පරම්පරාව 2.......ඇයි මට අම්ම දුව කියල කතාකලේ..මම කොහොමද එයාගෙ දුවවෙන්නෙ....මාව කෙල්ලෙක් වෙලා ඉන්නව දකින කොට අම්මට පුදුම හිතුනෙ නැත්තෙ ඇයි. ..මා මගේ රූමත් ගැහැණු රුව නරඹමීන් කල්පනා කලෙමි.....මම මේ දකින්නෙ හීනයක්ද....මා අත තදින් කොනිත්තා ගත්තෙමි.....ඉන් දැඩි වේදනාවක් දැනුනි......මේකනම් හීනෙන් රිදෙන රිදිල්ලක්නම් නෙවෙයි....ඇත්තටම රිදුන...... මා කෙනිත්තූ ස්ථානය  අතගාමින් කල්පනා කලෙමි......ඔක්කොටම ඉස්සෙල්ල මුහුන හෝදගන්න ඕනැ.....මා වෙනදිනවලටත් නැගිට්ට ගමන් මුහුන සේදීම පුරුද්ද ලෙස කල බැවින් එසේ සිතුනි....අම්ම කිව්වනෙ මේ නයිට් ගවුම ගලවල ගවුමක් ඇදගන්න කියල.... ඇත්ත තමයි. මේ වගෙ ලස්සන ලමිස්සියෙක් උනාම මේව ඇදගෙන එලියට යන්න හොද නෑ....ඇදුම් අරන් ගිහින් මූන හෝදල ඒටික ඇදගන්නව.....සිතූ මා.... පෙර තිබුනු මගේ පිරිමි ඇදුම් වෙනුවට තිබුනු ගැහැනු ඇදුම් තෝරන්ට උනෙමි......කවදාවත් ගැනු ඇදුම් අතගා නොතිබුනු මට ලැජ්ජා සහගත හැගීමක් ඇතිවූවද දැන් මේවා අදිනවා හැර වෙන විකල්පයක් නොමැති බැවින් මා ඒවා එකින් එක පරීක්ෂා කලෙමි. ගැහැණු ළමුන් ගවුන් අදිනවිට බ්‍රෙසියර් එකක් සහ යටසායක් ඇදීම පුරුද්දක් බව මා දැක තිබුනි. දැන් මටද ඒවා ඇදීමට සිදුවන බව කල්පනා කල මා.....ගවුමක් සමග යට සායක්ද බ්රෙසියරයක් ද අතටගත්තෙමි. මා ඒවා අතේ තබාගෙන නාන කාමරය දෙසට යෑමට කාමරයෙන් පිටතට ගියෙමි....ගුඩ් මෝනිං නංගි ....දැන්ද නැගිට්ටෙ.....පොඩි අයියා මාදෙස බලා පවසනු දුටුවෙමි.......මේකනම් මහ පුදුමයක්නෙ...අයියත්..මාව දැකල පුදුම වෙනව වෙනුවට ගුඩ් මෝනිං නංගි කිව්ව....උදෑසන ගුඩ් මෝනිං කියා සුබපතා ගැනීම අපේ ගෙදර පුරුද්දක් වී තිබුනි....මා ඔහු දෙස පුදුමයෙන් බලා.....ගුඩ් මෝනිං අයියේ පවසමින්....නාන කාමරය දෙසට ගියෙමි......ගැහැනු ලයෙකු බවට පත්වූ පසු මගේ මුවෙන් හඩක් පිටවූ පලමුවර එය විය....එම හඬ ගැහැණු ලමයෙකුට උචිත සිහින් කටහඩක් බව මට තේරුම් ගියෙමි. මෙච්චර කාලයක් මට තිබුනෙ ගොරහැඩි පිරිමි කටහඩක් දැන් ඒකත් තුනීවෙලා ලස්සන ගැහැණු කටහඩක් ඇවිත් වගේ..සිතූ..මා උගුර අතගාමින්.....නානකාමරය තුලට ගියෙමි. දොර වසා ලොක් කරගත් මා ඇදසිටි නයිට් ගවුම ඉවත් කලෙමි. වෙනදා මස්පිඩු වලින් පිරිපුන් මගේ ලැම පෙදෙස බෝල ගෙඩි දෙකක් වැනි පියයුරු යුගලකින් වැසී තිබුනි......මා ලැජ්ජාවෙන් යුක්තව ඒවා සෙමින් අතගෑවෙමි....මේවනවිට මාගේ  පපුපෙදෙසේ වැවී තිබුනු කෙස්ගස් කිසිවක් පෙනෙන්ට නොතිබුනු අතර සම ඉතාමත් සුමට වී තිබුනි. අත්වලට පියයුරු වල තරමක බරක් දැනුනත් එම බරනිසා ශරීරයට කිසිම අපහසු තාවයක් නිතිබෙන බවක් නොතේරුනි.එහෙත් මා පපුව සොලවන විට ඒවාද සෙලවෙන්ට වීම නිසා යම් කිසි අමුත්තක් දැනුනි....ඒක ඉතින් පුරුදු නැති හින්ද වෙන්න ඇති පුරුදු වෙනකොට හරියයි.......සිතූ මා..... මා කැඩපත දෙසට ගොස් ඒවා හොඳින් නිරීක්ෂණය කලෙමි.....කවියන්ගේ කවි පොත් වල ලියා ඇති පරිදි සුදු හංස ජෝඩුවේ උපමාව සිහියට නැගුනි. මීලගට මගේ දෑස් යොමුවූවේ මගේ ඉකිලිය දෙසටය. මා පා දෙක දෙපසට කර එම පෙදෙස නැරබුවෙමි......වෙනදා හොදින් පෙනෙන්ට තිබුනු පුරුෂ ලිංගික පද්ධතිය  එහි පෙනෙන්ට නොතිබුනි. එම ස්ථානයේ  දක්නට ලැබුනේ හිස්බවක් පමනි.අපෝයි ඒකට මොකද උනේ මට ඉබේටම කියවුනු අතර දකුනු අත නොදැනුවත්වම එම ස්ථානය කරා ගියේය.....මා කුඩාවුනු හෝ පුරුෂ ලිංගයක් ඇත්දැයි හොදින් අතගා බැලුවෙමි. එහෙත් එහි අතට අසුවීමට තරම් දෙයක් නොතිබුන බව දැනුනි. අතට අසුවූවේ මස්වැදලි වැනි කොටස් සහ කකුල් අතර කානුවක් වැනි දෙයකි....මා මේ වනවිට ස්ත්‍රී ලිංගය ගැන දැන සිටියද. එය අල්ලා බැලීමට හැකිවූවේ අද දිනයදිය. එය මගේ සිත තුල මින්පෙර නොතිබුනු අමුතුම හැගීමක් පහල වනබව දැනුනි....එය කනගාටු දායක හැගීමද එසේ නොමැතිනම් සතුටු දායක හැගීමක් දැයි මට නොතේරුනි. එය වැඩිදුර පරීක්‍ෂා කිරිම නැවැත්වූ මා මුහුන සෝදා ගැනීම සඳහා කරාමය ඇරියෙමි.....එවිටම.....

 පරම්පරාව 1..........මගේ තාත්තා දක්‍ෂ වඩුකර්මාන්ත කරුවෙකි. තාත්තා පමනක් නොව ඔහුගේ අයියා වන මගේ මහප්පාද එවනිම දක්‍ෂතාවය ඇති කෙනෙකි......ඔව්න්ගේ තාත්තා වන සීයාද වඩුවෙකි. මා අසා ඇති පරිදි ඔහුගේ පියාද වඩුවෙකි. තාත්තා කියන පරිදි අපේ මුලු පරම්පරාවේ සියලුම පිරිමි අය වඩු කර්මාතයේ යෙදුන අය විය.....මා මේ වනවිට සිටින්නේ උසස්පෙල විභාගයට සූදානම් වෙමිනි......පුතේ ඔයා ඉගෙන ගෙන මොන උපාධී ගත්තත් ඔයා කරන්න ඕනෙ අපේ මේ වඩු කර්මාන්තයමයි......දිනක් තාත්තා එසේ පැවසූ විට මගේ සිත කලබලයට පත්විය......ඇයි තාත්තෙ එහෙම කියන්නෙ ඉගෙනීමට හරියන වෙන රස්සාවල් ඕනැ තරම් තියෙනවනෙ.....මා එසේ පැවසුවේ වඩු කර්මාන්තය කෙරෙහි මගේ තිබුන අසතුට නිසාය....එහෙම කියල හරියන්නෙ නෑ....මේක අපේ පරම්පරාවෙ රස්සව.....ඔහු සැරෙන් මෙන් පැවසුවේය....තාත්තට පරම්පරාවෙ රස්සාව ගෙනියන්න ඕනැනම් මගෙ අයියල දෙන්නෙක් ඉන්නෙ......ඒ දෙන්න දැනටමත් ඒ රස්සාවමනෙ කරන්නෙ..මා පැවසුවෙමි.....ඔය ලමයට ඒ පන්ඩිත කම් ඕනෙ නෑ...ඔයා මේ වඩු කර්මාන්තයම කරන්න ඕනැ....නැවතත් සැරෙන් පැවසුවේය.
                බලන්නකො අම්මෙ....මට ඉගෙනගෙන වැඩක් නෑ කියල තාත්ත කියනවනෙ....පසුදින උදෑසන අම්මාට කීවෙමි.....එ මොකද එහෙම කියන්නෙ....අම්මා ප්‍රශ්න කරන්ට වූවාය.....දන්නෙ නෑ අම්මෙ....මම උපාධී ගත්තත් වඩුවැඩම කරන්නලු..අනික මම ආසත් නෑ ඔය වැඩවලට....උපාධී අරන් වඩුවැඩ කරන්න ඕනැද අම්මෙ.. ...මා කනගාටුවෙන් ඇසුවෙමි.....ඒකනම් ඇත්ත.....තාත්තටත් ඕනැ එයාගෙ පරම්පරාවෙ ඒවම ගෙනියන්න මිසක් වෙනදෙයක් නෙවෙයිනෙ.......ඔන්නම් මම කියල බලන්නම්. ඒත් මම කිව්ව කියල වැඩක් වෙන එකක් නෑ....තාත්ත ඉතින් තීරනයක් ගත්තොත් ඒකමනෙ.....අම්මා කනගාටුවෙන් මෙන් පැවසුවේය......මේ පුතාට හොදහිතින් කියනව.....එයාට වෙන රස්සාවල් කරන්න තහනම් කියල.....කරනවනම් කරන්න ඕනැ මේකම විතරයි..අපේ පරම්පරාවෙ මේ වෙනකල් කිසිම පිරිමියෙක් වෙන රස්සාවල් කරල නෑ......පසුදින රාත්‍රියේ  .තාත්තා අම්මට තදින් කතාකරනු ඇසුනි.....තාත්තගෙ හන මිටි අදහස්නෙ. ඔය අදහස කොහොම අයින් කරන්නද මන්ද...මට මොකක් උනත් කාමක් නැ එයාට ඕනෙ එයාගෙ පරම්පරාව ගෙනියන්න.........මා කල්පනා කලෙමි.
             අම්මෙ තාත්ත මොනව කිව්වත් මම මේ වඩුවැඩනම් ඉගෙනගන්නෙ නෑ....මා දැඩිලෙස අම්මට කීවෙමි...ඒක ඉතින් පුතාගෙ කැමැත්තක්. ඒත් තාත්ත තරහ කරගන්න එකත් හරි නෑනෙ.....අම්මා අවවාද දෙන්ට වූවාය......තරහ වුනත් නැතත් මම මගේ තීරනේ වෙනස් කරන්නෙ නෑ....මා කීවිට.....ඕනැ එකක් කරගන්නව.....ඔයත් ඉතින් තාත්තගෙම පුතානෙ.....අම්මා මට සැරෙන් මන් පැවසුවේය.
               මම මේ ඔයාගෙන් හොඳින් අහන්නෙ පුතේ......ඔයාගෙ ඔය අදහස වෙනස්කරගන්නෙම නැද්ද......තාත්තා කාරුනික ලෙස මගෙන් ඇසුවේය......නෑ තාත්තෙ නෑ....මට ඔය වැඩ හරියන්නෙ නෑ....මා තදින් කීවෙමි......එහෙනම් ඔයා කැමති නැද්ද පිරිමියෙක් විදියට දිගටම ඉන්න......ඔහු සෙමින් ඇසුවේය.....මම පිරිමියෙක් තමයි ඒක වෙනස්වෙන්නෙ නෑනෙ...මා කීවෙමි...ඔයා ඔය තීරනේ අරගෙන බැරි වෙලා හරි වෙන්ස් වුනොත්......ඔහු ඇසුවේය......මොනව වුනත් කමක් නෑ මම වඩුවැඩනම් කරන්නෙ නෑ.....එහෙනම් කමක් නෑ පස්සෙ මට එහෙම දොස් කියන්න එපා...අවසාන වසයෙන් පැවසූ ඔහු මා අසලින් ඉවත් විය.....
