමට ලැබීම විනෝදයක් විය....දිනක් ඔහු සමග වත්තේ සිටින විට මගේ නහයේ මදුරුවෙක් වසා විදින්ට විය. මා මදුරුවා පන්නා නහය කැසුවෙමි....මෙය දුටු ගොලු අයියා එතන තිබුනු පොල්ලක් ගෙන ඕ.. ඕ...කියමින් මට ගහන්න පැන්නේය....මම අනිත් පැත්තට හැරී දුවන්ට වුනෙමි. ඔහු තව දුරටත් මගේ පස්සෙන් පන්නන නිසා ගේ ඇතුලට ගොස් දොර වසා ගත්තෙමි.....ඔහු මිදිලේ සිටගෙන අතපය දික්කරමින් ගොලු භාශාවෙන් බනින බව මා ජනේලයේ වීදුරුවෙන් බලා සිටියෙමි.......මොනවද බලන්නෙ මාව දුටු අම්මා ඇසුවාය....බලන්නකො අම්මෙ ගොලු අයිය මට ගහන්න එලෙව්වනෙ . මම ගෙට ඇවිත් දොර වගගත්ත......උඹ මොකක්හරි කරන්න ඇති නැත්නම් ඌ නිකන් ගහන්න එන්නෙ නෑ ...... අම්මා කීවාය .....මම මොකුත් කලේ නෑ අම්මෙ මගෙ නහය මදුරුවෙක් කාල නහය කැසුව ඒක දිහා බලාගෙන ඉදල මා පස්සෙ එලෙවුව. නලලට අල්ලෙන් ගසාගත් අම්මා.....යකෝ ගොලුවො ඉස්සරහ නහය කසන්න එපා ඒකට උන්ට කේන්ති යනව.....පැවසුවාය.....මම එම නීතිය දැන ගත්තේ එදාය......
මමනම් දන්නෙ නෑ අද අම්ම්ත් එක්ක බේරගන්න එකයි ඇත්තෙ.....මම පැවසූවිට....මේ තියෙන්නෙ මගෙ කෙස්ටික....බෑක් එකකට දැමා තිබුනු එම කෙස්ටික වීරකමක් කලා සේ මට පැන්නුවාය......එම දිගු කෙස් දුටුවිට මට දුකක් ඇතිවිය.....අපරාදෙ කොච්චර ලස්සනට වැවිල තිබුන කෙස්ටිකද?....අම්මට විතරක් නෙවෙයි මටත් දැන් මෙයා ගැන කේන්තියි......එහෙත් ඇගේ කට මට වඩා සැර බැවින් මා කිසිවක් නොකියා කේන්තිය සගවා ගත්තෙමි.......

(බොක්සින් සමාදි 7).......................................ඒ ගැන කතාකරල වඩක් නෑ බන් මට එපාවුනා.......ඉතින් මොකද වුනේ කියහන්කො.....මම නැවත ඇසුවෙමි......මම කිව්වනෙ ඒව වැඩක් නෑකියල......ඇය එය පැවසීම ප්‍රතික්ෂේප කරන බව තේරුම්ගත් මා එය ඇසීම නැවැත්වූවෙමි.....ඒක කියන්න බැරුව ඇති .....මම සිතුවෙමි.....ඔයාට හම්බවුන තෑගිටික බලන කොට එහෙම උන එකත් හොදයිනේද......මම ඇසුවෙමි.....ඒවත් වැඩක් ඇති තෑගි නෙවෙයි බන්....ගවුන් කෑලි ටිකකුයි සැන්ට් පව්ඩරුයි.වැඩක් නැති තෑගිපාර්සලුයි නෙ....බාප්පයි මාමයි රත්තරන් බඩුවගයක් දීල තිබුන ඒවනම් වටිනව ඒත් ඔය මාල මුදු කරාබු වලින් මට වැඩක් නෑ බන්. කලිසම් සර්ට් ටිකක්වත් හම්බවුනානම් අදින්න තිබුන.....ඇය ගැහැනු ලමයෙකු ලෙස ඇයට ලැබුනු එම තෑගි ගැන එතරම් පැහැදීමක් නොතිබුනු බව පෙනෙන්ට තිබුනි......මෙච්චර ලස්සන තෑගි හම්බවෙලත් මෙයාට සතුටක් නෑනෙ...මම සමාදි වෙලා මට මේ තෑගි හම්බවුනානම් මට කොච්චර සතුටක් එයිද.....මා කල්පනා කලෙමි.
සමාදි නැවත සුපුරුදු පරිදි බොක්සින් පුහුනු කටයුතු ආරම්භකලාය. මා සිතූ පරිදි ඇගේ තැන්පත් ගතිය අඩුවී ඇති බව දුටුවේ ඇය මගේ කොට කලිසමක් ඇදගෙන රඹුටන් කැඩීමට ගේ ඉදිරිපිට තිබුනු රඹුටන් ගසට නැග සිටිනු දුටුවිටය. හොදවෙලාවට අම්ම ගෙදර නෑ හිටියනම් මෙයාට හොද ටිකක් අහගන්න තිබුන....මා ගසමුල සිට කල්පනා කලෙමි..මොනවද සමාදි ඔය කරන්නෙ දැන් අම්ම ආවොත් බැනුම් අහන්න වෙනව නේද ...මම කීවෙමි.....මොනවද බන් උඹ කොල්ලෙක් වෙලත් ඔය තරම් බය උඹත් නැගපන්කො ගහට......ඇය මා පැවසූ දේ ගනනකට නොගෙනම කීවාය.මට ගස් නැගීමට කැමත්ත තිබුනත් ගහ උඩට ගොස් බිම බලනවිට බය සිතී හිස කැරකෙන බැවින් ගස් උඩ නැගීමට කැමැත්තක් නොදැක්වූවෙමි. එහෙත් සමාදි ඕනැන ගහක ඕනැම උසකට නැගිය හැකි බව මට විවාසයක් තිබුනි......දින කිහිපයක් ගවුන් ඇද සිටි සමාදි නැවත මගේ ඇදුම් ඇදීමට පටන් ගත්තාය. ඇය නිතරම උත්සහ කලේ පිරිමි ලමයෙකු ලෙස පෙනී සිටීමටය. ඇය මගේ ඇදුම් ඇදීම ගැන මා විරුද්ධත්වයක් දැක්වූවේ නැත. මම ඇයට ඇය කමති ඇදුම ඇදීමට ඉඩදුන්නෙමි.......අම්මා අයට කෙතෙක් දොස් කීවද මෙම පුරුද්ද අත හැරියේ නැත.....මේ ගැන තාත්තාට පැමිනිලි කලද....දුවගෙ කැමැත්තනෙ නෝන ඔන්න ඔහේ ඕනැ එකක් ඇදපුවාවෙ......තාත්තාද සමාදිගේ පැත්ත ගැනීම සමාදි සතුටට පත්විය........ මේ කොන්ඩෙ හින්ද ප්‍රැක්ටිස් කරන්න කරදරයි තාත්තෙ. හැම තිස්සෙම කොන්ඩෙ හදන්න ඕනැ....මට හිතයි මේක කොටවෙන්න කපන්න......සමාදි බොක්සින් පුහුනුවන අතර තුර තාත්තාට පවසනු ඇසුනි.....අම්මගෙන් අහල දුවගෙ කැමැත්තක් කරන්න......තාත්තා දුන් පිලිතුර නිසා සමාදි සතුටින් සිනාසුනු බව දුටුවෙමි.....අම්මාගෙන් අසන්න යයි පැවසුවද, අම්මා ඇගේ කෙස්වැටිය කපනවාට කවදාවත් කැමැත්ත නොදෙන බව මගේ විස්වාසය විය. සමාදිද එය දැනගෙන සිටි බව මටද තේරුනි.
දැන් මොකද කරන්නෙ සමාදි ඔයා කොන්ඩෙ කපනවද.මම සමාදිගෙන් ඇසුවෙමි....අම්ම කැමති නැති එකනෙ ගැටලුව...නැත්නම් මෙලහටත් කපල....ඇය කීවාය.....අම්ම විතරක් නෙවෙයි ඔයා කොන්ඩෙ කපනවට මාත් කැමති නෑ.....මම කීවෙමි.....ආ... මෙයා මොකටද ඒකට අකමැතිවෙන්නෙ......මේ ඔයා පැත්තකට වෙලා ඉන්න මගේ වැඩ මම බලාගන්නම්.....මගේ අකමැත්ත ප්‍රකාශ කිරීමෙන් ඇගේ සමාදිය බිදී ගොස් මට සැරෙන් කතා කරන්ට වූවාය......නෑ නෑ මම කිව්වෙ ඔයාගෙ දිග කොන්ඩෙ හින්ද ඔයාව ලස්සනට පේනව ඒකයි......මම කීවෙමි.....මට ඔය ලස්සන වැඩක් නෑ....මට ඕනෙ කොල්ලෙක් වගේ ඉන්න....ඇය නැවත කීවාය.....දිනක් ඇය .....අම්මෙ අපි සැලුන් එකට යමුද.....අම්මාගෙන් ඇසුවාය...මොකටද මේකප් එකක්වත් දාගන්නද?...අම්මා ඇසුවාය.....නෑ අම්මේ ....කොන්ඩෙ කපාගන්න....කොන්ඩෙ කපන්න දෙයක් නෑනෙ ඔය හොදට තියෙන්නෙ....අම්මා ප්‍රශ්නකලාය.....මේ විදියට කොන්ඩෙ හදන්න නෙවෙයි මේක කොටට කපාගන්න.....සමාදි ගොතගසමින් කීවාය...මොනව... කොටට කපන්න... මෙච්චර මහන්සිවෙලා වවාගත්ත කොන්ඩෙ කපන්න.....පිස්සු විකාර වැඩ කරන්නෙ නැතුව ඉන්නව.....අම්මා ඇයට බනින්ට පටන්ගත්තාය.....තාත්තත් කොන්ඩෙ කපනවට කැමතියිනෙ අම්මෙ...ඇය කීවාය....උඹ කොහොමද දන්නෙ තාත්ත කැමතිද නැද්ද කියල.....අම්මා සැරෙන් ඇසුවාය.....මම තාත්තගෙන් ඇහුව එයා හා කිව්ව.....හිටපන්කො මම තාත්තගෙන් අහන්න හා කිව්වද කියල....පැවසූ අම්මා මෙම නඩුව විසදීම තාත්තා නිවසට පැමිනෙන තුරු කල්දැම්මාය......

(බොක්සින් සමාදි 6)...............................ජනිත් පුතා මොකද මෙතැන කරන්නෙ යනව ගිහින් නිදාගන්නව......මම කුස්සිය පැත්තේ සිටිනු දුටු අම්මා සැරෙන් කීවාය.....සමාදි නාවනව බලන්න ආවෙ...මම කීවෙමි.....ඒව පිරිමි ලමයි බලන්න ඕනැ ඒව නෙවෙයි......ඉක්මනට යනව මෙතැනින්......අම්මා මට කිසිවක් නොපෙන්වා.....සාලයට යන්න කීවාය. ...සියලු බලාපොරොත්තු බිදගත් මා නැවත කමරයට ගොස් ඇදේ ඇලවුනෙමි......මාවත් සමාදි වගේ කෙල්ලෙක් උනානම් එතැනට ගිහින් මොකක්ද වෙන්නෙ කියල බලනවනෙ....දැන් මොකද කරන්නෙ.....ඇදේ දිගාවී කල්පනා කලෙමි.ටිකක් වෙලා කල්පනා කරමින් සිටි මට නින්දයාගෙන එනවිට කුස්සිය පැත්තෙන් විශාල සබ්දයක් ඇසී ඇහැරුනි.....පොල් ගෙඩියක් බිදින සබ්දය සමග ගැහැනුන් කිහිප දෙනෙකුගේ සිනා හඩද ඇසුනි. එහෙ මොනව වෙනවද දන්නෙ නෑ.මම පිරිමියෙක් හින්ද එහාට යන්න දෙන්නෙ නෑනෙ.....මට කනගාටුවක් ඇතිවිය.......අද පාසැල් යන්න එපා කී නිසා මම මෙලෙසම නිදාගෙන සිටියෙමි....දවල් උන හින්ද නින්ද යන්නෙත් නෑ . අම්මල එලියට යන්න දෙන්නෙත් නෑ.....මම ඇද උඩ ඉදගෙන කල්පනා කලෙමි......ආ ජනිත් පුතා ඇහැරිලාද......පොඩ්ඩක් මෙහාට එන්න.....පැවසූ අම්මා මගේ අතට පාර්සලයක් දී එය සමාදිට දෙන ලෙස කීවාය.....දැන් මට සමාදිව බලන්න පුලුවන්ද....මට සතුටක් ඇතිවිය......සමාදි කොච්චර ලොකු වෙලාද දන්නෙ නෑ ...සිතමින් පාර්සලය රැගෙන ඇය අසලට ගියෙමි......මගේ ඇස් දෙක අදහා ගත නොහැකිවිය . දිවිය ලෝකයෙන් මෙහාට පැමිනි දෙවු දුවක්ද...ගැටලුව ඇතිවිය. සමාදි තට්ටු දැමූ සායක් ඇති ඉතා ලස්සන වටිනා ගවුමකින් සැරසී සිටියය. එල්ලෙන කරාබු දෙක. ගෙලට බැදි රත්ත්රන් මාලය ...අත්වල දිලිසෙන රත්රන් වලලු....ඇගේ රුව තවත් වැඩිකර තිබුනි. ඇගේ දිගු කොන්ඩය ලස්සනට පීරා මල් වැනි කොන්ඩා කටුවලින් සරසා තිබුනි......මෙයානම් සමාදි වෙන්න බෑ මෙයා දෙවුදුවක් ...මට නැවතත් සිතුනි.....මම පාර්සලය අත තබාගෙන ඇය අසලට ගියෙමි.....මොකද පුදුම වෙලා වගේ බලාගෙන ඉන්නෙ සමාදිට දෙන්න.....අම්මා කියනු ඇසුනු මා එය සමාදි අතට දුන්නෙමි......සමාදි මාව සිපගත්විට මට සියුම් ලැජ්ජවක් ඇතිවිය......මෙයා ලස්සන නම් වෙලා ඒත් ලොකුවිච්ච බවක් පේන්න නෑ.....මම ඇයගේ උස බලමින් කල්පනා කලෙමි......තාම මගේ උසමනෙ. සමාදි ලොකු වෙලා කියල ඔක්කොමල කිව්වෙ බොරුනෙ......ඒත් මෙයාට මොකක් හරි වෙලා තියෙනව....ඒකයි මේ පාටි දාන්නෙ. පස්සෙ සමාදිගෙම්ම අහගන්නව මොකක්ද වුනේ කියල.....මම හිතාගත්තෙමි. 

එදින උත්සවය සරුවට තිබුනි. ගෙදරට එන සෑම වැඩිහිටියෙකුට දන නමා වැද පිලිගැනීම සමාදිට පවරා තිබුනු වැඩක් විය. දවල් වන විට මගේ වයසේ යහලුවන් කිහිපදෙනෙක් පැමිනීම නිසා ඔවුන් සමග දුව පැන සෙල්ලම් කිරීම මිස වෙන දෙයකට හිත නොනැමුනි.......සවස් වනවිට තාත්තාගේ යහලුවන්ද පැමිනි බව දුටුවෙමි....තාත්තා ඔවුන්ට වෙනම පාටියක් සූදාම් කර තිබුනු බව මා දුටුවෙමි......මීට අවුරුද්දකට පමන පෙර සීයා මියගිය දිනවල දීද තාත්තා ඔවුන්ට මෙවැනිම පාටියක් සූදානම් කර තිබුනු බව මට මතක් විය......එදා තාත්තා ඔවුන් සමග මෙම බීම ජාති බිව්වේ සීයා මියගිය සොවින් අඩමින්ය.....අද එම බීම ජාතියම ඔවුන් සමග බොන්නේ මහා හඩින් සිනාසෙමින්ය......මේකනම් පුදුම බීම ජාතියක් අඩ අඩා බොන්නත් පුලුවන් හිනාවෙමින් බොන්නත් පුලුවන්......දුකටයි සතුටටයි බොන්න පුලුවන් එකම බීමජාතිය......මට සිතුනි....
උත්සවයට පසුදින ආච්චීත් අම්මත් සුදු පුන්චිත් සමාදිට දැඩිලෙස අවවාද කරන අයුරු මම අසා සිටියෙමි....දැන් ඔයා පොඩිලමයෙක් නෙවෙයි ඔයා ලමිස්සියෙක්. ගස්වල නගින්න තනියම එහෙමෙහෙ යන්න තහනම්.. පරිස්සමින් ඉන්න ඕනැ.....මේ මොන අවවාද දුන්නද ඇය ඒවා අසාගෙන සිටියේ ඉතා අමාරුවෙන් බව.....මාත් එක්කම හැදී වඩුනු නිසාදෝ මට තේරුනි.....එහෙත් ඇය ඒ සැම අවවාදයක්ම හොදින් අහගෙන ඒවා පිලිගන්නාක් මෙන් සිටීම අම්මාගේත් අනිත් අයගේත් සතුටක් විය.....මේ ජනිත් ඔයා දන්නවනෙ මට ඔය කියන ඒව කරන්න බෑ කියල....මොකද මට කියල නිදහසක් නැද්ද...ඔවුන් ගියපසු...ඇයට දුන් අවවාදවල ගුනාත්මක බාවය ඇය මට පවසන්ට වූවාය.
පසුදා සිට අපිට සුපුරුදු ජීවිතය ගෙනයෑමට හැකිවිය. සමාදි වෙනදට වඩා තරමක තැන්පත් බවක් ඇතිබව මට තේරුනි. එහෙත් එම තැන්පත් බව තව දින කීයක් තියාගනීද යන සැකය මා තුල ඇතිවිය.....මට කිහිප දවසක් සමාදිගෙන් අහන්න හිතාගෙන හිටියදේ අද අහන්න ඕනෑයයි හැගීමක් ඇතිවිය.....මේ සමාදි උඹට මොකක් වෙලාද බන් කමරේට වෙලා දවස් ගානක් හිටියෙ.....

(බොක්සින් සමාදි 5)................................මදෑ ඔයින් ගියා ආච්චිට නූල්බදින්නෙ නැතුව......මට මෙසේ පැවසිමට උවමනාව තිබුනත්.......ආච්චි කියන්නෙ මගේ තාත්තාගෙත් අම්ම නිසා කිසිවක් නොකීවෙමි.

ටික වෙලා වකින් ආච්චිගේ නිවසට ගිය අයියා ආච්චිත් සුදු පුන්චිත් සමග ත්‍රී රෝද රථයකින් පැමිනෙනු දුටුවෙමි. ආච්චි බෑක් එකක් රැගෙන පැමිනියේ මෙහේ දින කීපයක් නැවතීමට බව මට තේරුනි......අම්මා අයියාට පැවසූ පරිදි සමාදි ලොකුවී ඇත. ඒ වෙනුවෙන් උතසවයක් පැවැත්වීමට ඔවුන් උත්සාහදරන බව මට වැටහුනි......ඒකත් ඇත්ත මම වගේ පොඩියට හිටිය සමාදි එක සැරේම ලොකු වුනාම කොයිතරම් සතුටක්ද?....දැන් ඉතින් මම තමයි මේ ගෙදර ඉන්න පුන්චිම එක්කෙනා.....මට දුකක් ඇතිවිය......ඇත්තටම සමාදි කොච්චර ලොකු වෙලාද දන්නෙ නෑ ...මට බලන්න යන්න දෙන්නෙ නෑනෙ......එයා මට වැඩිය පොඩ්ඩක් ලොකු උනාට කමක් නෑ මට වඩා ගොඩක් ලොකු උනොත් තමා ගැටලුව....මම කල්පනා කරන්ටවුනෙමි.
තාත්තා ගෙදර පැමිනි පසු උත්සව කටයුතු ගැන කතා කරනබව මට වැටහුනි. එම උත්සවයට තව දින හතරක් ඇතිබව ඔවුන් කතාවිය.සමාදි ලොකුවුන ආරංචි ගමපුරා පැතිර යෑමට වැඩිවෙලාවක් ගියේ නෑ කියල මට දැනුනි.රීටා ඇන්ටි ප්‍රවුත්තියක් දැනගත් විට එය ගම පුරා පැතිර යනබව අපි පොඩි ලමයි වුවද අපිද දැන සිටියෙමු....එහෙත් පසුදින වනවිට අපේ සියලුම නෑදෑයන් මේ ආරන්චිය දැනගෙන ඇතිබව.....ඔව්න්ගෙන් සමහරු අපේ නිවසට පැමිනීමෙන් වටහාගැනීමට හැකිවිය......පාටිය දවසට අපේ ගෙදර ඉඩත් නැතිවෙයි.....අපේ මාමලගෙ පුන්චිලගෙ කොල්ලොටික එදාට මෙහෙ එයිනෙ මටත් හොදට සෙල්ලම් කරන්න පුලුවන්....මට උත්සවේ දවස එනකම් ඉවසිල්ලක් නැතිවිය.
හැමදාම මේ පොඩිඑවුන්ට කැරට් බීට් බෝන්චි කවල හරියන්නෙ නෑ කැබැල්ල කොල මාලුවකුත් හදල දීයහල්ල....අපේ ආච්චි රෑ කෑම වෙලාවෙ අම්මට කියනව ඇසුනි......අපි ආච්චිගෙ ගෙදර ගිය දිනවලදී කැබැල්ල කොල මාලුව වරදින්නේ නැත. එය උම්බලකඩ දමා සෑදූවිට ඉතාමත් රසවත් බව මටද..තේරුම්ගොස් තිබුනි....ඇයි ආච්චියෙ හැමදාම අපි ආපුවහම කැබැල්ල කොල මාලුව හදන්නෙ....දිනක් මම ආච්චිගෙන් ඇසුවෙමි.....ඔයාලගෙ බඩේ පනුවො ඉන්නවනෙ පුතේ ඒ පනු අමාරුවට මේ කැබැල්ල කොල හොදයි.....ආච්චි ගෙ මේ කතාවෙන්....පොඩි අයගේ කුස තුල පනුවන් ඇතිබවත් සමහර දිනවලදී ඔවුන් වැඩිපුර දගලන බවත් ඒ අව්ස්තාවල දී පොඩි අයද වැඩිපුර දග කරන බවත්....මෙවනි කෑම කෑවිට පනුවන්ද එම කෑම කෑමෙන් ඔවුන් හොදින් නිදා ගන්නා බවත්....එවිට පොඩි අයගේ දැගලිල්ල අඩුවෙන බවත් මට වැටහුනි.....ඒවුනාට සමාදිගෙ බඩේ ඉන්නෙ ඒ ජාතියෙ පනුවො නෙවෙයි.උන්ට කැබැල්ල කොල දීල හරියන්නෙ නෑ උන් ටිකත් සමාදිවගේමයි.....මම එදා කල්පනා කලෙමි.
මේදින කිහිපය පුරාවට අපේ ගෙදර නෑදෑයන්ගෙන් පිරී තිබුනි. එහෙත් අයියත් මටත් වෙනදා මෙන් පාසැල් යෑමට සිදුවිය. සවස් කාලයේදී කුස්සියේ නොයෙක් කෑම වර්ග සාදන අයුරු දුටුවෙමි. ඒ අතර කැවුම් වරගද විය. මාත් අයියත් කුස්සිය පැත්තට ගිය විට අම්මා අපිටද හදන කෑම වලින් කුමක් හෝ දුන්නාය.....
උත්සව දිනට පෙර දින අයියත් තාත්තත් අමුතු කට යුත්තක් කරන බව දුටු මා එතැනට ගියෙමි....අපේ කුස්සිය පිටුපස තිබුනු කොස් පැලයක් වටා කලු ඉටිකොලයකින් ආවරනයක් හදන බව දුටු මා.......මොකක්ද අයියෙ මේ හදන්නෙ.....මම අයියගෙන් ඇසුවෙමි.....නන්ගිව නාවන්න තැනක් හදනව මල්ලි......මෙතැන නාවන්න ඔනැයැ අර බාත්රූම් එකට ගියහම හොදට නාගන්නවනෙ.....වෙන්දටත් එයා නාන්නෙ ඒකෙනෙ.....මම කීවෙමි......එහෙම නාන්න බෑනෙ මල්ලි එයා දැන් ලොකු ලමයෙක් නෙ.....අයියාගේ මෙම කතාව තේරුම් නොගත් මම පැත්තකට වී කල්පනා කලෙමි.....එයා එච්චරට ලොකු වෙලාද යෝදයෙක් වෙලානම් බාත්රූම් එකට යන්න බෑ තමයි.....ඒත් එච්චර ලොකු විච්ච ගැහැනු ලමයි මම දැකල නෑ....අයිය කියන්නෙ බොරුවක්ද කොහේද.....මොකක්ද කියල හෙට බලාගන්න පුලුවන් වෙයි ...මම හිතාගත්තෙමි.සමාදිගේ උස මහත බලාගැනීමට අවසය නිසා පසුදා එලිවන තුරු මට ඉවසිල්ලක් නොමැතිවිය......නාවන්න තියෙන්නෙ උදේ හයයි පහට....අම්ම ආච්චීට පැවසූ එම වෙලාව මම හොදින් මතක තබා ගත්තේ ඇයව නාවනවා බැලීමට තිබෙන තද උවමනාව නිසාය.....පසුදා මා අවදිවන විට පහ මාරට පමන විය....මා නැගිට නාන කාමරයට ගොස් මුහුන සෝදාගෙන සමාදිව නාවනවා බැලීමට සූදානම් වුනෙමි.....