            පසුදින අවදිවූවිට මට මහත් අමුත්තක් දැනුනි......මා ඇදේ වාඩිවුනෙමි....දිගු කෙස්රොදක් මගේ මුහුන හරහා වැටුනි.....මේ කොහෙන්ද.... මා ඒවා ඉවතට විසි කිරීමට උත්සාහ කලෙමි......එහෙත් ඒවා මගේ හිසට ඇලී තිබෙනු දැනුනි......මා හිස අත ගෑවෙමි කොටට කපා තිබුනු හිස කෙස් ඉතාමත් දිගුවී තිබුනි......මා මුහුන අතගෑවෙමි.....මුහුනේ රැවුල් කොට කිසිවක් අතට දැනුනේ නැත ඒ වෙනුවට ඉතාමත් සිනිදු බවක් දැනුනි......මේ මොකක්ද මට වෙලා තියෙන්නෙ..... මා හිස පහත්කර සිරුර දෙස නෙත් යොමුකලෙමි. මා ඇද සිටි සරම වෙනුවට ගැහැනු ලමයි අදින රාත්‍රී ගවුමක් ඇද සිටින බව දුටුවෙමි.....මේ මොකද මේ....කවුද මේක මට ඇන්දුවෙ......එය ඉවත් කිරීමට සැරසුනු මා ඇද ගැනීමට සරම හෙවුවෙමි.....සරම පෙනෙන මානයකවත් නොතිබුනි......මම ගවුමක් ඇදගෙන ඉන්නව කියල අම්මත් දකියි.... මේක ගලවල කලිසමක් වත් ඇදගන්න ඕනැ.....ඇදෙන් නැගිට්ට මම......කලිසමක් ගැනීමට ඇදුම් රාක්කය දෙසට ගියෙමි.......පුදුමයකි....එහි එකම පිරිමි ඇදුමක් හෝ නොතිබුනි....සියලුම ඇදුම් ගැහැනු ලමුන්ගේ ඇදුම් විය.ඒවා..ගවුම්, සාය බ්ලවුස්,යටසායවල්, බ්‍රෙසියර් සහ  කාන්තා යට ඇදුම් විය.....කිසිම දිනක ගැහැනු ලමුන්ගේ ඇදුම් අතින් අල්ලා නොතිබුනු මට ඒවා ඇල්ලීමට පවා ලැජ්ජා සහගත හැගීමක් ඇතිවිය. මා මුහුන බැලීම සදහා කැඩපත අසලට ගියෙමි.....මගේ ඇස් අදහා ගත නොහැකිවිය...... ඉතාමත් රූමත් තරුනියකගේ රුවක් ඉන් පිළිබිඹු විය. මා එකවරම පිටුපස බැලුවේ තරුනියක් මා පිටුපසින් සිටිනවාදැයි පරීක්ෂා කිරීම සදහාය. එහෙත් එවැනි කෙනෙක් නොමැති බව වැටහුනු අතර මෙහි පෙනෙන්නේ මගේම රුව බව අවභෝද විය.......දුව තාම නයිට් ගවුම පිටින්ද ඉන්නෙ ගවුමක් ඇදගෙන තේ බොන්න එන්න.....මගේ අම්මා කාමරයට එබිකම් කර පවසනු ඇසුනි.

හදිසි අනතුර 162......අවසාන කොටස ........................................................................................................දින පහක් අපි ඉතා විනෝදයෙන් ගත කලෙමු. මෙම කාලය තුල දිනකට කිහිප වරක් ඔහු මා සමග විනෝද වූවේ මගේ ගැහැණුකම උපරිම තෘප්තියට පත් කරමිනි.
           පසුදින අපේ හෝම්කමින් දිනය යෙදී තිබුණි. පාන්දරින්ම පැමිණි සැලුන් එකේ ඇන්ටී මාව සැරසීමට පටන්ගත්තාය. ඇය මාව එයට සුදුසු සාරියකින් සරසන්ට වූවාය......මාගේ සියලු කටයුතු අවසන්වනවිට එලිය වැටී තිබුණි. ඒ වනවිට අයියාද සැරසී අවසන් බව දුටුවෙමි.....අපි වාහනයේ නැග හෝම්කමින් ගත් හෝටලය කරා පිටත් වුනෙමු.....අපි එහි යනවිට මගේ යෙහෙලියන් සැම දෙනාම පැමින සිටි බව දක්නට ලැබුනි. .....කොහොමද හොදට විනෝද වුනාද....ඇසූ අමාදා රිදුනෙ එහෙම නැද්ද...සෙමින් ඇසුවාය.....යක්කු කියන තරම් කලු නෑ .....අපි බයේ හිටියට ඒව ගානක් නෑබන්.....මා කීවෙමි......තරංග අයියාගේ  අම්මා අපි ගෙන ආ සුදු රෙදි කැබැල්ල පරීක්ෂා කරන බව මට තේරුනි......සුලු වෙලාවකින් පසු මා අසලට රෝද පුටුවෙන් පැමිනි ඇය. මග් මුහුන සිපගැනීමෙන් ඇයගේ මා කෙරෙහි ඇති ආදරය ප්‍රකාශ කලාය..... එදින උත්සවය නිමාවට පත්වූ පසු අපි තරංග  අයියාගේ නිවස කරා ළඟාවුනෙමු. මින්පසු මගේ ගෙදර බවට පත්වූවේ ඔහුගේ නිවසය.
             මට තවමත් රෝහලක් නොලැබුනු බැවින් මෙහි නැවතීමට සිදුවූ අතර  දින කිහිපයකින් පසු අයියා නැවත වැඩට  වැඩට ගියේය.....මේ කාලය තුල මා ගෙදර වැඩ හොදින් කලෙමි.....දුවගෙ කෑම හරි රසයිනෙ....අම්මා මා හදන ආහාර රසකරමින් කතා කරන්ට වූවාය. දිනෙන් දින මාත් තරංගගේ අම්මත් අතර සම්භන්දතාවය වැඩි දියුනු විය මාව ඇගේ ලේලිය කියනවාට ඇය අකමැති බව තේරුනි....මේ මගේ ලේලි නෙවෙයි මගේ දුව. ඇය සියලු දෙනාට පවසන්ට වූවාය. මේ කාරනය නිසා මෙම නිවස මගේම නිවස මෙන් දැනෙන්ට විය.
              අයියාට බලන්ගොඩ පලාතේ රෝහලකට මාරුවන්ට වූ අතර මට ඔහු සිටි රෝහලෙට පත්වීම ලැබුනි....අමාදාටද එම රෝහලට පත්වීම ලැබිම අපි දෙදෙනාම සතුටට පත්වුනෙමු....අපේ නිවස දුර බැවින් මා අමාදා සමග එකම කාමරයේ නැවතුනිමු.....ටික දවසකින් මට අයියා වැඩ කරන රෝහලටම පත්වීම ලැබුනි.....අපි දෙදෙනා රෝහල අසල නිවසක නැවතුනෙමු. මේ අතර අපි විටින් විට ගෙදර ගියේ අපේ අම්මලා සහ තාත්තලා බලා ඒම සදහාය...
               අවුරුදු දෙකකට පසු මගේ තවත් ප්‍රාර්ථනාවක් ඉටුවුනු බව තේරුනේ මට ඔක්කාරයක් පටන්ගැනීමෙනි. මාගේ රුධිර පරීක්‍ෂා කල විට මා අම්මා කෙනෙක් වීමට යන බව තේරුනි.....එදින මගේ සිතට දැනුනේ පුදුමාකාර සතුටකි....පිරිමි ආත්මයක උපන් මට මෙලෙස අම්මා කෙනෙක් වීමට හැකිවීම පුදුමාකාර සිද්දියක් විය. .මෙය දනගත් සැවොම මට ඉතාම ආදරයෙන් සලකන්ට විය....මා කැමති කියන හැමදේම ඔවුන් මට සපයා දුනි. දිනෙන් දින උදරය විශාල විය. එය තරමක අපහසුවක් වූවද අම්මා කෙනෙක් වීම ගැන ආඩම්බරයක් ඇතිවිය..ස්කෑන් පරීක්ෂණයෙන් පසු දුවෙක් බව දැනගැනීමට ලැබුනි...ගෙදර පලමුවෙනියා දුවෙක් වීම ගැන අම්මලා සතුටු විය....... මාස සම්පූරන වනවිට බබා ලැබීම සදහා කොළඹ පුද්ගලික රෝහලක නැවතුනෙමි. ඩොක්ට මට නෝමල් හම්බවෙන්න ඕනැ....මට වුවමනා වූවේ අම්මා කෙනෙක් විදින ඒ වේදනාව සතුටෙන් විදීමටය......ඒ අනුව මාව සූත්‍රිකා ගාරයට රැගෙන ගියේ සාමාන්‍ය දරු ප්‍රසූතියක් සදහාය. කොන්දෙන් පටන්ගත් අදික වේදනාව තවත් දරුනු වන්ට විය. මා හයියෙන් කෙදිරි ගෑවෙමි...අම්ම කෙනෙකුට විදීමට සිදුවුන එම දරුනු වේදනාව විදගනිමින් මාගේ කිරි කැටි දියනිය මෙලොවට බිහිකිරීමට වාසනාව ලැබුනි.....ඇයගේ මුහුන දුටු මට සියලු වේදනාවන් පහව ගිය බව දැනුනි.......අයව නහවා මා තට දුන් විට ඇයගේ රවුන් ඇස්දෙකෙන් මා දෙස බලා සිනාවක් පහල කලාය....මා ඇගේ මුහුන සිප..... ඔයානම් හරිම වාසනාවන්තයි දුවේ...මම වගේ නෙවෙයි..ඔයා උපන්නෙත් කෙල්ලෙක් වෙලා. මා ඇගේ කනට කර සෙමින් මිමිනුවෙමි.
                 තවත් වසර දෙකක් පමන ගතවනවිට මට තවත් දරුවෙකු ලැබෙන ලකුනු පහලවිය......මාස කිහිපයකට පසු එම දරුවා පිරිමි දරුවෙක් බව දැනගැනීමට ලැබුනි. ඔහුද බිහිකරීමට ලැබුනේ....සාමාන්‍ය ප්‍රසූතයකිනි.....එදාද ඔහුව නාවා මගේ අතට දුන් පසු ඔහු හඩන්ට විය මා ඔහුට කිරි පෙවීමට පටන්ගත්විට ඔහුගේ හැඩීම නැවතුනි...තාත්ත වගේමයි...ඔක්කොටම ඉස්සෙල්ල මෙයාට ඕනැ වෙලා තියෙන්නෙ මගෙන් කිරි බොන්න..... සෙමින් ඔහුගේ කනමිරිකූ මා .....ඒ වුනාට කමක් නෑ බයිසිකල් පදිනකොටනම් පරිස්සමින් පදින්න....පුතේ....මට වුනාවගේ ඔයාටනම් කෙල්ලෙක් වෙන්න දෙන්න බෑ.....දැනටමත් මට දුවෙක් ඉන්නව.....මා ඔහුගේ කනට කර සෙමින් මිමිනුවෙමි.