(බොක්සින් සමාදි 4).................................අම්මලා පිටවගොස් පැය දෙකකින් පමන පසුව නැවත ආවේ ට්රීවීල් රතයකිනි. මේක හොයාගන්න මෙච්චර වෙලා ගියාද. හන්දියට ගියානම් ට්රීවීල් ඕනැතරම් තියෙන්නෙ. ඒවුනාට ඒවයෙ තුවාල කාරයො ගෙනියන්න බෑකියන්න ඇති...මා මෙසේ  සිතන විට ඔව්න් පැමිනි ත්රීරෝද රථයද ආපසු ගියබව දුටුවෙමි .මට හිතෙන්නෙ ඩොස්තර කෙනෙක් හම්බවෙලා සමාදිට සිද්ද වුනුදේ කියල බෙහෙත් අරන් එන්න ඇති. ..... කල්පනා කලෙමි. ඔවුන් පැමිනුනු විගස සමාදි සිටි කාමරයට ගොස් කරන කතා මට හිමින් ඇසුනත් ඒවා තේරුම් ගනීමට නොහැකිවිය. කාමරයෙන් පිටතට පැමිනි රීටා ඇන්ටි..... .....ගිහින් එන්නම් පුතේ කියමින් මගේ හිස අතගා ඇගේ නිවස දෙසට ගියාය.අයියා උදෑසන පන්ති ගොස් පැමිනෙනු දුටු මම......අයියෙ සමාදිට මොකක් හරි වෙලා කාමරේ ඇතුලෙ දොරවහගෙන. අම්මයි එහාගෙදර සෙනුරි අක්කයි....එයාගාව ඉන්නව......රීට ඇන්ටිත් ඉදල දැන් තමා ගියේ.....මෙසේ පැවසූවිට.....සිනාසුනු අයියා.....එහෙනම් අපිට හොද පාටියක් කන්න පුලුවන්.... කියමින් ඔහුගේ කාමරය තුලට ගියේය.......රීට ඇන්ටි කියනව කිරිබත් කැවුම් කන්න පුලුවන්ලු....දැන් අයිය කියනව පාටියක් කන්න පුලුවන් කියල....මේ වෙලාව පාටිකන වෙලාවක්ද.....එක්කො මෙයාලට පිස්සු නැත්නම් මට පිස්සු....මම හිමින් මගේ හිසට තට්ටුකර බැලුවෙමි......ලොකු පුතේ.....අයියා පැමිනෙනු බව දැනුනු අම්මා අයියට කතා කරන හඩ ඇසුනි.....කාමරයෙන් එලියට පැමිනුනු අම්මා....අයියා අසලට ගොස්......අනේ පුතේ මහන්සි බලන්නෙ නැතුව ආච්චිට පනිවිඩයක් කියල එන්නකො.......මොකක්ද අම්මෙ...අයියා ඇසුවේය.....ආචිට කියන්න නංගි ලොකුවෙලා කියල ඉක්මනට එන්න කියල.....බාප්පගෙ ගෙදර අයටත් ඒ එක්කම කියන්න.......ආච්චිගෙ ගෙදර පිහිටා තිබුනේ අපේ ගෙවල්වලට කිලෝමීටර දෙකක් පමන දුරිනි.....අයියා පන්ති ගිය ඇදුම පිටින්ම ආචිගේ ගෙදර යෑම සදහා බයිසිකලය අතට ගනු දුටු අම්මා.. මේ වෙලාවෙ ආයෙත් අඩව්වක් අල්ලන්නද හදන්නෙ. ඕක තියල පයින් යන්න වැඩිදුරක් නෑනෙ ලමයො......අම්මා එසේ පැවසූ විට මුහුන පුලුටුකරගත් අයියා බයිසිකලය ආපසු තැබුවේය.....මීට මාස තුනකට පමන පෙර අයියා කානිවල් එකේ දුටු මාරක ලිදේ සයිකල් පදින්නාක් මෙන් පාර අයිනේ තිබුනු මාරක කානුවේ සයිකල් පදින්ට ගොස් මාසයක් පමන ඔහුගේ වම් අත බෙල්ලේ එල්ලාගෙන සිටිබව මතක් වුනු අම්මා අයියාට එසේ පවසන්ට ඇත.ආච්චිගේ නිවසට පාරෙන් දුර වූවත් වෙලෙන් ගියවිට එම දුරෙන් භාගයක්වත් නැත....එහෙත් අයියා වෙලෙන් යන්න එතරම් කැමැත්තක් නොදක්වූ බව පෙනෙන්ට තිබුනි.....මටද වෙලෙන් ගොස් සිදුවුනු අකර තැබ්බයක් මතක්විය.....සමහර දිනවල මා තනියම ආචිචිගේ ගෙදර යෑමට පුරුදුවී සිටියෙමි....දිනක් වෙලෙන් යනවිට. ලියදි මඩවා නියරවල් වල මඩ දමා තිබුනි.....මට එගොඩට යෑමට නියරක් හියාගෙනීමට අසීරුවිය....බාගෙට වියලුනු නියරක් සොයාගත් මම එයදිගේ ගමන් කලෙමි. වෙලෙන් බාගයක් පමන මඩේ එරෙමින් ගමන් කල මගේ පය එකවරම ලිස්සා වෙලට වැටුනි. හොදින් මඩවී තිබුනු වෙලේ මඩ මගේ ඇගපුරාම තවරී ඇතිබව දුටුවේ අමාරුවෙන් නැගිට්ට පසුය....හෝදා ගැනීමට හරිහැටි වක්කඩක් නොමැති බව දුටුමට ආච්චිගේ නිවස අසල ලිද සිහියට නැගුනි.....කමක් නෑ මේ කැලෑ පාර හින්ද කාටවත් මාව පේන්නෙ නෑ එහාටම ගිහින් හෝදගන්නව.....මෙසේ සිතුනු මම මඩ පිටින්ම ආච්චිගේ නිවස දෙසට ගියෙමි.......එම නිවසේ කුස්සිය දෙසට ගිය මම මඩ නිසා නිවස තුලට නොගොස් මිදුලේ සිටගත්තෙමි......කුස්සිය තුල සිටි ආච්චි....ඇස්දෙක ලොකු කර මාදෙස බලා ගේ ඇතුලට දිවගොස් ඉදිරි දොරෙන් පිටවෙන අයුරු දුටුවෙමි......සුදුනෝනේ මෙහාට වරෙන්කෝ......අපේ පන්සලේ බහිරව රූපෙකට පන ඇවිත් මෙහාට ඇවිල්ලා......ආචිගේ කට හඩ ඇසුනි.....සුදුනෝනේ යනුවෙන් ඇමතිවේ අපේ බාප්පා බැදල හිටිය පුන්චි අම්මාටය. අපි ඇයට කිව්වේ සුදු පුන්චි කියාය.....මා දුටු ආච්චි මාව බහිරව රූපයක් කියා රැවටී භයවී ඇතිබව තේරුම් ගත් මා...ඉක්මනට ලිදෙන් වතුර බාල්දියක් ඇද ඇග සේදීමට පටන්ගත්තෙමි.....මා අසලට පැමිනි සුදු පුන්චී......මේ අපේ ජනිත් පුතානෙ. මොකද පුතේ මඩනාගෙන වෙලේ මඩකරිවත් ඇල්ලුවද.....නෑ පුන්චි වෙලේ එනකොට ලිස්සල වැටුනනෙ....මම මට සිදුවූ ඇබැද්දිය කීවෙමි. අර ආච්චි හොදටම බයවෙලා භහිරව රූපයක් ඇවිල්ල කියල ....සුදු පුන්චි සිනාසෙමින් පවසන්ට වූවාය.....කලිසමෙයි කමිසෙයි හොදටම මඩ ගෑවිලා නේද...කෝ ඕව ගලවලවන්න හෝදල දෙන්න. මම කමිසය ගලවා....කලිසම ගැලවීමට සූදානම් වනවිට....ඔයා තාම පොඩි ලමයෙක් කියලද හිතාගෙන ඉන්නෙ. ඔහොම ඉන්න පොඩ්ඩක්... ඇදගන්න සාලුවක් අරන් එනකන්. මගේ කමිසය රෙදි හෝදන ගල උඩ තැබූ ඇය තුවාය රැගෙන ඒමට ගියාය.....මොකද බන් උඹ ඇගපුරා මඩගාගෙන ඇවිත් මාව බයකලේ......ආචිටද මට වූ අකර තැබ්බය පවසන්ට සිදුවිය. මදෑ ඔයින් ගියා අතක් පයක් කඩාගන්නෙ නැතුව.................ආච්චී පැවසුවාය.