                              නැගිටින්න අපහසුවේ යැයි කී අම්මට මේ වනවිට තරමක් නැගිට යෑමට හැකියාව ලැබී තිබුනි.  දිනක් සෙමින් සෙමින් මා අසලට පෙමිනි අම්මා.....දුවේ එක්කෙනෙක් මට දුව ගැන අමුතු කතාවක් කිව්වනෙ......කීවාය....... ඒ මොකක්ද අම්මෙ මා ඇසුවෙමි....දුව ඉස්සර පිරිමි ලමයෙක්ලු ඔය ඔපරේසන් එකක් කරගෙනලු ගැහැනු ලමයෙක් වෙලා තියෙන්නෙ......පැවසුවාය ...හරි වැඩේ කවුරු හරි ඔක්කොම කියල වගේ.....සිතූ මම ඇය දෙස සැක මුසු මුහුනෙන් බැලුවෙමි.....මම බැනල පන්න ගත්ත....කොල්ලන්ට කොහොමද ලමයි හම්බවෙන්නෙ.....එකෙනෙක් නම් කමක් නෑ දුවට දෙන්නම හම්බවුනේ දුවගෙම බඩෙන් බව මම දන්නෙ නැද්ද......ඇය ඔහු කෙරෙහි තරහෙන් කතා කල බව ඇසුනි....මාගැන හොදින් දන්නා කෙනෙක් මෙය කියන්ට ඇතැයි..... සිතුවද ඔහුගැන සෙවීම අත හැරියෙමි.....කවුද දැන් කියන්නෙ මම කොල්ලෙක් වෙලා හිටිය කියල....කිව්වත් කවුද ඕව විස්වාස කරන්නෙ....මා සතුටෙන් කල්පනා කලෙමි.........නිලන්ත තිලිනි බවට පත්වීමට වාසනාව උදාවූ මෙම හදිසි අනතුර කතාව මින් නිමාවට පත්වේ

හදිසි අනතුර 161..(වැඩිහිටියන්ට සුදුසු ලෙස ලියා ඇති බැවින් 18 ට අඩු අය මෙය කියවීමෙන් වලකින්න).........................................................ඇදුම් ගලවා නිරුවත් වූ ඔහු මටද ගලවන ලෙස පැවසුවේය.....මින් පෙර කිහිප විටක් ඔහු ඉදිරියේ නිරුවත්වී සිටිමට අද මෙය එතරම් ගැටලුවක් නොවුනි.....අපි දෙදෙනා එකටම තුරුලුවී නාගත්තෙමි. අවසානයේ ඔහු උපන් ඇදුම පිටින්ම එලියට බැස්සෙය. අනේ අයියෙ බෑක් එකෙන් ගවුමක් අරන්දෙන්න....මා නාන කාමරය තුල සිටිය දීම......දිගු කොන්ඩය පිසදමමින්...කීවෙමි....එලියට එන්න ඔහු මට අඩගැසුවේය.....මෙහෙම එන්නෙ කොහොමද කවුරුහරි ආවොත්....මා ඇසුවෙමි....කවුරුත් එන්නෙ නෑ...දොර ලොක් කරල තියෙන්නෙ....ඔහු කීවේය...එහෙත් මා බියෙන් යුතුවව එලියට පැමිනියෙමි......එකවරම මා ඉදිරියට පැමිනි තරංග මාව පොඩි දරුවෙකු මෙන් දෑතට වඩාගත්තේය......ඔහුගේ ගෙලෙ බදාගත් මා....මේ මොකද .....ඇසුවෙමි. ඔහු මාව ඇද මත තබා මගේ සිරුර මතට පැන මාව සිපගන්ට විය......අයියේ සුදු රෙද්ද.....මා එය මතක්කලෙමි.......පොඩ්ඩක් ඉන්නකො....පැවසූ ඔහු මගේ සිරුර තවදුරටත් සිපගන්ට විය.....අයියේ සුදු රෙද්ද එලාගෙන හිටියනම් නේද හොද....මා ඔහුගෙන් බේරී නැගිටීමට උත්සාහ කරමින් පැවසුවෙමි.එහෙත් කම්මලේ දඩු අඩුවට අසුවූවාක් මෙන් ඔහුගේ දැඩි දෑත් වලට සහ ශක්තිමත් සිරුරට හිරවූ මට සෙලවීමටවත් නොහැකිවිය....කලබල නොවී ඉන්නකො කෙල්ලේ.....පැවසූ ඔහු මගේ මුහුනත් ගෙල පෙදෙසත් පපුපෙදෙසත් දැඩිලෙස සිපගන්ට විය. මාව එදා අනතුරට පත්වුනේ නැත්නම් මගේ ඇගත් මේවගේ ශක්තිමත් වෙනවනෙ.......එහෙනම් මටත් තිබුන කෙල්ලෙක්ව බැදගෙන එයාව මේ විදියට සිපගන්න.....මාව කෙල්ලෙක් උන හින්දනෙ කොල්ලෙක්ගෙ සිරුරට මේවිදියට තදවෙන්න  සිද්ධ වුනේ. එයා කියන කියන ඒවට අවනත වෙන්න සිද්ද වුනේ. තව පොඩ්ඩකින් එයා මාව රිද්දවයි. ඒක කොච්චර වේදනාවක්ද දන්නෙත් නෑ.....ඉස්සර වගේ කොල්ලෙක් උනානම් මේ මොකුත් නෑනෙ.......මා කල්පනා කලෙමි......ශික්.... මම මේ මොනවද කල්පනාකරන්නෙ.......මම කොල්ලෙක් නෙවෙයි මට කවදාවත් කොල්ලෙක් වෙන්න ඕනෙ කමකුත් නෑ ......අයියට ඕනැ තරම් මාව හිරකරගෙන ඉඹගත්තාවෙ......මාත් කෙල්ලෙක්... කෙල්ලෙක් උනහම මේවගෙ දේවල් වෙනව......මේව අපි සතුටින් විදගන්න ඕනැ.....මා අයියාගේ ගෙල පෙදෙස ආදරයෙන් අතගාන්ට උනෙමි.....මාව දැඩි ග්‍රහනයෙන් මුදාහල ඔහු  මගේ උදරය පෙදෙසට හිස ගෙනයනු දුටුවෙමි.ඔහු උදරයේ සිට මගේ දෙපතුල් දක්වා සිපගන්ට විය.ඉන් අනතුරුව මගේ දෙපා දෙපසට කර මා දෙස  බැලුවේය.....මීලගට සිදුවීමට යන දේ දැනගත් මා නැවතත් සුදු රෙදි කැබැල්ල මතක් කලෙමි.....කබල නොවන ලෙස අතින් සංඥා කල ඔහුගේ ඇඟිලිවලින් මගේ ලිංග පෙදෙසේ මස්වැද්ලි අතගානු දැනුනි...ෂා...ඔයාගෙ ඩොක්ටස් ලට පින්සිද්ද වෙන්න ස්වභාවික විදියටම තියෙනව......ඔහු ඒවා පරීක්ශා කරමින් පවසන්ට විය.......ඔව් අයියෙ ඕව ස්වභාවික ඒවම තමයි.වෙන කෙල්ලෙකුගෙ ඒව බද්ද කරල තියෙන්නෙ......එතකොට ඒ කෙල්ල.....ඔහු පුදුමයෙන් ඇසුවේය......එයා ඔයටික මට දීල කොල්ලෙකුගෙ ඒව බද්ද කරගෙන.....මා සිනහසෙමින් පැවසුවෙමි......මාර ඔපරේසන් එකක්නෙ....ඔහු පුදුමයෙන් මෙන් කීවේය.......ටික වෙලාවක් එය පරීක්‍ෂාකල ඔහු. සෙමින් පිරිමදින්ට විය......සුලු වෙලාවකින් මගේ සිරුර තුල කුමක්දෝ අමුත්තක් වනයුරු දැනුනි. මගේ මුලු සිරුරම අමුතුම හිරියකින් වෙලාගත් බව දැනුනි.....මගේ දෑස් පියවී ....සිහින් කෙදිරියක් පිටවිය...එම පෙදෙස තෙත බරිත වන බව මට දැනුනි.....අපි තේ එකක් එහෙම බීල ඉම්මුද. හදිස්සියේ එය නතරකල ඔහු ඇසුවේය......මටනම් ඕනෙ නෑ අයියට තිබහද.....මා එය නවතනවාට අකමැතිව කීවෙමි.....කොයි එකටත් බීල ඉම්මු......මා අසලින් ඈත්වූ ඔහු නාන කාමරය තුලට ගියේය.....මාගේ ඉකිලි පෙදෙස හොදින් තෙත් වී තිබීමෙන් ලිංගික ස්රාවය හොදින් වැගිරෙනවාට සාක්ෂි යක් විය. මෙම අව්ස්තාවලදී ගැහැනු කෙනෙකුට මේවා ස්රාවය නොවෙනවානම් ලිංගිකව එක්වීම මහත් වේදනාකාරී වන බව මා ඉගෙනගෙන තිබුනි.
               අපි අදුම් ඇදගෙන එලියට ගියෙමු........අයියාගේ අතේ එල්ලුනු මා ඔහු සමග මුහුදු වෙරල දෙසට ගමන් කලෙමි.....මුහුදෙන් එන සුලගේ තද කම නිසා මා ඇද සිටි අලුත්ම ගවුමේ දුහුල් සාය ඉස්සෙන්ට විය.....මේ හුලග හරි කරදරයි..... මා සාය සකස් කරමින් කීවෙමි.....ඔයත් කලිසමක් ඇදන් ආවනම් කරදර නෑනෙ......අයියා කීවේය.....ඊය මම ඒව අඳින්නේ  නෑ.... ඉස්සර ඇන්දෙ......ඔහු ඇසුවේය....මාව කෙල්ල උනාට පස්සෙ ඒව ඇන්දෙම නෑ....මම කැමති නෑ කොල්ලෙක් වගේ ඉන්න....මා පිරිමි බවට අකමැති බව පෙන්වමින් කීවෙමි. සූර්යයා විශාල රතු රෝදයක් මෙන් මුහුදේ ගිලෙමින් පැවතුනි. ආහාරවලින් කුස පුරවාගත් මුහුදු ලිහිනියන් ඔවුන්ගේ කැඳළි කරා පියාබන අයුරු දුටුවෙමි. ....විදේසිකයන් මින්පෙර මුහුදක් නොදුටුවාක් මෙන් මුහුදු වතුරේ ගිලෙමින් සිටින අයුරු දක්නට ලැබුනි......ආදර බස් දොඩමින් අපි දෙදෙනාද තෙරක් නොපෙනෙන සයුර දෙස ඇස්යොමා සිටියෙමු . වේටර් අපේ දෙසට තේ රැගෙන ආවේය. අපි තේ රස බලමින් තවත් ටික වේලාවක් ගත කලෙමු..... යමු නේද.... පැවසූ ඔහු......තෙල්.. වතුරනම් බැලුව ඒව ඔක්කොම හරි දැන් තියෙන්නෙ ස්ටාට් කරගෙන යන්න.....අයියා මා දෙස බලා සිනහසෙමින් පැවසුවේය.......මෙච්චර වෙලා මෙයා බලල තියෙන්නෙ ඒවනෙ.....එක අතකින් ඒක හොදයි ...දැන් මෙයාටම තේරෙන්න ඇති මාත් අනිත් ගැහැනු ලමයි වගේම කෙල්ලෙක් කියල.......මා ඔහු දෙස බලා කල්පනා කලෙමි.
               අපි කාමරයට ඇතුලුවනවාත් සමග දොර ලොක් කල අයියා . අර සුදු රෙද්ද තියෙනව නේද ඒක ඇදේ එලාගම්මු...කීවේය ...ඔහුගේ මීලග පියවර කුමක්දැයි වටහාගත් මා එම රෙදි කැබැල්ල ඇදේ එලුවෙමි.....දැන් හරි....... පැවසූ ඔහු මාව ඇදේ ඇලකර මාව සිපගනිමින් ඇදසිටි ගවුම ගලවන්ට විය.....මා ඔහුට උදවු කරමින් සියලු ඇදුම් ඉවත් කලෙමි.....සම්පූරනයෙන් නිරුවත් වූ අයියාද මාව තුරුලුකරගනිමින් ඇදෙහි ඇලවිය.ටිකවෙලාවක් මගේ මුහුන සිපගන්මින් සිට පියයුරු ඉරීමටත් ලිංගික පෙදෙස පිරි මැදීමටත් විය.....මගේ එක් අතක් ගෙන ඔහුගේ සිශ්නය මත තැබුවේය මා එය අල්ලනවිට එය පොලු කැබැල්ලක් මෙන් දැඩිවී තිබුනි.....මා එය සෙමින් අතගෑවෙමි.....පෙරටත් වඩා මගේ සතුට දැඩිවන බව දැනුනි.....මාගේ කෙදිරිය වැඩිවිය ලිංගික පෙදෙස තෙත් බරිත වී ඇති බව දැනුනි.....සියල්ල නවතා දැමූ ඔහු මගේ කකුල් දෙපසට කර ඒ අතර දනගැසුවේය......ඔහුගේ සිශ්නය මගේ කකුල් අතර තිබෙන මස්වැදලිවල ස්පර්ශ කරන අයුරු දැනුනි.....දැන් තව සුලු මොහොතකින් අයියා මට රිදවන බව මා දැන ගත්තෙමි.....කමක් නෑ රිදිච්චාවෙ......ගැනු උනාම ඒව විදගන්න ඕනැ....මා සිත සනසා ගත්තෙමි....අයියා එය කකුල් දෙක අතර තබා තද කරනු දැනුනි.....අයියේ හිමින්.....මා කෙදිරිගාමින් කීවෙමි....එක වරම වේදනාවක් ඇතිවිය.....ඌයි.... මට නොදැනුවත්වම කියවුනි.... පිටත ගත් ඔහු නැවත තදකරනු දැනුනි.....එවරද වේදනාවක් දැනුනු අතර ඒසමගම බටයක් ඇතුලු කරනවාක් මෙන් දැනුනි....රිදෙනවද ඔහු ඇසුවේය.....ටිකක්....වේදනාව කෙමෙන් පහවී යනු දැනුනු මා කීවෙමි.....ඔහු සෙමින් සෙමින් රිද්මය වැඩිකරන්ට විය....වේදනාව පහවුනු මගේ සතුට ක්‍රමයෙන් දැඩි විය.සිශ්නය යෝනිය තුල වේගයෙන් ගමන් කරන අයිරු හොදින් දැනෙන්ට විය .පිරිමි ළමයෙකු ලෙස උප්පත්තිය ලැබූ මට මගේ යෝනිය තුල වෙනත් පිරිමියෙකුගේ සිස්නයක් ගමන්කිරීම සිහිනයක් මෙනි....එම සිහිනය අද සැබෑ වී ඇත .දූවිලි කැබැල්ලක තරමක හෝ පිරිමි කමක් මා තුල තිබේනම් එයද අද දින වියකීයන බව මට දැනුනි....මම ගෑනියෙක්....මම ගෑනියෙක්..... මා සෙමින් මිමිනුවෙමි  ..මා කිසි දිනක නොවිදි සතුටක් විදින අයුරු දැනෙන්ට විය..ඇගිලිවලින් ඇද ඇතිරිල්ල මිරිකුවෙමි අනිත් අතින් හිස තබ සිටි කොට්ටය තදින් අල්ලා ගත්තෙමි ......එකවරම සිහි නැති වන තරමට සතුට දැඩි විය. මා අසිහියෙන් මෙන් කෑගසමින් දැගලුවෙමි. තත්පර ගානක් තිබුනු එය ක්‍රමයෙන් අඩුවන්ට විය.....එය ගැහැනියෙකුට ලැබෙන සුරාන්තය බව මා වටහා ගත්තෙමි.....තවමත් නතර නොකල අයියාගේ රිද්මය තවත් දැඩිවිය.....නැවතත් මට සුරාන්තයක් ලැබෙන බව දැනුනි.......මා හයියෙන් කෙදිරි ගෑවෙමි...එවිටම අයියාගේ කෙදිරියත් සමගම ඔහුගේ කාලයද අවසන් වී තිබුනි. අම්මෝ ...පැවසූ ඔහු මා අසලින් නැගිට්ටේය. .....අද ඔයාට ගිලින්න තිබුනු දේවල් ඔක්කොම අපේ බබාට දුන්න.....සිනාසෙමින් පැවසූ ඔහු මගේ මුහුන සිපගත්තේය.....මා නැගිටිනවිට සුදු රෙද්ද රතු ලේ පැල්ලම් වලින් ගහනවී තිබුනි.....මා රෙදි කැබැල්ල සතුටින් මගේ පපුවට තුරුලුකර ගත්තෙමි

හදිසි අනතුර 160............අපගේ විභාග ප්‍රතිඵල පිටවී  තිබුනු අතර  වාසනාවට මෙන් මගේ යෙහෙලියන් සියලුදෙනාම සමත්වීතිබුනි....මගේ මංගල දිනයද ළඟාවිය. මෙය කොළඹ හෝටලයක පැවැත්වීමට තාත්තා තීරනයකර තිබුනි. මගේ මිතුරියන් සියලුදෙනාටම ආරාධනා පත් දුන්නෙමි..දම්මිට සහ අමාදාට මගේ දෙවෙනි මනමාලියන් මෙන් සහභාගී වනලෙස ආරාදනා කල .අතර ඔව්න්ගේ සියලු වියදම් අපිවිසින් දැරීමට තීරනය කලෙමු.....ඒ අතර පාසැල් මිතුරියන් කිහිපදෙනෙකුටද ආරධනා කලෙමි.....ආවට කමක් නෑ ඔන්න තෑගි මොකුත් ගේන්න එපා......මා ඔවුන්ට පැවසුවේ ඔවුන්ගේ සහභාගීත්වය පමනක් බලාපොරොත්තුවෙනි....මන්ගල දිනයට පෙර කිහිපදවසක්ම...අමාදා දම්මි සහ සම්මි විටින්විට මාව මුනගැසීමට පැමිණ කලයුතු උපකාර ගැන කතාකරන්ට විය. ......අපිට කරන්න කියල ලොකු දෙයක් නෑ බන්......ඒ ඔක්කොම කොම්පැනියෙන් හොයල බලල කරනව.....මා එසේ කීවේ ඔවුන්ගේ උනන්දුව ගැන ස්තූති කරමිනි......එහෙත් දම්මිට සහ අමාදාට කලයුතු වැඩ කිහිපයක් තිබුණි. ඒ ඔවුන් දෙවෙනි මන මාලියන් ලෙස සහභාගීවන නිසාය.....