(බොක්සින් සමාදි 3)........................සමාදි මටහොරෙන් මගෙ ඇදුම් ඇදගෙන කොල්ලෙක් වගේ සිටියාය. ඇය කොන්ඩෙ කපල තොප්පියක් දමාගෙන හිටිය හින්ද මම ඇහේ තොප්ප්ය අයින් කර බැලුවෙමි. මම හිතාගෙන හිටිය හැටි වැරදි බව තේරුනේ එවිටයි. ඇය තොප්පිය දාගෙන හිටියෙ කෙස්ටික වැහිල කොල්ලෙක් වගේ පේන්න....මම හිතුවෙ කොන්ඩෙ කොටට කපාගෙන කියල....මට කියවුනි. අපෝ ඒක දැම්ම කරන්න බෑ එහෙම්ම ක්ලොත් අම්මගෙන්නම් ගුටුකන්න පුලුවන් ඒත් තාත්තගෙ හැටි දන්නවනෙ ඒයාගෙ අතින් එකපාරක් කෑවොත් කී දවසක් ඇදේ ඉන්න වෙයිද දන්නෙ නෑ.....තාත්තාට ඇති බයනිසා ඇය කොන්ඩය නොකපා ඇතිබව මට තේරුනි.....මේ මම මෙහෙම ඇදන් ඉන්න කොට අපි දෙන්නව අදුන ගන්න බෑ නේද....ඇය ඇසූවිට ඇය පවසන දේ ඇත්ත කියල මටද තේරුනි.ඇයට තිබුනේ මගේම රූපය බව තේරුම් ගත් මා ....මම හිතන්නෙ කාටවත් අදුනගන්න බැරිවෙයි...මම මෙසේ පැවසූ විට ඇය සතුටින් සිසුනාය....මම බැලුවෙ ජනිත් පුතා කියල. බලන කොට මේ සමයමනෙ....අම්මා ගෙටගොඩවන විටම ....සමදි දෙස බලා පැවසුවාය....කාට බැරි උනත් අම්මනම් අදුනගෙනවගේ..මට සිතුනි...සමාදිගේ මුහුන ඇබුල් කරගත්ත බව මට පෙනුනි...මොකක්ද ඔය කරන හදන විකාරෙ ගලවනව ඕව...ගලවල ඔයාගෙ ඇදුම් ඇදගන්නව....කොන්ඩෙත් කැපුවද...ඇසූ ඇය මා කලාක්මෙන් ඇගේ තොප්පිය ගලවා බැලුවාය....ඇති යන්තම් ඒ මෝඩ වැඩේනම් කරගෙන නෑ. ඇය සනසුම් සුසුමක් හෙලුවාය. එදා සිට ඇය විටින් විට මගේ ඇදුම් ඇදීමට පුරුදු වූවාය. අම්මා කෙතෙක් දොස් කීවත් ඇයට පිරිමි ඇදුම් මිස ගැහැනු ඇදුම් හරිගියේ නැත. දැන් මටද සිදු වී ඇත්තේ මගේ ඇදුම් ඇයත් සමග හවුලේ ඇදගැනීමටය...ගැහැනු ලමයෙක් උනාම ගැහැනු ලමයෙක් වගේ ඉන්න ඕනැ . සමාදි කවදාවත් නිකමට වත් කුස්සිය පැත්තට ඇවිත් මට කිසි උදව්වක් කරන්නෙ නෑනෙ....ජනිත් තමා මට පොල්ටිකක් හරි ගාලදීල වුදවුවක් කරන්නෙ.....අම්මා කියනවිට.....මට කුස්සිය දකිනකොටත් විකාරයක් අම්මෙ.....ඇය කීවාය.....දැන්නම් මම ඉදියි...කවද හරි උබටම තේරෙයි....අම්මා තරහෙන් කීවාය.
දවසක් සමාදිඅඹගෙඩි කීපයක් කඩාගෙන ගෙට ඇවිත් ඒ ටික ඉක්මනින් බිමට අත හැර......අඹ ගහට නගිද්දි මොකක් හරි ඇනිල තුවාල වෙලා අම්මෙ මේ බලන්න ලේ එනව..මගේ කලිසම් කොටයක් ඇද සිටි ඇය.. බයෙන් මෙන් ඇගෙ කලව පෙදෙස අම්මට පෙන්නුවාය....ඉක්මනට එනව බලන්න.....අම්මා අයව ඇදගෙන ඉක්මනට ගේ ඇතුලට යන ගමන්....උඹ මොනවද මෙතැන බලා ඉන්නෙ යනව යනව ස්තෝප්පුවට....මම ඇය දෙස බලනවාට විරුද්දව බනින්ට විය.....බිය වූ පාර මම නැවතුනේ ස්තෝප්පුවෙ නුත් එලියේ මිදුලේය.....සමාදිට ලොකු තුවාලයක් වෙලා ඇති .. ඒක දැකල මම බයවෙයි කියල බනින්න ඇති....අනේ පව් සමාදි....මම කල්පනා කලෙමි......පුතේ ජනිත් .....ඉක්මනට එහාගෙදර රීටා ඇන්ටිට එන්න කියන්නකො.....ලොකු හදිස්සියක් කියල දැම්ම එන්න කියන්න.....අම්මා මට කාමරයේ දොර බාගෙට ඇර පවසන විට .....නන්ගිට සෑහෙන්න අමාරු ඇති....මගේ පපුව වේගයෙන් ගැහෙන්ට විය.....මම ඉක්මනින් රීටා ඇන්ටිට මේ පනිවිඩය දුන්නෙමි.....මොකද පුතේ.....දන්නෙ නෑ ඇන්ටි.....සමාදි ගහක් උඩ නැගල තුවාල වෙලා...මම පිලිතුරුදුන් විට ඇය ඉක්මනින් අපේ නිවස දෙසට දුවන්ට වූවාය.....නන්ගි සිටි කාමරය තුලට ගිය ඇය අම්මා සමග කතාකරමින් සිට...එලියට ඇවිත් මාදෙස බලා සිනාසුනාය......සමාදිට එතරම් අම්මාරුවක් නැතිබව ඇගේ සිනාවෙන් තේරුනත්...සමාදිට අමාරුද ඇන්ටි මම ඇසුවෙමි......ජම්බු ගස්වලින් වැටුනම කෙල්ලන්ට ටිකක් අමාරු තමා බයවෙන්න එපා පුතේ... හෙට අනිද්ද අපිට කිරිබත් කැවුම් කන්න පුලුවන්.....කියමින් ඇය ඇගේ නිවස දෙසට දිවගියාය.....අපේ වත්තෙ ජම්බුගස් නැහැනෙ....අනිත් එක මෙච්චර දෙයක් වෙලත් ඉස්පිරිතලෙ එක්ක යන්නෙ නැතුව කිරිබත් කැවුම් කමුලු......රීටා ඇන්ටිටත් පිස්සුද කොහේද....මම කල්පනාකලෙමි.....ටික වෙලා වකින් ඇගේ දුව වන සෙනුරි සමග නැවත අපේ නිවසට ආවාය......ඇය නිවසට පැමිනි පසු අම්මා තාත්තා සමග මොනවද කතාකරනු ඇසුනි.....කොහේද යන්න ලෑස්තිවෙන අම්මා .....සෙනුරි අක්ක සමග කොහාටද යන්න පිටත්වෙන ගමන්.....පුතා අපි එනකන් කොහේවත් යන්නෙ නැතුව ඉන්න...රීට ඇන්ටි සමාදි ගාව ඉන්නව....කීවාය........සමාදිව ඉස්පිරිතාලෙ එක්ක යන්න වාහනයක් ගේන්නද දන්නෙ නෑ යන්නෙ....ඕක ඔච්චර දෙයක්යෑ තාත්තට කිව්වනම් ආමි වාහනයක් එවනවනෙ......මට සිතුනි.....

(බොක්සින් සමාදි 2)........................මේ දෙන්නගෙ ගැටුම සාමදානයකට පත්වුනේ අම්මා එතැනට පැමුනුනාට පසුවයි....අයියගෙ මුහුන දෙස බැලූ අම්මා සමාදි අසලට ගොස් ඇගේ මුහුන හරහා අත්ලෙන් එල්ල කල කරටේ පාරවල් දෙක තුන නිසා....සමාදිගේ බොක්සින් වලල්ල වටා තරු විසිවෙන්න ඇතිබව ඇගේ හැඩීමෙන් මම තේරුම් ගත්තෙමි..........මහත්තය තමා මේ ඔක්කොම කරන්නෙ මම කිව්වනෙ කෙල්ලන්ට ඕව හරියන්නෙ නෑ කියල.හවස තාත්තා ගෙදර ආ පසු......දහවල් ඇතිවූ බොක්සින් තරගයේ ප්‍රතිඵල අම්මා තාත්තාට පවසන්ට වූවාය.....සමාදි මෙහාට එනව.....තාත්තා.....සමාදි වෙත හමුදා අන නිකුත් කලේය......මේ තමුන් හිතේ තියාගන්නව බොක්සින් කියන්නෙ ක්‍රීඩාවක් කියල. ඕක පාවච්චි කරල අතේ පයේ හයිය පෙන්වනව එහෙම නෙවෙයි.මීට පස්සෙ මේ වගෙ වැඩ කරල තිබුනොත් බලාගෙනයි.....තාත්තා යුද හමුදාවේ ආග්ඤාවක් නිකුත් කරන්නාක් මෙන් පවසන්ට විය.