               අපේ මංගල දිනට පෙර දිනම මගේ ලගම යෙහෙලියන් අපේ ගෙදරම නැවතීම මගේ සිතට විශාල සහනයක් විය.....මාගේ මන්ගල ඇදුම් ඇන්දවීම පාන්දර තුනට පමන පටන්ගන්ට විය.....එය උඩරට ආකාරට සැරසීමක් විය......මට ඔසරිය ඇන්දවූ එම ඇන්ටී අම්මා නැකතට තැල්ල පැලදූ පසු අනිකුත් ආභරන පැලදවීමට පටන්ගත්තාය......මේ අතර මගේ යෙහෙලියන්ද ඇන්දවීමට පටන්ගත් බව දුටුවෙමි........මගේ දුව දැන් පුදුම ලස්සනයිනෙ.....මාව ඇන්දවූ පසු කාමරයට පැමිනි අම්මා සතුටින් පවසන්ට වූවාය.....
               පොටෝ ගැනීම සදහා උදේ පාන්දර පිටත්වූ අපිට තරන්ග අයියා නිලමේ ඇදුමෙන් සැරසී සිටිබව දක්නට ලැබුනි.....ඔහු දෙස බැලූ මට ඔහුගේ කඩවසම් සිරුර මෙම නිලමේ ඇදුමට තවත් කැපී පෙනෙන බව දුටුවෙමි.
               තරංග අයියාට පෙර අපි උත්සවශාලාව කරාගියෙමු......ඉන්පසු මනාලයාගේ පැනීම උඩරට නැටුමකින්  පිලිගත් බව දක්නට ලැබුනි....සුලුවේලාවකින් අපි පුලපුලා බලා සිටි පෝරුවේ චාරිත්‍ර පටන්ගත් අතර මා තරන්ග අයියාගේ වම්පසින් සිටගත්තෙමි.......මම උපදින කොට අම්ම කවදාවත් හිතන්නෙ නැතුව ඇති මාව මේ විදියට මනමාලියෙක් වෙලා පෝරුවෙ ඉන්නව බලන්න. මටත් හිතාගන්නවත් බෑ පිරිමියෙක් වෙලා උපන්න මට මේවගෙ කඩවසම් මනමාලයෙකුගෙ අතගන්න පුලුවන්වෙයි කියල. එදා අර අනතුර නොවෙන්නට මට මේ කිසිදෙයක් නොලැබෙන්ට ඉඩතිබුනා..... මාමා අශ්ඨක  කියන අතරතුර මා කල්පනා කලෙමි....මට නෑදෑයන්ට සමුදීමට වෙලාව පැමිනි විට අම්මා මාව තුරුලු කරගෙන හැඩීමට පටන්ගත්තාය. ඔවුන් අතහැර යෑම ගැන දුකට පත්වූ මාගේ දෑස්වලද කදුලු පිරුනි.....මමද අම්මා තුරුලු කරගෙන හඩන්ට වුනෙමි......කාන්තාවකට ඕනෑම ස්ථානයක  ප්‍රසිද්දියේ කදුලු පෙරාගෙන හැඩීමට අවසර තිබුනි. කාන්තාවක් බවට පත්වී සිටි මමද ගැහැනියක සතුවූ එම වරප්‍රසාදය මේ අවස්ථාවේදී හැකිතරම් භුක්තිවින්දෙමි. කදුලු පිරි දෑස්වලින් යුතු මගේ යෙහෙලියන්ද මගෙන් සමුගන්ට විය.....
                ඔන්න ඔයාගෙ අම්මයි තාත්තයි යතුර මගේ අතටම දුන්න.....මට දැන් බොඩිඑක අතගගා ඉන්න ඕනැ නෑ පැදගෙනම  යන්න පුලුවන්. කෑම කම අතර තුර මට බත් කටක් කවමින් රහසින් මෙන් පැවසුවේය.....එහෙම එකපාරට එලවන්න බෑ....කී මම....අනාගත් බත් කට ඔහුගේ මුවදෙසට ලන්කලෙමි.....ඇයි ඒ.... ඇසූ ඔහු.... මගේ බත් කට මුවතුලට දාගත්තේය....ඇයි තෙල් වතුර බලන්නෙ නැද්ද.....මා සිනාසෙමින් කීවෙමි.....ඒකත් ඇත්තනෙ එකපාරටම එලවන්න ගියාම වාහනේට ඩැමේජ් වෙන්න පුලුවන්නෙ.....ඔහු පිලිතුරු දුන්නේය.
                  අපේ උත්සව කටයුතු අවසන් විය.....අපි සැමගෙන් සමුගෙන අපේ ලෝකය කරා පිය නැගීමට මංගල රථයට ගොඩවුනෙමු. අපි ගියේ බේරුවල පෙදෙසේ මුහුද අද්දර පිහිටා තිබුනු හෝටලයකටය......කාමරය තුලට ගිය මා.....සවස මංගල සාරිය වෙනුවට අන්දාතිබුනු මංගල ගවුම ගැලවීමට පටන්ගත්තෙමි.....අයියාද නිලමේ ඇදුම වෙනුවට ඇදගත් කමිසය ගැලවුවේය......   දුහුල් ගවුමක් ඇගලාගත් මා.....නාන කාමරය තුලට ගියේ නාගැනීම සදහාය.....පොඩ්ඩක් ඉන්න මාත් එනව..... නාගන්න ඕනැ හරි මහන්සියි.....කී ඔහු මාදෙසට එන්ට විය.....එහෙනම් අයිය ඇතුලට යන්න මට පස්සෙ බැරියෑ....මා ආපසු හැරුනු විට මගේ අතින් අල්ලා ගත් ඔහු....කොහේ යන්නද දෙන්නම නානව මිසක්...ඔහු මාවත් ඇදගෙන කාමරය ඇතුලට ගොස් දොර වසා දැමුවේය....මච්චර කල් මාව පරිස්සම් කලාට දැන් ඉතින් මට බේරිල්ලක් නැතිවෙයි....මා ලැජ්ජා සහගතව කල්පනා කලෙමි.
                

හදිසි අනතුර 159........එදින සිට තරංග අයියාට නිවාඩුවක් ලැබුනු විගස මා සමග කොහේ හෝ යෑම පුරුද්දක් විය.එහිදී අපි කොපමන සතුටට පත්වූවද ඔහු මගේ ගරුත්වය මටත් වඩා හොදින් රැකීම ප්‍රධාන කරුනක් බව දැනගැනීමට ලැබුනේ එක් දිනක සිදුවූ සිදුවීමකිනි......අයියේ ඔයා මගෙන් ගොඩක් සතුටුවෙනව.....ඒත් මට හරි දුකයි....මම පරිස්සම් කරන දේ ඔයාට දෙන්න බැරිවුන එකට...අයිය කැමතිනම්......මා එදා එලෙස නොකියා පැවසුවේ....අයියාට මෙන් මටද උපරිම සතුටට පත්වීමට ඇතිවූ ආශාව නිසාවෙනි.......ඇයි තිලිනි ඔයා ඔහොම කියන්නෙ.....මම කොයි තරම් ආශාවෙන්ද ඉන්නෙ මගේ මනමාලි පිවිතුරු කෙල්ලෙක් කියල ලෝකයට කියන්න....මට හිතෙන්නෙ අපේ අම්මත් ඒදේ බලාපොරොත්තු වෙනව.....සැරෙන් මෙන් පැවසූ ඔහු.....මම දන්නව ඔයාට ඒක ඔප්පුකරන්න පුලුවන් බව....ඔයා උපත්තියෙන් කෙල්ලෙක් නොවුනට.....ඒ ඔක්කොම දැන් ඔයාට තියෙනවයි කියලත් මම දන්නව......ඔහු මගේ කන්‍යා භාවය ගැන දැනගත්තේ කෙසේදැයි මට මහත් පුදුමයක් විය......සමහර විට අම්ම කියන්න ඇති....මා කල්පනා කලෙමි..ගැහැනුන්ගෙ නුවණ හැදිමිටේ දිගයි කියල කියන්නෙ මේකට තමයි......මාත් දැන් ඔවුන් වගේ ගැහැනියෙක්නෙ......මටත් දැන් ඒවගෙ නුවනක් තමයි ඇත්තෙ..ඒකනෙ මාත් ඕවගෙ දේවල් කියන්නෙ....එදින මා එසේ පැවසීම ගැන හිසට ටොක්කක් ඇනගත්තෙමි. අයියා පිරිමියෙකි....පිරිමින් යනු ගැහැනුන් මෙන් පටුවට හිතන ජාතියක් නොව. ඔවුන් උඩින් නොපෙන්නුවත් දුරදිග බලා කටයුතු කරන පිරිසකි.....මා ගැහැනුකමට කෙතරම් ආශාකලද ගැහැනු වූ අපි  තරංග  අයියා වැනි පිරිමින්ට ගරුකල යුතුබව මගේ හැගීම විය.
                  මගේ අවසාන විභාගයද ලංවිය. අපි මහන්සිවී පාඩම් කිරීමට පටන්ගත්තෙමු. අයියාද මාව කොහේවත් එක්ක යෑමට උනන්දු නොවුනේ මගේ විභාග කටවුතු නිසා බව  වැටහුනි......මේ අතර අම්මා අපේ විවාහ .දිනය තීන්දු කරගෙන තිබුනි......එය විභාගය පසුවී මාස තුනකට පසුව දිනයක් විය....දුවේ මට හිතුන වෙඩින් එකට ඉස්සෙල්ල දුවට වාහනයක් අරන් දෙන්න......මා ගෙදර ගිය දිනක තාත්තා පැවසුවේය.....මටත් එකක් අරන්දෙන්නකො තාත්තෙ.....එය අසාසිටි මල්ලී කීවේය......ඔයා තව කොච්චර කල් කැම්පස් එකේ ඉන්නවද.....තාත්තා ඔහුගෙන් ප්‍රශ්න කලේය......තව අවුරුදු තුනක් විතර....ඔහු කීවේය......අක්කනම් හෙට අනිද්ද අවුට් වෙනව ඔයාට තව කල් තියෙනව ඒ හින්ද ඕව කල්පනාකරන්නෙ නැතුව හොදට ඉගෙනගන්න.....ඕනකමක් උනොත් ගෙදර තියෙන වහනේ පාවිච්ච් කරන්න.....තාත්තා එසේ පැවසූ විට ඔහු නිස්සබ්ද විය.......මම වාහන එලවන්න දන්නෙ නෑනෙ තාත්තෙ....මා කීවෙමි....ඒක ඉගෙනගන්න පුලුවුඅන්නෙ....ඔහු කීවේය....මට බයයි තාත්තෙ.....මා එසේ කීවේ එදා සයිකල් අනතුර සිහිවීමෙනි.....පරිස්සමින් එලවනකොට බයවෙන්න දෙයක් නෑ..... ඔහු කීවේය....දුවට බැරි වුනාට තරංග පුතාට පුලුවන්නෙ.....පැවසූ ඔහු.....වෙලාවක දෙන්න එක්ක ගිහින් අලුත් වාහනයක් බලන්න......එයා පාවිච්චි කරන්නෙත් පොඩි එකක්නෙ.....ඒක විකුනන්න කියන්න......තාත්තා පැවසුවේය. මා මෙම විස්තර  තරංග අයියාට පැවසූ පසු ඔහු ඒසදහා උනන්දු විය.සමහර වෙලාවට වාහන බැලීමට මාවද එක්ක යන්ට විය. අපි දෙදෙනාගේ කැමැත්ත පරිදි වාහනයක් තෝරාගත් අතර එයට මුලු වියදම තාත්තා දැරුවේය....