මායි සමාදියි ගියේ එකම පාසැලට ඉගෙන ගත්තෙ එකම පන්තියේ.අයියත් ගියේ ඒ පාසැලටමයි...එයා අපිට වඩා පන්ති දෙකක් ඉහලින් හිටියෙ. පන්තියෙද සමාදිගේ දඩබ්බර බව පෙනෙන්ට තිබුනි. පොඩි දේකට පවා කලබල වී රන්ඩුවට යෑම ඇගේ පුරුද්දක් විය. ඇය වැඩිපුරම රන්ඩුවට ගියේ පිරිමි ලමුන් සමගය. පන්තියේ ගැහැනු ලමයෙකුට පිරිමි ලමයෙකු අතින් කරදරයක් වූ විට පවා ඇය ඒ වෙනුවෙන් ඉදිරි පත් විය. එම අවස්තා වලදී පිරිමි ලමයාට දිනපතා බොක්සින් පුහුනුවන ඇගේ සියුමැලි අත්වල පහස විදගෙන පැත්තකට වී සිටීමට සිදුවිය. ගැහැනු ලමයෙකුගෙන් ගුටි කෑව කියල කාට කියන්නද. ඇය ගැහැනු ලමයෙකු බැවින් ඇයට ගහන්නෙත් කොහොමද....පිරිමි ලමුන් තුල මෙම හැගීම ඇතිවුනු බව මට තේරුනි. සමාදි කාට සැරවුවද මාසමග සාමදානයෙන් විසීම මගේ සිතට සහනයක් විය. එහෙම අතිවූයේ අපි දෙදෙනා එකට හැදී එකටම මෙලොව දුටු නිසා බව මට තේරුනි. වෙනත් පිරිමි ලමයෙකුගෙ අතින් මට වැරැද්දක් වූ විට ඇය ඉදිරිපත් වීම නිසා මා සමග ගැටලු ඇතිකර ගැනීමට අනිත් පිරිමි ලමුන් බියවිය.
අපේ නිවස පිහිටා තිබුනු වත්ත තරමක් විශාල බැවින් අඹ රබුටන් වෙරලු ආදී පලතුගස් තිබුනි....පලතුරු කාලෙට ගස්වලට නැග ඒවාකඩන්නේද සමාදිය.....මේ ලමයට කොච්චර කිව්වත් අහන්නෙ නෑනෙ ගස් නගින්න එපා කියල.ඔයා හෙට අනිද්ද ලෝකු ලමයෙක් වෙන්න ඉන්න ගැහැනු ලමයෙක් නේද.....අම්මා මෙසේ පවසන විට....ඒ අම්මලට පේන හැටි මම ගැහැනු ලමයෙක් නෙවෙයි පිරිමි ලමයෙක්......මොකද මටත් අයියල වගේ පිරිමි ලමයෙක් වගේ ඉන්න බැරිද......අම්මාට පැවසුවාය.....පුලුවන් ඔයාටත් පිරිමි අංග තියෙනවනම්......ගහැනු අංග තියාගෙන කොහොමද ලමයො කොල්ලෙක් වෙන්නෙ.....ඔය හැසිරීම් අයින් කරල කෙල්ලෙක් විදියට ජීවත් වෙන්න බලනව......අම්මා ඇයට දිගටම දොස් කියනවිට ඇය එතැනින් කරබාගෙන ගියේ තව ටිකක් වෙලා හිටියොත් අම්මාගේ අල්ලේ පහරවල් ඇගේ බොක්සින් පහරවලට වඩා දරුනු බව දන්නා නිසාය........අම්මා කෙතෙක් අව්වාද කලත් ඇය ඇගේ කොලු ගති අත හැරියේ නැත. ඔයා ඔය විදියට ඉන්නව දැක්කම මටයි එක එක්කෙනා දොස් කියන්නෙ...දුවව හදල තියෙන හැටි කියල......අම්මා නිතර පැවසුවාය...ඉතින් අම්මට තියෙන්නෙ මාව කොල්ලෙක් වගේ හදන එකනෙ.....ඇය කීවාය.පුලුවන්නම් මම ඒක කරනව...අම්මා පැවසූවිට....ඇයි බැරි....අම්මනෙ මට ගවුන් අන්දවන්නෙ... ඉතින් කොහොමද මාව කොල්ලෙක් වෙන්නෙ....මටත් අයියට වගේ කලිසම් කමිස අදින්න දීල මේ කොන්ඩෙත් කොටට කැපුවනම් මාත් කොල්ලෙක් තමා....කොල්ලො කරාබු දාන්නෙත් නෑනෙ ඒවත් අයින් කරන්න.....අය කීවාය....අනේ පලයන් මෙතැනින් යන්න මගෙන් මොකුත් අහගන්නෙ නැතුව.....අම්මා බනින විට ඇය එතැනින් ඉවත්වූවාය.....අම්මා මෙම ගැටලුව තාත්තාට පැවසූවිට......නෝනා...... දැන් කාලෙ කෙල්ල්ලන්ට සාම්ප්‍රදායක ගැහැනු වගේ හැදෙන්න බෑ....එයාලත් මේ සමාජෙ ඉස්සරහට යන්න ඕනැ.....පිරිමි වගේ කරට කර ඉන්න ඕනැ.....තාත්තා එසේ පැවසීම නිසා අනේ මන්ද මොකුත් උනොත් තාත්ත දූල බලාගන්න එකයි පස්සෙ මට දොස් කියන්න එපා....පැවසූ අම්මා.... ඇගේ විරෝධතාව හකුලාගැනීමට සිදුවිය.දවසක් අම්මා නිවසෙහි නොමැති අතර තුර සමාදි අමුතු දෙයක් කරගෙන තිබුනි.අදනම් අම්මගෙන් හොදටම ගුටිකන්න වෙනව....මම එසේ කීවත් ඇය ගනනකට නොගෙන.....ඕනැ තරම් ගහපුවාවෙ...මම මේ කලේ මගේ කැමැත්ත....ඇය ගනනකට නොගෙන කීවාය.....

•  (බොක්සින් සමාදි 1) ....................... ............ ...........                                      මගේ නම ජනිත්. මට ඉන්නව නන්ගි කෙනෙක් එයාගෙ නම සමාදි...නම එහෙම උනාට එයාගෙ ඇති සමදියක්නම් නෑ. මම එයාට නන්ගි කිව්වට අම්මනම් කියන්නෙ එයා මගේ අක්කද නන්ගිද දන්නෙ නෑ කියල. අපි දෙන්න ඉපදිලා තියෙන්නෙ එකදවසෙ. අපි ඉපදෙන කොට අම්මට සිහිය තිබිල නෑ කියල...මට හිතෙන්නෙ අපිව ඔපරේසන් කරල ගත්ත අයටත් ඒ වෙලාවෙ සිහිය තිබිල නෑ.....එක්කෙනෙක් කිව්වලු කෙල්ල ඉස්සෙල්ල හම්බවුනේ කියල තව කෙනෙක් කිවලුලු ඉස්සෙල්ල හම්බවුනේ කොල්ල කියල.....සිහිය ආවට පස්සෙ මේ කතාව ඇහුව අම්මට ආයෙත් සිහිය නැති උනාලු.මම නන්ගිට නන්ගි කියනවට කැමති උනේ නෑ එයා කියන්නෙ එයා තමා අක්ක කියල. මම එයාගෙ මල්ලිලු මට කියනව මම එයාගෙ මල්ලි හින්ද එයා කියන විදියට ඉන්න කියල....මේ ගැටලුවට අම්ම හොද විසදුමක් දුන්න. අපිට කිව්ව අපේ නම්වලින් කතා කරන්න කියල. ඒ හින්ද මම නන්ගිට සමාදි කියල කතා කරනව. එයත් මට කතා කරන්නෙ ජනිත් කියල.අපි පුන්චි කාලෙ මට ලොකු ගැටලුවක් තිබුන. ඇයි සමාදි මට වඩා වෙනස් කියල. සමාදිගෙ කොන්ඩෙ වවනව මගෙ කොන්ඩෙ කොටට කපනව.සමාදිගෙ කන් විදල කරාබු දාල. මට ඒ මොකුත් නෑ. අදින්නෙත් කෙල්ලො අදින ඇදුම්. අපි එකට උපන්නනම් අපි දෙන්න එක වගේ වෙන්න ඕනැනෙ. ඇයි එයාට වෙනම සැලකිල්ලක්......අපි දෙන්න එක දවසෙ උපන්නනම් ඇයි අම්මෙ සමාදිට වෙනම සැලකිල්ලක්.....දවසක් මම අම්මගෙන් ඇහුව.....මට ඔය දෙන්නම එකයි පුතේ....අම්ම කිව්ව.....ඒ උනාට සමාදි මට වඩා වෙනස්නෙ එයාගෙ කොන්ඩෙ වවනවනෙ කෙල්ලෙක් වගේනෙ....ඉතින් එයා කෙල්ලෙක් තමයි.....අම්මගේ ඒ පිලිතුරු දුන්න. ඉතින් එයා කෙල්ලෙක් නම් මාත් කෙල්ලෙක් වෙන්න ඕනැනෙ....මම කිව්ව.....ඔයා කෙල්ලෙක් වෙන්නෙ කොහොමද පුතේ. ඔයාට චූකරන්න බටයක් තියෙනව..ඒ හින්ද ඔයා කොල්ලෙක් එයාට චූකරන්න බටයක් නෑ...ඒ හින්ද එයා කෙල්ලෙක්...අම්ම සරල විදියට ඒ වෙනස කියාදුන්න....මේ කතාව අහගෙන හිටිය සමාදි.....මගෙ චූ කරන බටේට මොකද උනේ අම්මෙ....ඇසුවාය. ඔයා ල හම්බවුනේ ඔපරේසන් කරලනෙ පුතේ ඒ වෙලාවෙ ඩොස්තර අතින් ඒක කැපිල.....අම්ම විහිලුවට කිව්ව දේ සමාදි ඇත්තට පිලිඅරන්.....මේ ඩොස්තර අන්කල්ල තියන්න වටින්නෙ නෑනෙ මගෙ බටේ කපල දාලනෙ......සමාදිගේ සමාදිය බිදී ඩොස්තරලට බනින්න විය. ඇයට සමාදි කිව්වත් ඇගේ සමාදිය බිදගන්නා වාර අනන්ත විය. ඇගේ සැරපරුස කතා විලාසයත් දගකාර හැසිරීමත් නිසා .........මේකිටනම් තියෙන්නෙ කොල්ලෙකුට තියෙන විසේ...මම විහිලුවට කිව්වට ඇත්තටම ඩොස්තර මේකිට තිබුන පිරිමි එක කැපුවද දන්නෙ නෑ......මේකි උප්පත්තියෙන් කෙල්ලෙක්නම් වෙන්න බෑ.....අම්මා කියනු ඇසුණි.

            අපේ තාත්තා යුද්ධ හමුදාවෙ බොක්සින් පුහුනු කරු හැටියට සේවය කලා. ඒ හින්ද අපේ ගෙදර බොක්සින් උපකරන තිබුන. සමාදි නිතරම බොක්සින් අත් වැසුම් දාගෙන තාත්ත වගේ බොක්සින් ගහනව දැක්ක තාත්ත. එයාට එය පුහුනු කරන්න පටන්ගත්ත....එත කොට අපේ වයස අව්රුඩු දහයක් විතර ඇති......ජනිත් පුතේ ඔයත් මේක පුහුනු වෙන්න....තාත්ත මටත් බොක්සින් පුහුනු වෙන්න කතාකලා.....මම ඉස්සර ඉදම්ම සාම කාමීව ඉන්න පුරුදු වෙලා හිටිය හින්ද ඔයවගේ ගහගන්න දේවලට කැමැත්තක් තිබුනෙ නෑ....ඒකට සමාදි...එයාට ගහගන්නව කිව්වොත් ඊට වඩා දෙයක් නෑ ...හරියට සුර පප්ප කාටුන් එකේ ජිම් පප්ප වගේ....මේ වඩේට අම්ම එච්චර කැමැත්තක් තිබුනෙ නෑ.....ඕව ගැහැනු ලමයින්ට ගැලෙපෙන්නෙ නෑ මහත්තය.....අම්ම තාත්තට කිව්ව.....කොල්ලො කෙල්ලො කියල නෑ මේව ඉගෙන ගත්ත කියල අහක යන්නෙ නෑ......අපේ කොල්ලො දෙන්නෙක් ඉන්නව උන් දෙන්නටම මේක ඉගෙනගන්න වුවමනාවක් නෑනෙ......තාත්තා කියන්ට විය.....අපේ අයියා අපිට වඩා අවුරුදු දෙකකින් පමන වැඩිමල් විය. ඔහුටද බොක්සින් ක්‍රීඩාව පුහුනු කිරීමට උත්සාහ ගත්තද ඔහුද එයට අකමති වීම නිසා තාත්තාගේ බලාපොරොත්තුව බිද වැටී තිබුනු බව පෙනෙන්ට තිබුනි.දවසක් සමාදි අපේ අයියත් සමග රන්ඩුවක් ඇතිකරගෙන ඔහුගේ කම්මුලට බොක්සින් ප්රහාරයක් එල්ල කර ඇති බව ඔහුගේ කම්මුලේ තිබුනු තැලුම් පහරින් පෙනෙන්ට තිබුනි. තෝ කෙල්ලෙක් නොවුනනම් මම අද තොගෙ අඩු කඩනව......අයියා කම්මුල අතගාමින් පවසන්ට විය. පුලුවන්නම් කඩපිය බලන්න. ඊලග සොට් එක දෙන්නෙ දත් ටික බඩට යන්න.....සමදිත් ලේසියෙන් යටත් වෙන කෙනෙක් නොවන බව තේරුනි......