                  අපේ විභාගය අවසන් විය......ඒසමගම අපේ වෛද්‍යයවිද්යාලයේ ගතකල අවසන් දිනයද උදාවිය....පාසැල් වියේ සිට එකටම සිටි මගේ පනවැනි යෙහෙලියන්ගෙන් මිදී යෑම හිතට මහත් දුකක් ගෙනදෙන කරුනක් විය...එදා පිරිමි ලමයෙකු ලෙස සිටි මා එකවරම ගැහැනු ලමයෙකු ලෙස වෙන්ස්වූවිට ගැහැණුකම යනු කුමක් දැයි හදුනාගත්තේ ඔවුන්ගෙනි......ගැහැනු ළමයෙකු ලෙස හැසිරෙන ආකාරය. කතාකරන ආකාරය ඉගෙන ගත්තේද ඔවුන්ව අනුකරනය කිරීමෙනි. පිරිමි ජීවිතය සම්පූරනයෙන්ම මගේ සිත තුලින් අතුගා දැමීමට ඔවුන්ගේ ඇසුර ඉතාමත් උපකාරීවිය.ඒ අතර දම්මි විසේස තැනැතියක් විය. අමාදා, දම්මි, සම්මි අපි එකට එකතුවී කදුලු සලමින් අපේ දුක බෙදාගත්තෙමු.....අපි මෙහෙන් ගියාට අපේ ආස්සරේ හැමදාම තියාගම්මු.....දම්මි අපිව තුරුල්කරගනිමින් කීවාය......තිලිනිගෙ වෙඩින් එක දාට අපිට ආයෙත් එකතුවෙන්න පුලුව්න්නෙ......අමාදා කීවාය.....දවස් දෙකම උබල එන්න ඕනැ.....වෙඩින් එකයි හෝම්කමින් එකයි දෙකම උබලට කියනව......හර්සනීටත් කියනව.....මා පැවසුවෙමි. තව ස්කෝලෙ හිටිය ලගම යාලුවො කීපදෙනෙකුටත් කියන්න හිතාගෙන ඉන්නව.....මා කීවෙමි.
                  අපි වෙන්ව ගිය පසු මගේ යෙහෙලියන් වෙනුවෙන් කෑමක් පිලියෙල කිරීමට අම්මාට වුවමනාවිය.....මා ඔව්න්ට මෙයට ආරාධනා කලෙමි..... තරංග අයියාටද ආරාධනා  කලෙමි. එදින අපිට නැවත එකතුවීමට ලැබීම ගැන මා බෙහෙවින් සතුටුවුනෙමි.....මේ අතර තාත්තා අපේ මගල්යයේ කටයුතු කොම්පැනියක් වෙත බාර දී තිබුනි.....සියලු කටවුතු ඔවන් සොයා බලා කරන්ට වූ අතර අපිට සිදුවූවේ අපේ කැමැත්ත පැවසීම පමනි.....මංගල්‍යය ට පෙර මගේ මුහුන සකස් කර ගැනීම සදහා සැලූන් එකට ගියෙමි......මගේ මුහුන දෙස බැලූ එහි අක්කා.......ඔයාට එච්චර මේකප් ඕනෙ නෑ.....ඔයාගෙ ස්වභාවික මුහුන මේකප් දාල වගේ තමා.....ඒ හින්ද වෙඩින් එකට ලන්වෙලාම එන්න.....මගේ මුහුනේන් පෙන්නුම් කරන රූමත් භාවය වර්නා කරමින් පැවසුවාය....

හදිසි අනතුර 158.(වැඩිහිටියන්ට සුදුසු ලෙස ලියා ඇති බැවින් 18 ට අඩු අය මෙය කියවීමෙන් වලකින්න)......
                                                             ළදරුවෙකුට කිරි පොවන අම්මා කෙනෙකුට ඇගේ දරුවාට දක්වන ආදරය මෙන් මටද ඔහු කෙරෙහි ඇති ආදරය තවත් වැඩිවිය......මා ඔහුගේ හිස අතගාමින් ආදරය මුසුවූ එම දැඩි සතුට විදගන්ට වුනෙමි......මට තේරුනා ඔයාට මේව හුඟක් සෙන්සිටිව් කියල.....ඔයයි වෙන ගැහැනුයි අතර කිසි වෙනසක් නෑ.....ඔහු එසේ පැවසුවේ මා සතුටින් කෙදිරිගාන හඬ ඇසුනු නිසාබව තේරුම් ගත්තෙමි.....ඒ සමගම ඔහු ඇදසිටි කලිසමේ සිප් එක පහලට කරනු දුටු මාගේ සිත තුලට නැවතත් බිය මුසු හැගීමක් ඇතිවිය..එය..එලියට ගැනීම සඳහා කලිසමේ විවරය තුලට අත දමනු දුටු මා අහක බලා ගත්තෙමි.....ඇයි අහක බලාගත්තෙ.....මේවගෙ ඒව ඕනැ තරම් දැකල තියෙනවනෙ....වෛද්‍යවිද්යාලයේ ඉගෙන ගන්නා විට මේවා ඕනැතරම් දැක ඇති බව සිහිපත්කරමින් කීවේය.......ඔයාටත් ඉස්සර මේවගෙ එකක්..........බාගෙට කී ඔහු...ඕ...සොරි සොරි....ඒව මතක් කරනවට ඔයා කැමති නෑනෙ....පැවසුවේය.....ඔහුට කීමට අවශ්‍යවූවේ මටද ඉස්සර පුරුෂ ලින්ගයක් තිබුනේ යයි පැවසීමටය.....එහෙත් එම කාලය මතක් කරනවාට මා අකමැති බැවින් එය භාගෙට නැවැත්වීය....ඔහු මගේ අත ඒ මත තැබුවේය......මා ලැජ්ජාවත් බියත් මුසුව එය සෙමින් අතගෑවෙමි......එය දැඩිවී ඇතිබව තේරුනු මා එය දෙස ඇස් කොනකින් බැලුවෙමි.....එය මා සිතුවාට වඩා විශාල බව දුටුවෙමි....කුඩාකල මට තිබුනු පුරුෂ ලිංගය ඉවත් කල පසු මෙවැනි දෙයක් සජීවීවව දුටු පලමු දිනය අද විය.....එහෙත් මට තිබුනේ මීට වඩා කුඩා එකක් බව සිහිපත්විය. එය අනතුරෙන් පසු ඉවත් කල නිසා මෙසේ තරුනයකු මෙන් පරිනත වීමට කාලයක් නොතිබුනි....මා එය දෙස බලා සෙමින් අත ගෑවෙමි.....එය තදින් අතගානලෙස ඔහු මගේ අතට අතින් සංඥාවක් කලේය..මාව ඔහුගේ සිරුරට තුරුලු කරගත් අතර නැවත මගේ පියයුරු සෙමින් පිරිමදින්ට විය....සුලු වෙලාවකින් සිහින් කෙදිරියක් පිටකල ඔහු......මගේ මුව එය දෙසට යොමු කලේය.....කට ඇතුලට අරන් උරන්න.....ඔහු මගේ කම්මුල අතගාමින් පැවසුවේය......මුව විවරකල මා එය මුවතුලට ගත්තෙමි.....එක තකින් අතගාන අතර තුර එය ඉරීමට පටන්ගත්තෙමි......ටික වෙලාවක් ගතවිය......කලබල වුවාක් මෙන් මගේ මුවෙන් එය ඉවත් කිරීමට වෑයම් කරන අයුරු දැනුනි.....එහෙත් මා එයින් ඉවත් කිරීම ප්‍රතික්ෂේප කරමින් තදින් අල්ලාගෙන සිටියෙමි. අනේ පැටියෝ ඒව ඔයාගෙ කටට යයි.... ..ඔහු කෙදිරිගාමින් පැවසුවේය.... කමක් නෑ යනුවෙන් අතින් සංඥා කල මා  එය තවත් තදින් අතගාන්ට උනෙමි.........ඔහුගේ කෙදිරිය දැඩිවිය..මුලු සිරුරම වෙවුලනු දැනුනි.. ඒ සමගම එය මුවතුල ගැස්සෙමින්....සෙවෙල විදිනු දැනුනි.....ඒවා මුලුමනින්ම අවසන් වනතුරු සිටි .මා ...එයින් මුව ඉවත්කර පිටවූ සියලු දේම ගිල දැම්මෙමි......මොකක්ද ඔයා කලේ බාත් රූම් එකට ගිහින් අහක දාල කට හෝදගෙන එන්න...... ඔහු කලිසම ඇදගැනීමට සූදානම් වෙමින් කීවේය.....අහක දාන්න ඕනෙ නෑ... මම ඒ ඔක්කොම ගිල්ල මොකද ඒව ගිල්ල කියල බබාල හම්බවෙන්නෙ නෑනෙ.....මා මුව විවර කර ඔහුට පෙන්වමින් කීවෙමි.....අනේ මගේ සුදු කෙල්ලේ.....මාව තදින් බදාගත් ඔහු....මගේ මුහුන  ආදරයෙන් සිපගන්ට වූවේය.
                මා නැවත හොස්ටල් එකට යනවිට තරමක් රෑබෝ වී තිබුනි.....මම හිතුවෙ අද එන එකක් නෑ කියල....මාව දුටු අමාදා කීවාය.....ඇයි එහෙම හිතුවෙ....මා ඇසුවෙමි.....හනිමූන් ගිය කපල් එකක් පහුවදානෙ එන්නෙ.....ඇය ඇනුම් පදයක් මෙන් කීවාය.....මම හනිමූන් ගියෙ නෑ.....එච්චර මෝඩනෑ දැන්ම ඕව කරගන්න.....මා ඇයට පිලිතුරු දුන්නෙමි.  එහෙනම් කමක් නෑ...ගියත් මොකද ඉතින් තමන්ගෙම මහත්තයනෙ......සිනාසෙමින් කී ඇය කෑම කාලද ආවෙ....ඇසුවාය.....ඔව් අනේ අපි හෝටලේකින් කාල ආවෙ....මා කීවෙමි. මා ගැහැනියකු බවට පත්වී මෙපමන කාලයක් ගතවූවද අද වනතුරු එයින් කිසිමලිංගික සතුටක් අත්විද නොතිබුනි. පාසැලේදී ලිංගික අත්දැකිම් ගැන යෙහෙලියන් කතාකරනු මා අසා සිටියෙමි......කිසිදු හානියක් කර නොගෙන එම සතුට විදගන්නා අයුරු ඔවුන් කතාවූ බව මට මතක් විය.....කොල්ලන්ටනම් බයවෙන්න දෙයක් නෑ....උන්ට ඉතින් අපිට වගේ නැතිවෙන්න දේවල් නෑනෙ..උන්ට එලියටනෙ තියෙන්නෙ...කිසි කරදරයක් නැතුව ඕනැ දෙයක් කරගන්න පුලුවන්...අපි කෙල්ලො උන හින්ද තමයි මේ ඔක්කොම.....ඇය ගැහැනු ජීවිතයක් ලැබීම ගැන කනගාටුවෙන් කතාකරනු මට ඇසුනි....අනේ මේ කෙල්ලට මේව තේරෙන්නෙ නෑනෙ....කොල්ලෙක් වෙලා ඉදල කෙල්ලෙක් උනාම තමයි මේ ගැහැනු ජීවිතේ කොච්චර සුන්දරද කියල තේරෙන්නෙ.....මා එදා කල්පනා කල අයුරු සිහි පත්විය.......ඔව්න් කෙසේ කීවත් මට කිසිදිනක එම ලිංගික අත් දැකීම ලබාගැනීමට වුවමනාවක් නොතිබුනි.එසේ කරන්න ගොස් අනතුරක් වුවහොත්..මගේ වාසනාවකට ලැබුනු මේ සුන්දර වටිනා ගැහැණු  ජීවිතය කෙලෙසේවී යන බිය තිබුනි.
 

හදිසි අනතුර 157.(වැඩිහිටියන්ට සුදුසු ලෙස ලියා ඇති බැවින් 18 ට අඩු අය මෙය කියවීමෙන් වලකින්න).......මගේ උකුල මතින් නැගිට්ට ඔහු ඇදසිටි කමිසය ඉවත්කරනු දුටුවෙමි.....මේ මොකටද එන්න හදන්නෙ.....කොච්චර පොරොන්දුවුනත් පිරිමි ඇවිස්සුනාම විස්වාසනෑ.....මා ඔහු දෙස බලා බිය මුසුව කල්පනා කෙලෙමි.....උඩුකය සම්පූරණයෙන් නිරුවත් කරගත් ඔහු.....මා දෙසට හැරුනේය..... පපුවේ මස්පිඩු වැසීගෙන වැවී තිබුනු මවිල්රොද  ඔහු කඩවසම් පුරුෂයෙක් බව ලෝකයට  කියාපාන්නක් විය.....මා ඔහුගේ පපුව දෙස ආශාවෙන් බලා සිටියද.... මා අසලට පැමිනෙන විට ගොදුරක් දැක කඩා පනින වලහෙකු මෙන් දිස් විය.....අනේ අයියේ..... බියපත්වූ මගේ හඩ නිවස පුරා රැවු දෙන්ටවිය.....මොකද මේ බයවෙලා.....මගේ පපුවෙ මවිල් තිබුනට වලහෙක් එහෙම නෙවෙයි....මගේ සිතැගි තේරුම් ගත්තාක් මෙන් පපුවේ මවිල් රොද අතගාමින් සිනාසී පැවසූ ඔහු මා අසලින් වාඩිවිය....බවෙන්න එපා කෙල්ලෙ. ඔයාටත් අර ඇක්සිඩන්ට් එක නොවුනනම් මේ වෙනකොට ඔයාගෙ පපුවත් මේවගේ තමා....ඔහු පපුවේ මස්පුඩු උලුප්පමින් කීවේය.....අනේ ඒව ගැන මතක් කරන්න එපා....මට එහෙම දෙයක් උනේ නෑ.....මම උපන්නෙත් කෙල්ලෙක් විදියට...මගේ පැරනි පිරිමි ජීවිතය මතක් කරනවාට විරුද්ධව පැවසූවෙමි......හරි හරි මම මීටපස්සෙ ඒක ගැන මතක් කරන්නෙ නෑ.....පොරොන්දුවූ ඔහු.....මගේ මුහුන ඔහුගේ පපුව මත තබාගත්තේය.....එදා මෙන් නොව අද ඔහුගේ පපුවේ උනුසුම මගේ මුහුනට හොදින් දැනෙන්ට විය....පපුවේ තිබුනු කෙස්ගස් මගේ සිනිඳු මුහුනට අමුතු කිතියක් ගෙනදෙන්ට විය.....එක අතකින් ඔහුගේ සිරුර බදාගත් මා අනිත් අතින් ඔහුගේ පපුව ස්පර්ශ කරමින් මවිල් රොද සෙමින් අදින්ට වුනෙමි......ඔහු මගේ හිස සිප ගනිමින්....මගේ ගෙල පෙදෙස සහ පිට පෙදෙස සෙමින් අතගාන අයුරු දැනෙන්ටවිය.....මාව ටිකක් ඈත් කල ඔහු මගේ පපු පෙදෙස සිපගන්ට විය.....මගේ පියයුරක් මත අත තැබූ ඔහු එය සෙමින් මිරිකන්ටවිය......මා එම අත මත මගේ අත තබා එය වැක්වීමට උත්සාහ කෙලෙමි......ඇයි රිදෙනවද.....ඔහු ඇසුවේය....නෑ ලැජ්ජැයි.....ඇඹරෙමින් පැවසුවෙමි.....ඔහොම ලැජ්ජවෙලා කොහොමද පැවසූ ඔහු මා ඇද සිටි බල්වුසය උස්සන්ට විය.....මා එයද වැලැක්වීමට ගත් උත්සාහයද අසාර්තක විය.....මම දැන් පිට කෙනෙක් නෙවෙයිනෙ....ඔයාගෙම හස්බන්ඩ් නෙ.....කියමින් ගැලවූ බලවුසය අසල පුටුව මතට විසිකලේය.....මා දැන් සිටියේ ඇදසිටි බ්රෙසියරය පිටිනි....මා එකවරම දෑතින් ඒවා වසා ගැනීමට උතසාහ ගත්තෙමි......එහෙත් මගේ අත්දෙක බලෙන්ම ඉවත් කල ඔහු....බ්රෙසියරයේ උරහිස් පටිදෙක උරහිසින් පන්නා එය පහලට අදින්ට විය.....මොනවද අයියෙ මේ කරන්න හදන්නෙ......මා විවුර්තවූ නග්න පියයුරු දෑතින් වසාගෙන ඇසුවෙමි.....එලවන්න යතුර නැති හින්ද බොඩි එක පොඩ්ඩක් බලන්න හදන්නෙ...මගේ දෑත් ඈත්කර..සිනාසෙමින් කීවේය......ශා මම හිතුවට වඩා ලස්සනට තියෙනවනෙ......ඔයානම් ඇත්තටම ගැහැනු ලමයෙක් කෙල්ලෙ.....එක් පියයුරක පුඩුව සෙමින් අතගාමින් කීවේය....මේව හදන්න සිලිකන් පෑඩ් දැම්මද එහෙම නැත්නම් ජෙලි ක්‍රමයද....ඔහු ඒවා සෙමින් අතගාමින් ඇසුවේය.....ඒව ඔපරේසන් කරන්න වුනේ නෑ හොර්මෝන ඉෆෙස්ට් එකෙන්ම වර්ධනය වුනා......පුදුමයෙන් මෙන් මා දෙස බැලූ ඔහු ....මට හිතාගන්නවත් බෑ........පවසා......ඔහුගේ මුව තන පුඩු මත තැබුවේය.....ඔහු ඒවා ලෙවකමින් සෙමින් උරන්ට විය.....මගේ බියත් ලැජ්ජා සහගත හැගීමත් යටපත් කරමින් අමුතුම සතුටක් මුලු සිරුර පුරා පැතිරෙන්ට විය..මගේ හිස පිටුපසට බරවිය. දෑස් පියවුනි.මට නොදැනුවත්වම සිහින් කෙදිරියක් මගේ මුවතුලින් පිටවිය......ක්‍රමයෙන් ඔහු ඒවා මිරිකීමත් ඉරීමත් ලෙවකෑමත් දැඩිකරන්ට විය......මගේ සතුටද තවත් වැඩිවිය.....මා හයියෙන් කෙදිරිගාන්ට වුනෙමි......මා කවදාවත් ලබා නොමැති සතුටක් ඔහු මට ලබා දෙනබව තේරුම් ගත්තෙමි ..

හදිසි අනතුර 156........සායකින් සහ බ්ලවුසය කින් සැරසුනු මා කඩිනමින් ....පිටත්වුනෙමි...අයියා වාහනයකින් පැමින සිටිබව  දුටුවෙමි. ඔහු වාහනයක් මිලදී ගත් බව මට කීවද එය දැක තිබුනේ නැත......මේ අයිය ගත්ත කාර් එකද....වාහනයට නගින අතරතුර ඇසුවෙමි.....ඔව් තිලිනි....මට ඉතින් ඔයාලට වගේ ලොකු ඒවගන්න ගන්න සල්ලි නෑනෙ....මේකත් පාවිච්චි කරපු එකක්....ෆිනැන්ස් කරල ගත්තෙ....කමක් නෑ අයියෙ....ඩොක්ට කෙනෙක් උනාම කාර් එකක් තියෙන්න ඕනැනෙ.....මා ඉදිරි අසුනේ වාඩිවී පැවසුවෙමි......ඔව්....ලගදි ඔයාටත් ගන්න වෙයි.....ඔහු කීවේය......මම ගත්තත් ඒකත් ඔයාටනෙ....මා කීවෙමි.....ඔයාටත් එකක් තියාගන්න....එහෙම නැතුව බෑනෙ.....ඔහු කීවේය.....අනේ අයියෙ මට එලවන්න බැනෙ.....ඉතින් ඉගෙනගන්නකො....ඔහු කීවේය....මට බයයි අයියෙ......අනික මම දැන් ගැහැනු ලමයෙක් නෙ...මා කීවෙමි......බයවෙලා බෑ ලමයො....ඔය ඕනැ තරම් ගෑනු අය වාහන එලවන්නෙ.....ඔහු පවසන්ට විය.....අපි කතාවෙන් කතාවෙන් යලුවාගේ නිවස අසලට පැමිනියෙමු....එය වටේට තාප්පයක් බැදි නිවසකි.....අයියා යහලුවාට කතාකල විට ගේට්ටුව ඇරියේය.....වරෙන් මචන්....මා දෙසද බැලූ ඔහු අයියාට නිවස තුලට අඩගැසුවේය..මේ තමයි මම කිව්ව යාලුව.....ඩොක්ට පරනගම.....රාගම වැඩකරන්නෙ.....අයියා .ඔහුව හදුන්වා දෙමින් කතාකලේය....මේ කවුද කියල උඹ දන්නවනෙ....ඔහු මාව පෙන්වා කීවේය.....මම දන්නෙ නැද්ද නම තිලිනිනෙ.. මම නොදන්නවා වෙනුවට ඔහු මාව හොදට දන්නා..පරිදි කතාකලේය.......මට පොඩි ගමනක් යන්න තියෙනව ...උඹල එනකන් බලා හිටියෙ.....අපේ අම්මයි තාත්තයි නුවර එලියෙ වත්තට ගිහින්.....එන්න තව දවස් කීපයක් යයි.....එයාල එන්න ඉස්සෙල්ල මට කෝල් කරනව.....ඒ හින්ද බයවෙන්න දෙයක් නෑ.....බය නැතුව මෙහෙ ඕනැ වෙලාවක් හිටපන්.....ඕනැ දෙයක් ප්රිජ් එක ඇරල ගනින්....රෑට කෑම ඔනෙ නම් කුස්සියෙ බඩු ඇති උයාගෙන කාපන්......ඔහු අපිට ගෙදර නිදහසේ ගතකරන ලෙස දන්වා ගෙදරින් පිටත්විය.....උබල යන්න ඉස්සෙලා මට කෝල් එකක් දාපන් මම එන්නම්......ඔහු මිදුලට බහින අතරතුර කීවේය.
              ඔහු පිට වූ පසු මා අසලට පැමිනි අයියා සෙමින් මගේ උරහිස මත අත්දෙක තබා.....ඉතින් අපි නිදහසේ වාඩිවෙලා මොනව හරි කතාකරමු..කී ඔහු... මාව සාලයේ සැටිය වෙත එක්ක ගියේය. මොකද බයවෙලා වගේ....මා බිය මුසුව සිටිනවිට ඇසුවේය.....අනේ නෑ අයියෙ...මා කීවෙමි.....තමන්ගෙ සවාමි පුරුශයා ගාව  ඉන්න කොට කාට බයවෙන්නෙ නේද....සිනහසෙමින් ඇසුවේය.....බයවෙන්නෙ නැතුව කොහොමද මෙයාගෙ අත් දෙකට අහුවුනොත් මාව පොඩිවෙලා යයි.අත්..හරියට කම්මලේ තියෙන දඩු අඩුව වගේනෙ........මට මතකයි එදා මාව ඉඹපු හැටි.....මා බිය මුසුව ඔහුගේ දෑත් දෙස බැලුවෙමි.....තව සුලු මොහොතකින් ඔහු ගේ එම දෑත් වලට මාගේ මේ ලඳ බොළඳ සිරුර මිරිකී යන ආකාරය කල්පනා කලෙමි.   අපි මොනව හරි බීල ඉම්මු.....මොනවද දන්නෙ නෑ තියෙන්නෙ...පැවසූ...ඔහු සීතකරනය දෙසට ගමන් කලේය.....පැනි බීම බෝතල් දෙකක් අතේ තබාගෙන ආ ඔහු එකක් මට දී මා අසලින් වාඩිවුනේය......ඉතින් ..මේ දවස්වල වෙඩින් එක ප්ලෑන් කරනවද.....ඔව් අයියේ ඒකත් ටික ටික බලනව.....තව අවුරුද්දකටත් අඩු කාලයක්නෙ තියෙන්නෙ.....මා කීවෙමි....බීම බෝතලය අවසන් කල ඔහු මගේ අත ඔහුගේ උකුල මත තබාගෙන පිරිමදින්ට වූවේය.....වෙනද වගේ නෙවෙයි අද අයිය හරි සයිලන්ස්......වෙනද මේවගෙ තැනක මාව අහුවුනානම් මගෙ මුහුන ඉබල ඉවරයක් නෑ අද මොකද දන්නෙ නෑ.....මා ඔහු දෙස බලා කල්පනා කලෙමි.....එදා මම අයියට දොස් කිව්ව හින්ද ද දන්නෙ නෑ මේ විදියට ඉන්නෙ.......මා තව දුරටත් කල්පනාකලෙමි......අයිය මාත් එක්ක තරහ වෙලාද..බීම එක හිස් කර බෝතලය පැත්තකින් තැබූ.....මා ඇසුවෙමි....නෑ....ඇයි එහෙම ඇහුවෙ......මගෙ මුහුනවත් ඉම්බෙ නෑ ඒකයි ඇහුවෙ.....මා ලැජ්ජා සීලීව කීවෙමි.....ඔයා ඒකට කැමති නෑනෙ.....ඔහු කීවේය.....එදා මම අයියට දොස් කිව්වෙ.....ඒ වෙලාවෙ හැටියටනෙ......මා කීවෙමි.....ආයෙත් ඒවගෙ ඉඹින්න ගිහින් ඔයාගෙ මූනෙ පැල්ලම් හැදුනොත්...කී..ඔහු සිනාසුනේය.....ඒකට කමක් නෑ දැන් ඔයා මගෙ මහත්තයනෙ......මා කීවෙමි. ....එහෙනම් කමක්  නෑ..... කී  ඔහු ඔහුගේ හිස මගේ උකුල මතතබා ඇලවුනේය......මා ඔහුගේ මුහුන ආදරයෙන් අතගෑවෙමි.....ඔහුගේ රලු මුහුනේ රැවුල් කොට මගේ සිනිදු අල්ලේ ඇනෙන විට අමුතු කිතියක් ඇතිවිය......තව පොඩ්ඩෙන් මාවත් කොල්ලෙක් උනානම් මටත් ලැබෙන්නෙ මේවගෙ රැවුල් වැවෙන රලු මුහුනක් නෙ.....මා ඔහුගේ මුහුන අතගාමින් කල්පනාකලෙමි.....මගේ හිසෙන් අල්ලා පහත් කරගත් ඔහු මගේ මුහුන සිප ගැනීමට පටන්ගත්තේය...සුලු වෙලාවක් ගතවිය.....