(ඉමල්කා 30)අවසන් කොටස....................................ඇත්තටම උඹ මදුරන්ගද බන්......ඇය ඇසූවිට....උඹට තාම මාව විස්වාස නෑනෙ........හරි උඹට මතකද දවසක් මදුරංගට අසනීප වෙලා උඹට කියල නෝට් වගයක් ලියාගත්ත.....ඒකට තෑග්ගක් විදියට උඹට තෑග්ගක් විදියට පෑනක් ගෙනත් දුන්න නේද....පෑන දුන්න බව දන්නෙ මදුරංගයි උඹයි විතරනෙ ..මම එදා මදුරංග හින්දනෙ මේ කතාව දන්නෙ....ඒක මටත් මතකයි...පැවසූ සෙවුනි......ඇත්තටම උඹ මදුරන්ගද මට මේ කතාව හිතාගන්නවත් බෑ......මේ ලෝකෙ මේවගේ පුදුම දේවල් වෙනවද.....ඇය පුදුමයෙන් පවසන්ට විය.....ඒදවස් වල අපි කෙල්ලො මදුරන්ග ගැන කතාවුනේ එයා කොල්ලෙක් උනාට කෙල්ලෙක් වගේ කියල.....ඒක ඇත්ත උනා එහෙනම්.....ඇත්තටම ඔයාට ගැලපෙන්නෙ මේ ගැහැනු ජීවිතේ......ඇය කීවාය...ඔව් බන් මටත් එහෙම හිතෙනව......පැවසූ මම....ඔයා දන්නවද ඉමල්ක හින්ද පන්තියෙ අය විතරක් නෙවෙයි ගෙදර අය කොයිතරම් දුක් විදල තියෙනවද කියල....එයාගෙ ජරා ගතිගුන හින්ද මල්ලි අම්ම තාත්ත....ගොඩක් මානසික පීඩාවකින් ඉදල තියෙන්නෙ....මම එහාට ගියාට පස්සෙ තමා ඒව ඔක්කොම වෙනස් වුනේ.....මදුරන්ග විදියට හිටියකාලෙ මගෙ හොද ගතිගුන තිබුන හින්ද ඊට පස්සෙ ඒ ගෙදර සාමකාමී හොද නිවසක්වුනා....ඒත් තාම කවුරුවත් දන්නෙ නෑ මට වුනු දේ....ඔන්න අද ඔයාට තමා ඉස්සෙල්ලම කිව්වෙ හැබැයි මේ විස්තරේ කාටවත් කියන්න එපා.....මම ඇයට කීවෙමි.....මම කියන්නෙ නෑ ...කිව්වත් කවුරුවත් පිලිගන්න එකකුත් නෑ.......ඇය කීවාය.....එහෙනම් උඹ ඒකයි මේ කපිල අයියව බදින්න කැමතිවුනේ නැත්තෙ.....තමන්ගෙම සහෝදරයනෙ නේද.....ඇය ඇසුවාය......ඒක ඇත්ත ඒත් උඹ තමා මගෙ හිත වෙනස් කලේ......මම කීවෙමි.....උඹනම් මාර ග්‍රේඩ් බන් ...මට නම් හිතාගන්න බෑ උඹ කාටවත් නොදැනෙන්න ඉමල්කගේ ජීවිතේට මාරුවුනේ කොහොමද කියල...ගැහැනියෙක් විදියට ජීවත් වෙන්න ඉගෙන ගත්තෙ කොහොමද කියල.....ඇය කීවාය.....ගැහැනු ජීවිතේට කැමතිනම් දැඩි උවමනාව තියෙනවනම් ඕනැ කොල්ලෙකුට ගැහැනු ජීවිතේට හුරුවෙන්න පුලුවන්....ඒක ලොකු දෙයක් නෙවෙයි කියල මට දැන් තේරෙනව.........ඒකනම් ඇත්ත කියල මටත් තේරෙනව......මේ මට උඹ ඇත්තම කියහන් ගැහැනු ජීවිතේද පිරිමි ජීවිතේද හොද.......ඇය උවමනාවෙන් අසන බව දුටු මම.......ගැහැනු ජීවිතේ බන් ......ඒක ආයෙත් අහන්න දෙයක් නෑ.....මම පවසනවිට......මම මෙච්චරකාලයක් හිතාගෙන හිටියෙ පිරිමියෙක් වෙන එක හොදයි කියලනෙ......ඇය පැවසුවාය.....එහෙම තමයි හුග දෙනෙක් හිතාගෙන ඉන්නෙ.....ඒ ජීවිත දෙකේම ජීවත් වෙනකොට තමයි වෙනස හොදට තේරෙන්නෙ.....මම සිනාසෙමින් කීවෙමි......කෙල්ලෙක් උනාම පොඩිපොඩි ගැටලු එනව තමයි ඒව එච්චර ගනන්ගන්නෙ නැතුව ඉන්නකොට පිරිමි ජීවිතේට වඩා සුන්දරත්වයක් තියෙනව.....මම කීවෙමි....ඔව් ඉතින් මසෙකට සැරෙයක් හැඩෙන ලෙඩෙයි දරුවො හම්බවෙන එකයිනෙ තියෙන්නෙ.....ඒව ඉතින් ගැහැනුන්ට උරුම දේවල්නෙ ඒව එච්චර ගනන් ගන්න හොද නෑ නේද...මදූ.....අය කීවාය....මොනව මදූ....ඒ කවුද මම ඇසුවෙමි. වෙන කවුරුත් නෙවෙයි ඔයාට කිව්වෙ....මට දැන් හිතෙනව ඉමල්ක කියනවට වඩා ඔයාට මදූ කියන එක ගැලපෙනව කියල.....ඔයාගෙ මුල්නමත් මදුරන්ගනෙ.......ඇය කීවාය.....මට උඹ මදූ කියනකොට අනිත් අය බලයි මොකද මේ කියල....මම කීවෙමි.....මම කියන්නම් වැඩක්...උඹේ නැන්දම්ම කිව්ව කිව්ව නේද උඹේ ගතිගුනයි මදුරන්ගගෙ ගතිගුනයි එකවගේ කියල.....මම එයාට කියන්නම් මදුරංග මතක් වෙන්න ඔයාට මදූ කියමු කියල.....අනේ මට ඕනෙ නෑ බන් ඒ මගෙ පැරනි පිරිමි ජීවිතේ මතක් කරන්න.....මම කීවෙමි.....මෙයාට දැන් පිරිමි ජීවිතේ එපාම වෙලා ගිහින් වගේ....පැවසූ සෙවුනි....උඹ කැමති නැත්නම් නිකා ඉම්මු.....කීවාය.....

දිනෙන් දින මගේ උදරය විශාල වන්ටවිය...දරුවෙක් කුසතුල තබාගෙන ගැහැනියෙක් විදින ඒ කරදරය මට සම්පතක් විය.....මගේ පොඩි දරුව වෙනුවෙන් අම්ම කෙනෙක් විදියට විදින මේ සතුට පිරිමියෙක් වසිටියානම් කෙසේ විදගන්නද?....මගේ බබා ලැබීමට පෙර සෙවුනිට චූටි දුවෙක් ලැබුනි.....මීට මාස කිහිපයකට පසු මටද දුවෙක් ලැබුනි.......ප්රසූති වේදනාව දරාගත් මම එය දුකක් නොව සතුටක් ලෙස සිතාගත්තෙමි.....කොල්ලෙක්ව මෙලොව එලිය දුටු මම කෙල්ලෙක් බවට පත්වී වටිනා මවු පදවිය ලැබීමට තරම් මා පින්කර ඇති බව මටම සිතාගැනීමට නොහැකිවිය....
ඒයි ඉමල්කා උඹට විතරක් නෙවෙයි බන් ...ඉන්දියවෙත් මේවගෙ දෙයක් වෙලා තියෙනව.....මේ ලමය අසනීපවෙලා නැගිට්ටට පස්සෙ වෙන භාසාවකින් ලු කතා කරල තියෙන්නෙ.....එයාගෙන් විස්තර ඇහුවම කියල තියෙන්නෙ වෙන පලාතක විස්තරයක්....ඒ කියන්නෙ මෙයාටත් වෙලා තියෙන්නෙ උබට වෙලා තියෙන දේමනේ......සෙවුනි පොතක ලියල තිබුන පුනර්භව වාර්තාවක් ගැන මට පවසන්ට වූවාය......
මේවගෙ දෙයක් මට පමනක් නොව ඕනැ කෙනෙකුට විය හැකි බව මම මෙයින් තේරුන් ගත්තෙමි....
හොද වෙලාවට මාව පාසැලේ හිටිය ලස්සනම කෙල්ල බවට පත්වුනා......බැරි වෙලාවත් මීට වඩා වෙනස් දෙයක් උනානම්??????????????......................අවසානයි..........