හදිසි අනතුර 155............ අපේ කසාදය සදහා තව මාස දෙකින් පසුව දිනයක් යොදාගත් බව අම්මා පැවසුවාය.....එදාට පොඩි උත්සවයක් ගන්න හිතාගෙන ඉන්නෙ....අම්මා කීවාය. ...මගෙ යාලුවො කීපදෙනාටත් කියන්නද....මා ඇසුවෙමි....කියන්න දුවේ එයාලත් දුවට ඕනැනෙ.....මට අම්මාගේ අවසරය ලැබුනි......ඔන්න අපේ රෙජිස්ටර් ඩේට් එක අද අම්ම කිව්ව......මා කීවිට.....කවද්ද....අමාදා එකවරම ඇසුවාය.......තව මාස දෙකක් තියෙනව.....ඔන්න එදාට උඹල ඔක්කොමල්ල එන්න ඕනැ......මා ඔවුන්ට ආරාධනා  කලෙමි......පේරාදෙනියෙ ඉන්න හර්ශනීටත් කියන්න ඕනැ.....මා කීවෙමි.......මම ඒකිට විස්තර ඔක්කොම කිව්ව.....ඒකිත් හරි සතුටෙන් ඉන්නෙ උඹල දෙන්න බදිනව කිව්වම......දම්මි පැවසුවාය.
                         අපේ විවාහ දිනය ලන්විය....මොනවද දැන් අපෙන් කෙරෙන්න ඕනැ....දම්මි ඇසුවාය.....ඔක්කොම හරි...ඔන්න එදාට ඔක්කොමල්ල එන්න ඕනැ......හර්සනිත් එනව කිව්ව.....ඔන්න කවුරුවත්වත් තෑගි එහෙම ගේන්න එපා....මා කීවෙමි.
               අපේ විවාහ දිනය චාම් උත්සවයක් ලෙස පැවැත්වූ අතර මගේ යෙහෙලියන් සැම දෙනාම මේ සදහා සහභාගී වීම මගේ සතුටට කාරනාවක් විය...විවාහ ලේකම් වරිය අපේ නිවසටම ගෙන්වා අපේ විවාහය ලයාපදින්චිකරවා සුලු වේලාවකින් මගේ අත සෙමින් සිපගත් තරන්ග අයියා.....ඔන්න මට දැන් ඔයාගෙ අයිතිය සම්පූරනයෙන්ම තියෙනව.......කීවේය......ඒවුනාට යතුර ගන්න තව කාලයක් බලාඉන්න වෙයි....ඒක ඉතින් හම්බවෙන්නෙ අපි පෝරුවෙ නැග්ගට පස්සෙ තමා.....මා සිනාසෙමින් පැවසුවෙමි.......ඒකත් ඇත්තනෙ කී ඔහු......එතකන් ඉතින් එලවන්නෙ නැතුව වාහනේ අතගගා ඉන්න තමා වෙන්නෙ.....මා පැවසූ දේ තේරුම් ගත් ඔහු කීවේය.........අපේ විවාහයෙන් පසු නිවාඩු ලැබුනු හැම වෙලාවෙම තරන්ග අයියා මාව බැලීමට පැමිනීම පුරුද්දක් කරගෙන තිබුනි......දිනක් වුද්යානයේදී මුනගසුනු අයියා මගේ මුහුන දෙස ඉතා ආශාවෙන් බලා ඉන්නා බව වැටහුනු මා......මොකද මගේ මුහුන දිහාම බලාගෙන ඉන්නෙ..... ඇසුවෙමි.....ඔයාගෙ ඔය ලස්සන හුරතල් මුහුන දැක්කම ඉඹගෙන ඉඹගෙන යන්න හිතෙනව......ඉතින් කවුද එපා කිව්වෙ.....හැබැයි එදාවගේ මුහුනට  පැල්ලම් තියන්නෙ නැතුව.....මා කීවෙමි.....එවිටම ඔහු මගේ මුහුන දෙසට ලංවිය......මෙතන නෙවෙයි..අනේ...ඔක්කොමල බලා ඉන්නවනේ...ඔහුගෙන් මුහුන ඈත්කරගත් මා..අපි ඒකට සුදුසු තැනකට යමු......කීවෙමි මේ ඇත්තමයි තිලිනි කියන්නෙ.....මට ඔයාව දැක්කම ඔයාව පුලුවන් තරම් සිපගන්න හිතෙනව.....මට එහෙම හිතෙන්නෙ නරක අදහසකින් නෙවෙයි..... තිලිනි. මට ඔයා ගැන පුදුම ආදරයක් තියෙන්නෙ......ඒකයි....කී ඔහු මගේ අත ඔහුගේ පපුවට තදකරගත්තේය....මා ත් එහෙමයි අයියෙ.....පහුගිය දවස්වල මට ඔයාව නැතිවෙයි කියල හරිම හිතේ අමාරුවෙන් හිටියෙ...මා දුකෙන් මෙන් කීවෙමි.....එහෙම වෙන්න දෙන්නෙ නෑ කියල මම මුල ඉදන්ම්ම හිතාගෙන හිටියෙ. මට ඕනැවුනේ අර දිනිති නෙවෙයි ඔයාවමයි......අපේ හොද වෙලාවට කොහොම හරි අපේ පැතුම ඉස්ටවුනා.....මගේ අත සිපගනිමින් කීවේය.
           මගේ යාලුවෙකුගෙ ගෙයක් තියෙනව තිලිනි......එහෙ මේ දවස්වල කවුරුවත් නැහැල්ලු.....අපි නිවාඩු වෙලාවක එහෙට යමු ..නිදහසේ කතා කරකර ඉන්න පුලුවන්නෙ....තරන්ග අයියාගේ යෝජ්නාවට හිත තුල කැමැත්තක් ඇතිවූවද ඒ සමගම බියමුසු හැගීමක්ද ඇතිවිය......ඔවයේ යන්න ඕනෙ නෑ අනේ.....අපි පෝරුවට නැග්ගට පස්සෙ හොද හෝටල් කාමරේකට යමුකෝ.....මා කීවෙමි.......ඇයි  ඔයා බය වුනාද බයවෙන්න එපා කෙල්ලෙ..... මට ඕනෙ වාහනේ ටිකක් අතගාල බලන්න මිසක්....එලවන්න නෙවෙයි.....ඒ වුනාට එලවන්න හිතුනොත්......මා කීවෙමි..එහෙම වෙන්නෙ නෑ...යතුර ඔයාගෙ අම්මයි තාත්තයි ගාවනෙ තියෙන්නෙ......ඔහු කීවේය......
           කිහිපවිටක් තරන්ග අයියා එම යෝජනාව කල බැවින් අකමැත්තෙන් හෝ මා එයට කැමැති උනෙමි.....දුවේ ඔයාල කසාද බැන්දට කමක් නෑ. පරිස්සම් වෙන්න වෙයි. මොකද මට පේන හැටියට තරන්ගගෙ අම්ම ටිකක් පිරිසිදු කම හොයනව වගේ.....අම්මා දුන් උපදේසය මට සිහිපත් විය. වෛද්‍යවරු මාව අංග  සම්පූරන ගැහැනු ලමයෙකු බවට පත් කල පසු මට පිරිසිදු කම ඔප්පු කිරීම සදහා කන්යා පටලයක් ද ලැබුනු බව අපි හොදින් දැන සිටියෙමු....එය නිකරුනේ විනාශ කර ගැනීම නොහොබිනා දෙයක් බව මා කල්පනාකලෙමි......අයියේ මම ඔයා කියන තැනට එන්නම් ඒත් මට මගේ ආත්ම ගරුත්වය රැකගන්න ඕනැ.....මා ඔහුට කීවෙමි.....මාත් ඒක දන්නව ලමයො ඔයා මාව විස්වාස කරන්න කවදාවත් මගෙ අතින් ඔයාට එහෙම වැරද්දක් වෙන්නෙ නෑ....ඔහු දැඩි ලෙස පොරොන්දු විය.
           දම්මි...තරන්ග අයිය මට  කතාකලා අද හවසට  ගමනක් යන්න.... එනකොට ටිකක් පරක්කු වෙයි......මා ඇයට එසේ කීවිට මා දෙස අමුතු ලෙස බැලූ ඇය... වෙඩින් එක ඉවර වෙනකන් අමරුවෙනම් වැටෙන්න එපා.....ඇය මට අවවාද දුන්නාය.
           

හදිසි අනතුර 154............ එහෙත් ඔහුගෙන් ගැලවීමට මගක් නොමැති නිසා මගේ මුහුන හැකිතරම් සිපගැනීමට ඉඩ හැරියෙමි.....ටිකවෙලාවක් සිපගත් ඔහු....මගේ මුහුන ඔහුගේ පපුව මත තබා තුරුලු කරගන්ට විය.......මගේ අත්දෙක ඔහුගේ බද වටා යැවුමා මුහුන හොදින් පපුව මත ස්පර්ශ වනලෙස තබා ඔහුගේ සිරුරේ උනුසුම හොදින් විදගන්නට වුනෙමි.......මගේ දැස් ඉබේටම වැසී ගිය අතර.....මා ඔහුට වශීවූවාක් මෙන් දැනෙන්ට විය...තිලිනි යන හඩින් මා දෑස් හැර බැලුවෙමි. එහෙත් කොපමන වේලාවක් මා එසේ සිටියාදැයි ......නොදැනුනි....පුන්චි අම්මාගේ කටහඩ ඇසුනි......ඔයාගෙ පුංචි ද කොහේද අපිව හොයනව වගේ......ඔහු එසේ කියනවිට මා හිස උස්සා ඔහුගේ මුහුන දෙස ආදරයෙන් බැලුවෙමි......මොකද අයින් වෙන්න අදහසක් නැද්ද.....අනේ අයියේ...පැවසූ මා නැවත ඔහුගේ පපුවට තුරුලුවී ඔහුගෙන් ඈත්වුනෙමි.....මුලදි අකමැති වුනාට.....පස්සෙ මට තුරුලුවෙලම හිටිය නේද.....ඔහොමතමා කෙල්ලන්ගෙ හැටි. මුලදි අකමැතියි . පස්සෙ ආසයි.....අපි ගේදෙසට යනවිට ඔහු කීවේය....මා ඔහු දෙස බලා සිනාසුනා මිස කිසිවක් නොකීවෙමි. මා අයියා අතින් වෙනස්වී ඇති ඔසරිය සහ අවුල් වූ කොන්ඩය අතින් හදමින් නිවස දෙසට යනවිට...... කොහේද මේ දෙන්න ගියේ. අරහෙ හොයනව...... පුන්චි අම්මා....අපිදෙස බලා පැවසුවාය.......පොඩ්ඩක් එහාට ගියා පුන්චි......කියම්න් මා අයියා සමග සාලයට ගියෙමි....කොහේද ගියෙ පුතාට කෑම කන්න එන්න කියන්න.....අම්මා කෑම ලෑස්තිකර ඇතිබව තේරුම් ගත්තෙමි......මා ඔවූන්ට කෑම බෙදන අතරතුර පුන්චි අම්මා මට සෙමින් අත වනමින් කතාකලාය.....ඇය අසලට ගිය මා ....මොකද පුංචි ...ඇසුවෙමි......ඔයාගෙ මුහුනෙ රතු පැල්ලමක් වගේ තියෙනව.....ඒක බලන්න කතාකලේ පැවසූ ඇය එම ස්තානය අතගාන්ට වූවාය......එය ගනනකට නොගත් මා......මදුරුවෙක් ද කොහේද කාල වෙන්න ඇති.......මා කීවෙමි.......ලොකු මදුරුවෙක්ද කොහේද කාල තියෙන්නෙ.....ඒකනෙ කොන්ඩෙත් ටිකක් අවුල්වෙලා තියෙන්නෙ....සිනාසුනු ඇය මගේ කොන්ඩය සකස් කරමින් මට සිදුවූ දෙය දැනගත්තාක් මෙන් පැවසුවාය........හිතට ලැජ්ජාවක් දැනුනු මා.....බිම බලාගත්තෙමි......ලැජ්ජ වෙන්න එපා ඕවගෙ දේවල් මේදවස්වලට වෙනව.......මගේ නිකටෙන් අල්ලා ඉස්සූ ඇය කීවාය.
ඔවුන් පිටත්වගිය පසු.....මා සාරිය ඉවත් කර ගවුමක් ඇදගත්තෙමි.......දුවේ එයාලනම් අද හෙටම වුනත් වෙඩින් එක ගන්න ලෑස්තියි.....ඒත් දුවගෙ තාත්ත කියන්නෙ ඔයාගෙ උපාදියෙන් පස්සෙ ගම්මු කියල.....ඒත් ඉක්මනින්ම කසාදෙ රෙජිස්ටර් කරගම්මු කියල කිව්ව....ඒක හොදයි අම්මෙ....මා කීවෙමි.....මම හෙටම යනව නැකතක් බලන්න......අම්මා කීවාය......
බලන්නකො අයියෙ අයිය කරපු දේවල් පුන්චි අම්මට දැනිලද කොහේදනෙ......මා රාත්රියේ අයියාට කතාකරමින් පැවසුවෙමි......ඒමොකක්ද.....ඔහු ඇසුවේය.......දන්නෙ නෑ වගේ අහන හැටි.......මගේ මූනෙ රතුපාට ලපයකුත් හැදිල.......සුදු පාට හින්ද හොදට පේනව.....මේ ලපය හෙටත් තිබුනොත් කෙල්ලොටික මාව අල්ලගෙන මට වදේ ගහයි.......ආ ඒකද ඔයා කියන්න මේ පැත්තෙ අරියටහ් මදුරුවො ඉන්නව කියල.....ඔහු කීවේය.....මම ඔහොම කියන්න ගිහින් තමයි...... පුන්චි මගෙන් ඇහුවෙ ගොඩක් ලොකු මදුරුවෙක්ද කෑවෙ කියල......ඒ වෙලාවෙ මගෙ කොන්ඩෙත් අවුල් වෙලානෙ තිබුනෙ....මා හැඩුම් ස්වරූපයෙන් කීවෙමි........හරි හරි ඕකට අඩන්න එපා මීටපස්සෙ ඔයාගෙ ඇගටවත් අත තියන්නෙ නෑ......ඔහු කීවේය....ඔහු එසේ කියනවිට මට ඔහු ගැන බියක් සහ දුකක් දැනුනි.......අනේ... අයියේ ඇයි ඒ.....මා හැඩුම් ස්වරූපයෙන්ම ඇසුවෙමි......ඔයා ඉතින් ඒවට කැමති නෑනෙ.....ඔහු තරහා ගිය ස්වරූපයෙන් කතාකරන බව මට තේරුනි........එහෙම දෙයක් නෙවෙයිනෙ අයියෙ මම කිව්වෙ කරනදෙයක් කාටවත් නොදැනෙන්න කරමු කියල.....හරි හරි මම මීටපස්සෙ ලස්සන මලක මල්පෙති අල්ලනව වගේ අල්ලන්නම්කො......ඔහු සිනාසෙමින් කීවේය.....