(ඉමල්කා 29).......................................මා අම්මකෙනෙක් වෙන්න යනබව ආරන්චිවුනු සෙවුනි ඉතාමත් සතුටුවිය. ඇයද මේ වෙනවිට මාස හයක පමන ගැබිනියක්ව සිටින බැවින් මට ඇගේ අත්දැකීම් ලබා ගැනීමට හැකිවිය.....මා මදුරන්ග ලෙස ජීවත් උනානම් මට කවදාවත් ලැබෙන්න නැති ආදරයක් රැකවරනයක් ගෙදර සැම ගෙන්ද සමාජයෙන්ද ලැබෙන්ට විය....කෙල්ලෙක් වුනු එක කොයිතරන් වාසනාවක්ද මම නිතර කල්පනා කලෙමි....
දිනක් මාත් සෙවුනිත් අපේ පැරනි පාසැල් දිවිය ගැන කතා කරමින් සිටියෙමු.....ඔයා මට කල හතුරුකම් වල හැටියට මම හිතුවෙ නෑ අපි දෙන්න මෙච්චර ලන්වෙයි කියල මා ගැන කිසිවක් නොදත්......සෙවුනි....කීවාය.......ඇය කිහිප වරක් මා ඇයට සතුරු කම් කලා යැයි පැවසීම මගේ සිතට දුකක් ගෙන දුනි......ඇත්තටම සෙවුනිට සතුරුකම් කලේ මම නොව ඉමල්කා බව ඇය නොදනී....සෙවුනි මෙහෙම නිතර පැවසීම දුකක් වූ බවින්.....ඇයට මගේ ඇත්ත විස්තරේ පවසන් නද යන ගැටලුව ඇතිවිය.....මම ඇත්ත කිව්වොත් එයාට අව්ලක් වෙයිද? නැත්නම් එයා මගේ කතාව පිලිගනීද? මා කල්පනා කලෙමි. මදුරංග ගැන ගුන කියන ඇය ඔහුගේ මරනයත් සමග මගේ වෙනස්වීම ගැන ඇය පුදුමයෙන් කතා කරන බව මට වැට හුනි.
සෙවුනි මම උඹට ඇත්තම කියන්නද? හැබැයි මගෙ කතාව උඹ පිලිගනීද නැද්ද කියන්න මම දන්නෙ නෑ.....ඒත් මේවගෙ දේවල් වෙන්න පුලුවන් කියල මගේ අත්දැකීමෙන් මම දන්නව.....පැවසූ මම......උඹට මම නෙවෙයි බන් සතුරුකම් කලේ . එහෙම කලේ ඉමල්කා.....මොකක්....පුදුමෙන් ඇසූ සෙවුනි.....උබනෙ බන් ඉමල්ක මොකද උඹ මැරිල උපන්නෙ නෑනෙ.....ඇය කීවාය......මම මැරිල බන් උපන්නෙ......මම කීවෙමි.....මොනව මට උඹ කියන ඒව තේරෙන්නෙ නෑ....ඇය කීවාය.....උඹ විතරක් නෙවෙයි මෙහෙම උනේ කොහොමද කියල මටවත් හිතාගන්න බෑ....මම පැවසුවෙමි......ඉතින් උඹට මොකද උනේ කියහන්කො.....ඇය ඇසුවාය.....එදා මැරුන මදුරන්ග මමයි බන්.........අනේ බොරු නොකිය හිටහන් උඹ මට විහිලු කරනව......සෙවුනි කීවාය.....මේක බොරුවක් වත් විහිලුවක්වත් නෙවෙයි බන්.....හරි හරි උඹේ කතාව කියහන්කො..ඇය මාදෙස හොදින් බලා කිවාය.....එදා මාව මලානෙ ....මම ඇහෙරෙන කොට මම හිටියෙ ඉමල්කගෙ මේ ගැහැනු ශරීරෙ.....මම පුදුම වෙලා ඉන්නකොට ඉමල්කගේ අම්ම තමා කියෙව්වෙ මදුරංග මැරිල කියල ආරන්චියි කියල.......මට සෑහෙන්න බය හිතුන.....මට හිතාගන්න බැරිවුනා මට මේ මොකද වුනේ කියල.....මම ඇයට මගේ විස්තර පවසන විට.....උඹ ඔය ඇත්තමද කියන්නෙ.....මගේ කතාව විස්වාස නොකල සෙවුනි ඇසුවාය.......ඇත්තම තමා බන් උබලටත් තේරෙන්න ඇතිනෙ මදුරංග මලාට පස්සෙ ඉමල්කගෙ වෙනස්වීම........ඒකනම් ඇත්ත ඊට පස්සෙ තමා ඉමල්ක ගොඩක් වෙනස්වුනේ.........මම ඒ ඉමල්ක නෙවෙයි බන් ..ඒකිට මොනව උනද කියල මම දන්නෙ නෑ.....මට හිතෙන්නෙ මම වෙනුවට ඒකිතමා මැරෙන්න ඇත්තෙ .මට ඒකිගෙ සිරුර දීල ඒකි වෙන ලෝකෙකට යන්න ඇති.....මම කීවෙමි.....උඹ ඔය කියන දේ ඇත්තනම් ඒකි යන්න ඕනැ අපායෙ......සෙවුනි කියනු ඇසුනි......අනේ මන්ද සෙවුනි...පැවසූ මම....එදා ඉදන් මට මේ ජීවිතේට හුරුවෙන්න උනා.....පිරිමි ලමයෙක් විදියට හිටිය මට ගැහැනු ජීවිතේට හුරුවෙන්න උනා.ඉතින් උබව එකපාරට කෙල්ලෙක් වුනාම උබට එපාවෙන්න ඇතිනෙ.....අපරාදෙ කොල්ලෙක් විදියට හිටිය මාව කෙල්ලෙක් උනේ ඇයි කියල දුක හිතුනෙ නැද්ද.....සෙවුනි ඇසුවාය......එහෙම දුකක් නම් ඇතිවුනේ නෑ.....ඉමල්කගෙ ලස්සන දැකල මෙහෙම ඉන්න ඇත්නම් කියල හිතුන......මම කීවෙමි.......ඉතින් ඔයාගෙ පිරිමිකම නැතිවුනා කියල දුකක් ඇතිවුනේ නැද්ද.....සෙවුනි ඇසුවාය.....පොඩ්ඩක්වත් එහෙම හිතුනෙ නෑ ..මට හිතුනෙ කොල්ලෙක් වෙලා ඉන්නවට වඩා කෙල්ලෙක් වෙලා ඉන්නකොට ඇගට සැහැල්ලුයි කියල.....මම කීවෙමි......ඇත්තටම කෙල්ලෙක් වෙලා ඉන්නකොට කොල්ලෙක් වෙලා ඉන්නවට වඩා ඇගට සැහැල්ලුද බන්......ඇය එසේ ඇසූවිට.....උඹ ඉතින් කවදාවත් කොල්ලෙක් වෙලා ඉදල නෑනෙ.....ඒ ජීවිත දෙක සන්සන්දනය කරන්න......මම කීවෙමි.......උබ කියන එක ඇත්ත කියල මටත් තේරෙනව....උන්ගෙ ඒ දැඩි සුරුරට වඩා අපේ මේ සිනිදු ශරීරෙ සැහැල්ලු ඇති නේද.......ඇය ඇසූවිට...ඔව් බන් ......මගේ පිලිතුර

 විය.

(ඉමල්කා 28)..........................................ඒ උනාට ඔයා හොදට ඔයාගෙ ගරුත්වය රැකගෙන තියනව. .....සුදු රෙද්දේ තිබුනු රතු පැල්ලම් දෙස බලමින්. කල්පනා කලෙමි.වසර පහලවක් පමන කාලයක් ඇය රැකගෙන ආ ඒ ගරුත්වය මමද රැකගෙන ආවෙමි. අපි දින කිහිපයක් හෝටලයේ ගතකරමින් ඇතිසේ විනෝද වුනෙමු. මගේම අයියා වූ කපිල අයියා දැන් මගේ සුවාමිපුරුශයා වී හමාරය. මගේම අයියා වී සිටි නිසා ඔහු කෙරෙහි තිබුනු ගෞරවයත් දැන් ඔහු මගේ ස්වාමිපුරුශයා බැවින් ඔහුකෙරෙහි ආදරයත් වැඩිවන්ට විය......දෙවෙනි දින මංගල්‍යය උත්සවයේදී හමුවූ සෙවුනි......කොහොමද ඔයාගෙ අයියගෙ වැඩ ඒ වෙලාවෙ ඔයා හොද හැන්සම් කොල්ලෙක් ගැන හිත හිතා ඉන්න ඇති නේද ...ඇසුවාය. මට ඔය එකක්වත් හිතුනෙ නෑ කෙල්ලෙ...... පැවසූ විට...ආ එහෙනම් ඔයත් සුරන්ගනා ලෝකෙ රවුන් ගහල තියෙනව වගේ..ඔයවෙලාවට මොකුත් හිතෙන්නෙ නෑ තමා.....සිනා සෙමින් පැවසූ ඇය.....සුදු පිරුවටේ රතුවුනාද.....ඇසුවාය. ඔව් ඔව් ඒවත් තියෙන්න ඕනැනෙ අම්මට පෙන්වන්න...මම කීවෙමි. සෙවුනිද මා වැනිම කෙල්ලෙක් බැවින් මා වින්ද ඒ අත්දැකීම් ඇයද විදින්න ඇති.....ගැහැනු බවට පත්වූ අපි ඒ අතින් මොනතරම් වාසනාවන්තද....මම කල්පනා කලෙමි......කපිල අයියා නැවත අයිතිවූ මට මගේම දෙමවුපියන් දෙදෙනාද නැවත අයිති විය.....මා ඔව්න්ගේ දෙපා නැමැද. මදුරන්ග ලෙස මෙලොවට දායද කල මාව ඔවුන්ගේම දියනියක් ලෙස පිලිගන්නා ලෙස සිතින් ඉල්ලා සිටියෙමි.
අවුරුදු පහලවේදී මදුරංග ගේ ජීවිතයට සමුදුන් මම නැවත මේ නිවසට පැමිනියේ ඉමල්කා නැමැති සුන්දර මනමාලියක ලෙසය.....ඉමල්කාගේ නිවස තරම් මෙම නිවස විශාල නොවුනද මා කලක් ජීවත්වූ මෙම නිවස මට සැප දායක ස්තානයක් විය.....දුවගෙ ගෙදර තරම් මෙහෙ එච්චර ලොකු නැති හින්ද?..දුවගෙ හිතට දුකයිද දන්නෙ නෑ...අම්මා මගෙන් ඇසුවාය......අනේ එහෙම හිතෙන්නෙ නෑ අම්මෙ....මගේ ගෙදෙට්ට වැඩිය මෙහෙ හොදයි අම්මෙ....මම කීවෙමි......අම්මා කුස්සියේ වැඩ කරන විට මම ඇයට උදවුවුනෙමි....කිහිප දිනකට පසු.....ඔයා ඔය විදියට වැඩකරන කොට මගෙ නැතිවුන මදුරන්ග පුතා මතක් වෙනව දුවේ.......මදුරන්ග පුතත් ඔයා වගේමයි මට උදවුවෙන්නෙ.....එයාගෙ කතාබහ හැසිරීමත් දුව වගේමයි.......මට වෙලාවකට හිතෙනව මගෙ මදුරන්ග පුතා දුව වෙලා මෙහාට ඇවිල්ලද කියල......අම්මා පවසන්ට වූවාය. අම්මට මම එයාගෙ මදුරංග පුතා කියල තේරිලාද....මට සැකයක් ඇතිවිය.....ඒත් මගෙ පුතා ගැහැනු ලමයෙක් වෙන්න විදියක් නෑ . එයා ගැහැනු ලමයෙක් වෙලා උපදින්න තරම් පවුකරල නෑ.....ඇය කීවාය.....ඔන්න අම්මෙ අම්මගෙත් ඔලුවට බමුනු මතයක් ඇවිල්ල.....පැවසූ මම......ගැහැනු ලමයි වෙන්නෙ පව්කල අය නෙවෙයි අම්මෙ......ඒව ඉන්දියාවෙ ඉදන් මෙහාට ආව බමුනු මත......ගැහැනියෙක් වෙලා හරි පිරිමියෙක් වෙලා හරි මනුස්සය ආත්මෙ උපදින්න පින් තියෙන්න ඕනැ කියලනෙ . බුදුන්වහන්සේ දේසනා කරල තියෙන්නෙ.....ඉතින් අම්මෙ ගැහැනු වෙලා උපදින්න පව්නෑනෙ. ..ගැහැනු ජීවිතයක් ලබා එහි සුන්දරත්වය අත්විදිමින් සිටින මම. එම මතය වැරදි බව පැවසුවෙමි.......අනේ මන්ද මම ඉතින් දූල තරම් ඕව දන්නෙ නෑනෙ....ඔය ගොඩ දෙනෙක් කියන ඒවනෙ අපිත් ඉතින් කියන්නෙ......ගැහැනු පහත් කරල සලකන සමාජයක් බිහිකලේ ඉන්දියාවෙ ඒ කාලෙ හිටිය බමුනො......බුදුරජානන් වහන්සේ තමයි ..ඒ බමුනු මත වෙනස් කරල ඇත්ත පෙන්නල දුන්නෙ.....ඒත් බවුද්ද කියල හිතාගෙන ඉන්න හුග දෙනෙක් ඔය බමුනු මත තාම ඔලුවෙ තියාගෙන ඉන්නව.....එයාල කැමති නෑ ඇත්ත කියනවට.....එයාල කැමති නෑ ඇත්ත පිලිගන්න......මගේ මෙම කතාව අසාගෙන සිටි අම්මා.....අනේ මන්ද දුවේ මටනම් ඕව තේරෙන්නෙ නෑ......දුව ඕව ගැන දන්න හින්ද. දුව කියන එක ඇත්ත වෙන්න ඇති.....ඇය කීවාය..........
මාස තුනක් පමන ගතවනවිට අපේ නිවස විසාල කරගන්න ඕනැ බව කපිල පැවසූ නිසා මම මේ ගැන අපේ ගෙදරට කීවිමි.....ඒකනම් හොද අදහස කපිල පුතාට කියන්න ඉක්මනින් වැඩේ පටන්ගන්න කියල මාත් උදව් කරන්නම්.......තාත්තාගේ එම වචන මගේ සිතට විශාල සහනයක් විය.....අව්රුද්දක් පමන ගතවන විට අපිට නව නිවසක් තනාගෙනීමට හැකිවිය....මෙම නිවසේ පදින්චිවී සුලු කලකදී අපේ නිවස එලිය කිරී මට අමුත්තෙක් පැමිනෙන බව මට තේරුනි......කපිල අයියෙ මට මොකක් හරි අමුත්තක් දැනෙනව....මම කීවෙමි.....ඒ මොකක්ද ..ඔහු ඇසුවේය....මට මෙන්සස් උනේ නෑ.....එහෙනම් ලේ බලමු......ලේ සාම්පල පරීක්ෂා කිරී මේදී මගේ සැකය නිවැරදි බව තහවුරු විය...... පිරිමියෙක් වෙලා කවදාවත් අත් දකින්න බැරි ඒ උතුම් මවු පදවිය මට ලැබෙන්න යන්නෙ.....මා දැඩි සේ සතුටට පත්වුනෙමි.....

(ඉමල්කා 27)...............................................අපිව හෝටල් කාමරයේ තනිකර අපේ දෙමාපියන් පිටවුවාට පසු කමල් අයියා මාව සුරතල් කිරීමට පටන්ගත්තේය.....ඔහු සහෝදරයෙකු යයි හැගීම මේ වනවිටත් අඩුවී ගොස් තිබුනු බැවින් ඔහුගේ එම ක්‍රියාවලට මටද ඔහුට හොදින් අනුකූල වීමට හැකිවිය.සාමාන්ය පෙම්වතෙකුට වඩා මට ඔහුව මගේම යයි හැගීමක්ද ඇතිවිය. මෙම හැගීම නිසා මට ඔහුට වැඩිපුර ආදරයක් ඇති වූයේ යැයි සිතුවිල්ලක්ද ඇතිවිය. අපි නාල ඇවිත් සුදු රෙද්ද එලාගම්මුද......ඒකනම් හොද අඩහස...පවසූ මම ...ඔහු සමග නාගත්තෙමි.....අනතුරුව සාම්ප්‍රදනුකූලව මගේ පිරිසිදුකම පරීක්ශා කිරීමේ සුදු පුරුවටය ඇදේ එලා ගත් පසු මම එය මත සැතපුනෙමි..... මේ සරීරෙ ඉමල්ක ගාව තියෙන කොට එයා මොනව කරගත්තද දන්නෙ නෑ ...ඒත් මට අයිති වුන දවසෙ ඉදන් මගේ පතිවත පනවගේ ආරක්ශා කරගත්ත කියල මම දන්නව..පිරිමි ලමයි හිතන්නෙවත් නැති ..පිරිසිදු කම ආරක්ශා කරගැනීමේ මහා බරපතල වග කීමක් ගැහැනු ලමයෙකුට ඇතිවුනත් මෑතකදී ගැහැනු ලමයෙක් වූ මටද ඒ බරපතල වගකීම මගේ කරමතට වැටුනත් මා ඒ වගකීම ඉතා කැමත්තෙන් ඉටුකල බව මා සතුටින් කල්පනා කලෙමි. කපිල අයියා මා ඇද සිටි ඇදුම් එකින් එක ඉවත් කිරීමට පටන්ගත් බව දුටුමට ලැජ්ජා සීලී සිතුවිලි පහල වුවද.. ඔහුට ඒ සදහා ඉඩ ඉඩදුන්නෙමි......ඔහුගේ යට ඇදුම ඉවත් කල පසු ඔහුගේ රිජුවූ පුරුෂ ලින්ගය දුටුමට.....ඔහු මගේ අයියාවසයෙන් සිටියදී එය කිහිපවරක් අහම්බෙන් දැක තිබුනු බව මතක තිබුනි..එදා එය මෙතරම් විශාලව නොදැක්කත් අද එයා විශාලවී ඇතිබව මා දුටුවෙමි...මා ඔහුගේ මල්ලී වසයෙන් සිටියදී මගේ පුරුෂ ලිංගය ද ඔහු දකින්ට ඇත.....එහෙත් මට තිබුනු එය මගේ පුරුෂ සරීරය සමග පිච්චී අලුවීගොස් හමාරය.....දැන් මට තිබෙන්නේ එදා ඉමල්කාට තිබුනු ඒ ස්ත්‍රී යෝනිය පමනි. එදා මට නොතිබුනු පියවුරු දෙක ඔහු හොදින් අතගාන්ට විය.....මාතුල අමුතුම හැගීමක් ගොඩ නැගෙන්ට විය. අදරය මුසුවූ එම හැගීම මාතුල මෙතෙක් නොතිබුනු හැගීමක් විය.....පිරිමියෙක් ලෙස උපන් මට ගැහැනියක වසයෙන් ඔහුගේ මෙම සැම දෙයකටම මුහුන දෙන්න්න සිදුවිය.....ඔහුගේ සුරතක් කිරීම වැඩිවෙනවිට මාව අමුතුම ලොවකට යන්නා සේ දැනෙන්ට විය...මා සතුටින් කෙදිරි ගෑවෙමි.....මා ඉමල්කා වසයෙන් රැකගත් ඒ පිරිසිදු කම ඔහු වෙනුවෙන් පරිත්‍යාග කිරීමට කාලය එලබ තිබෙන බව තේරුම් ගත්තෙමි.....මීට පෙර මගේ අතින් කිසිම වැරැද්දක් නොවුනත් ඉමල්කා කෙසේ හැරි ඇත්දැයි නොදත් මට යම් චකිතයක් ඇතිවිය......ගැහැනු ලමුන් කෙසා හැසුරුනත් ඔවුන් තමන්ගේ පිරිසුදුකම රැකගන්නවා යන හැගීම ඇතිවිය ඒ හින්ද බයවෙන්න ඕනැ නා....මට හිතුනි.......ඔහු මගේ යෝනිය මට ඔහුගේ සිශ්නය තබා තදකරන බව තේරුනි......ටිකක් රිදෙයි වගේ රිදුනොත් ටිකක් ඉවසගෙන ඉන්න වෙනව....සිතාගත් මම ඔහුට හොදින් ඉඩ ලබා දුන්නෙමි.....වේදනාවක් සමග ඔහුගේ සිස්නය මගේ යෝනිය තුලට ඇතුලුවන බව දැනුනි.......වේදනාවත් සමග මුසුවුනු....සතුටක්ද දැනුනි......ඔහු සෙමින් සිඩ්මය ගත් අතර මගේ වේදනාව අඩුවිය ....ඒ සමග සිරුරපුරා අමුතුම හිරියක් පැතුරුනි.....මම සතුටින් කෙදිරි ගෑවෙමි......ගැහනියෙක් උනාම මේතරම් සනීපයක් දැනෙනවද?.... මම පුදුමයෙන් කල්පනා කරමින් ගැහියකට උරුම වී ඇති එම අධික සතුට විදගැනීමට පටන්ගත්තෙමි.....ඔහුගේ ක්රියාවලිය වේගවත් වන වාරයක් පාසා මගේ සතුටද වැඩිවන්ට විය......මා හයියෙන් කෑගැසුවෙමි......උපරිමයට පත්වූමට මුලු ලොවම අමතක විය.....සුලු වෙලාවකින් මගේ සතුට අඩුවුවද ඔහුගේ ක්‍රියාවලිය නොනැවත්වූ බැවින් නැවත වරක් මට මුල් සතුට විදගනීමට හැකිවිය......ගැහැනුන්ට කිහිප වරක් සුරාන්තයට පත්වෙන්න පුලුවන් කියන්නෙ මේක වෙන්න ඇති....මම කල්පනා කලෙමි...පිරිමියෙක් එකවරකට එකවරක් විදගන්න ඒ සතුට මම දැන් කිපවරක් අත්විදිනව මට සතුටක් ඇතිවිය.......ඔහුගේ රිද්මය වැඩිකල අතර ඔහුගේ කෙදිරියත් වැඩිවිය.....තුන්වෙනි වරටත් මගේ සතුට වැඩිවන්ට විය.....ඒ එක්කම ඔහුගේ සිශ්නය යෝනියේ පතුලටම තදකර නවතා ගත් බව තේරුනි......ඔහුගේ සිරුර ගැහෙන බව තේරුනු අතර ඔහුගේ සිරුර තුල තිබුනු බීජ මගේ යෝනිමග තුලට විදින බව සිස්නයේ සිද්මයානුකූල ගැස්මෙන් තේරුම් ගත්තෙමි........හම්මෝ කී ඔහු සුසුමක් පිට කර මගෙන් ඈත්විය......ගැහැනියෙක් වසයෙන් මගේ සතුටේ නැවතුමක් ඇතිනොවුනද පිරිමියෙක් වසයෙන් ඔහුට දැන් ටික වෙලාවක් ගතවන තුරු සිරුරට තෙහෙට්ටු ගතියක් දැනෙන බව මම තේරුම් ගත්තෙමි....ඔහු අයින් වූ පසු සුදු පිරුවට දෙස බැලුවෙමි.......ඉමල්කා ඔයා නරක් කෙල්ලෙක් උනා නේද........