පසුදින අවදිවනවිට මගේ වාසනාවකට මෙන් මුහුනේ පැල්ලම මැකී ගොස් තිබුනි......මගේ සමේ ඇති සුදු වර්නයත් සම ඉතා තුනී වීමත් නිසා සුලු තෙරපීමකින් පවා සමමත රතු පැල්ලම් මතුවන බව මා දැන සිටියෙමි.....අයිආ මගේ මුහුන ඉතා තදින් සිප ගැනීම නිසා එසේ පැල්ලමක් ඇතිවූබව මට තේරුනි.......
පසුදින මා වෛද්‍ය විද්යාලයේ දී යෙහෙලියන් පෙරදින විස්තර විමසන්ට විය......ලගදිම අපි කසාද බදිනව.....අම්ම අද නැකතක් බලාගෙන එයි.....ඔව්න්ට කී මා..... ඔන්න එදාටනම් උඹල ඔක්කොම එන්න ඔනැ.....සැමට ආරාධනාවක්ද කලෙමි............

හදිසි අනතුර 153..........මා ලැජ්ජාවෙන් යුක්තව බිම බලාගෙන ඔවුන් සමීපයට පිය මැන්නෙමි..... රෝද පුටුවේ සිටි තරන්ගගේ අම්මා මා දෙස හොදින් බලාගෙන සිටින බව දුටුවෙමි. ඇය සිසිල් බීම එක අතට ගනිද්දී මගේ මුහුන දෙස හොදින් බැලුවාය......මෙ දුව මට හොඳට දැකල පුරුදුයිනෙ.....අම්මා පුදුමයෙන් මෙන් කීවාය.....අම්ම තිලිනිව හොදට අදුනනවනෙ.....තරන්ග අයියා පවසනු ඇසුනි.....මේ ඒ තිලිනි දුවද.....අනේ..මම හොස්පිටල් එකේ ඉන්නකොට මේ දුවයි මෙයාගෙ යාලුවො කට්ටියයි මට කොච්චර උදවු කලාද......සිසිල් බීම පිලිගන්වා අවසන්වූ මා අසල පුටුවේ වාඩියුනෙමි.....අනේ දුවේ පොඩ්ඩක් මා ගාවට එන්න ඇය මට අඩගැහුවාය.....මා ඇය අසලට ගිය විට මගේ අත්දෙක අල්ලා මගේ මුහුන දෙස ටික වෙලාවක් බලා සිට මගේ මුහුන ආදරයෙන් සිපගන්ට වූවාය.....නැන්දම්මට ලේලිව දැන්ම ඉදන් හිතට අල්ලල වගේ......අම්මා සිනා සෙමින් කීවාය......මේ මගේ ලේලි නෙවෙයි.... මේ මගේ දුව...මෙයා මට අම්ම කෙනෙකුට වගේ සැලකුවෙ......ඇය මගේ අත තදින් අල්ලාගෙන කීවාය.......පුතා මට නිකමටවත් කිව්වෙ නෑනෙ.... බලන්න යන්නෙ තිලිනි දුවයි කියල......ඇය තරහෙන් මෙන් අයියාට දොස් කියන්ට වූවාය.......අපේ දුවවත් අපිට නිකමටවත් කිව්වෙ නෑනෙ. තරන්ගගෙ අම්මට මෙච්චර දෙයක් උනා කියල......කිව්වනම් අපිත් උදව්වක් කරනවනෙ.....අම්මා මට දොස්කියන්ට වූවාය.....ඒ ලමයින් ටම දොස් කියන්න හොද නෑ තිලිනිගෙ අම්මෙ.....මගේ අතෙත් වැරද්දක් තිබුන......පැවසූ තරන්ගගෙ අම්මා දිගු සුසුමක් හෙලුවාය.....ඒව දැන් වැඩක් නෑනෙ......තරන්ග අයියාගේ තාත්තා ඇය දෙස බලා කීවේය.
              අපි ඔක්කොමල කැමති හින්ද මේවැඩේ ගැන කතාකර ගම්මු..පැවසූ අපේ තාත්තා....තිලිනි දුව තවම ඉග්නගන්න හින්ද වෙඩින් එක උපාධිය ගත්තට පස්සෙ ගම්මු.....ඊට ඉස්සෙල්ල කසාදෙ රෙජිස්ටර් කරමු....තව දුරටත් කීවේය.....ඒක හොදයිනේද තරන්ග පුතේ....තරන්ගගේ තාත්තා ඔහුගෙන් ඇසුවේය.....ඒක ඉතින් ඔයාලගෙ කැමැත්තක්.....ඔහුගේ පිලිතුර විය. මෙයාලනම් අදම උනත් වෙඩින් එක ගන්නවට කැමති වෙයි......තරන්ග අයියාගේ අම්මා තරන්ග දෙස බලා විහිලුවට කීවාය......මටනම් හිතෙන්නෙ පුතාට වඩා අම්මටයි  ලේලිව ගෙදරට ගන්න ඕනැ වෙලා තියෙන්නෙ......අපේ අම්මා සිනාසෙමින් කීවාය.......ලේලි නෙවෙයි මගේ දුව නේද තිලිනි......තරන්ගගේ අම්මා මාදෙස බලා කීවාය.
              අම්මාලා සහ තාත්තලා තව දුරටත් කතාකර ගැනීමට ඉඩදුන් තරන්ග අයියා මා සමග එලියට ගියේය.....ඔන්න අපේ ගැටලු ඔක්කොම ඉවරයි......ඔහු මගේ අත තදින් අල්ලාගෙන කීවේය......ඒකොහොමද ගැටලු එන්නෙ මීට පස්සෙ......මා කීවෙමි......ඒ මොනවද.....ඔහු මා දෙස බලා පුදුමයෙන් මෙන් ඇසුවේය.....ඇයි අනේ දන්නෙ නැද්ද....පැවසූ මා....වෙඩින් සාරි බලන්න ඕනැ හොද සැලුන් එකක් බලන්න ඕනැ......රත්තරන් බඩු ගන්න ඕනැ.....මා ගහැනියෙකුට ආවේනික දේවල් කියාගෙන යන්ට විය....අම්මෝ මෙයා ගිහින් තියෙන දුර.....ඒවට තව අවුරුද්දක් විතර කල් තියෙනවනෙ......ඔහු කීවේය.......අවුරුද්දක් තිබුනත් දැම්ම තියා ප්ලෑන් කරගන්න ඕනැනෙ.....මා කීවෙමි.....මටනම් ඔය කිසි ප්ලෑන් එකක් නෑ.....මට තියෙන්නෙ අපේ හනිමූන් එකට හොද හෝටල් කාමරයක් හොයාගන්න එක විතරයි. .....මෙයා හිතෙන දේවල්.....කොල්ලො ඔහොම්මමයි......මා උරහිස ගස්සා කීවෙමි.......ඇයි කොල්ලො ඔහොමමයි කිව්වෙ....ඔහු ඇසුවේය.........මම දන්නවනෙ කෙල්ලො දකින කොට කොල්ලන්ට හිතෙන දේවල්........මාත් ඉතින් කොල්........පිටකිරීමට ආ වචනය ගිලගත්තෙමි....මා දෙස බලා සිනාසුනු අයියා.......මොකද නැවැත්තුවෙ.....මාත් ඉතින් කොල්ලෙක් වෙලා හිටියනෙ කියන්නනෙ ගියේ.....පැවසුවේය.....ශික්...ඕව මතක් කරන්න එපා..... මම ඉපදිච්ච දවසෙ ඉදන් කෙල්ලෙක්.....මගේ පිරිමි අතීතය සිහිකිරීමට අකමැතිවූ මා පැවසුවෙමි......ඔහු කතාවෙන් කතාවෙන් මාව කිසිවෙකුට නොපෙනෙන තැනකට රැගෙන ආබව තේරුනේ......එදා මෙන් ඔහුගේ දැඩි අත්වලින් මගේ සිරුර තදින් බදාගෙන මුහුන සිපගන්නා විටය......අනේ අයියෙ කවුරු හරි දකියි....මා ඔහුගෙන් මිදී යෑමට උත්සාහ දරමින් කීවෙමි......මෙතැන කාටවත් පේන්නෙ නෑ ලමයො....පැවසූ ඔහු මාව තවදුරටත් සිපගන්ට වූවාය........මොනව කරනවද මන්ද මගෙ සාරියත් පොඩිවෙනව කොන්ඩෙත් අවුල් වෙනව.....තවදුරටත් ඔහුගේ උනුසුමේ පහස විදීමට මගේ සිත තුල දැඩි ආශාවක් ඇතිවූවද ගැහැනු ලමයෙකු වශයෙන් මගේ සිත තුල ඇතිවූ ලැජ්ජා සහගත හැගීම ඊට වඩා ප්‍රබල විය......
     

හදිසි අනතුර 152.........මා බියෙනුත් චකිතයෙනුත් ඒ සමගම ඇතිවූ ලැජ්ජා සහගත හැගීමෙනුත් යුක්තව අත් දෙක අබරවමින් සෙමින් සෙමින් ඔහු අසලට ගියෙමි. මොකද බයවුනාද.......මා දෙස බලා ඇසුවේය......නෑ.....ඔහුගේ ශක්තිමත් සිරුර දෙස හොරෙන් මෙන් බලා කීවෙමි....මොකද ඈතින් වාඩිවුනේ....මෙතෙනට එන්න.....මා තරමක් ඈතින් වාඩිවූවිට මාව ඔහු ලගට කතාකලේය......මා නැවත බිය මුසු හැගීමෙන් යුතුව ඔහු අසලට ගියෙමි......මගේ අතින් අල්ලාගත් ඔහු......දැන් බයවෙන්න දෙයක් නෑ තිලිනි අපි දැන් බැන්ද වගේ......මගේ සිහිදු අත සෙමින් පිරිමදිමින් කීවේය.....පහුගිය දවස් ටිකේ මම ලොකු හිතේ අමාරුවකින් හිටියෙ......මට වෙන කවුරුවත් ඕනෙ නෑ මට ඕනැ ඔයාවයි කෙල්ලෙ......කී ඔහු මගේ අත ඔහුගේ මුවට ලන්කරගෙන සිපගන්ට විය......ඔයා බයවුනාද මම ඔයාව බදා ගත්තහම......ඔහු ඇසුවේය.....අම්මෝ ආයෙත් බදාගහ්න්නනම් එපා......මා එසේ කීවත් ඔහුගේ ග්‍රහනයේ  සීටීමට මගේ සිත තුල යම්කිසි කැමත්තක් ඇතිබව තේරුනි...ආයෙත් මෙයා මාව ඒවගේ තුරුල්කර ගන්නවනම්...මගේ සිත කියන්ට විය.......ඔයාව මගේ උකුලට වැටුනම මට ඔයාගැන පුදුම ආදරයක් ඇති වුනා ඒකයි එහෙම කලේ.....අයි ඈම් සොරි......ඔහු මගෙන් සමාව ගනිමින් කීවේය......අම්ම දකියි කියල මට බය හිතුන......මා කීවෙමි......අම්ම දකින්නෙ කොහොමද.... මම අම්ම එයි කියල බලලනෙ එහෙම කලේ.....ඔහු කීවේය.
                 තාත්තා ගෙදර පැමිනි විට අම්මා තරන්ග අයියා පැමිනි බවත් ඔහු පැවසූ දේත් පවසන්ට වූවාය......හරි අපි ඉක්මනට දිනයක් දාගම්මු.....පැවසූ ඔහු.....ලබන ඉරිද දුවට නිවාඩුනේද එදාට එන්න කියන්න.....තාත්තා අපිට පැවසුවේය.
                 මා පසුදින කොළඹ ගියේ ඉතාමත් ප්‍රීතිදායක හැගීමෙන් යුක්තවය.....අද තිලිනි හරි සතුටින් වගේ.....මාදෙස බැලූ දම්මි....කීවාය.....සතුටු නැද්ද බන් මම උඹලට හොස්ටල් එකෙදි විස්තරේ කියන්නම්කො.....මා මෙතෙක් කලක් ඔවුන්ගෙන් සගවාගෙන සිටි රහස ඔවුන්ට හෙලිකිරීමට සිතාගෙන පැවසුවෙමි.....වීක් එන්ඩ් එකේදි ලොකු දෙයක් වෙලාවගේ.....සම්මි මගේ පිම්බුනු කම්මුල මිරිකමින් කීවාය....තාම උනේ නෑ වෙන්න යන්නෙ.......මා පැවසූවිට ...මොකක්ද කියපන්කො.....අගේ කරන්නෙ නැතුව......අමාදා  ඇසුවාය.....මම කිව්වනෙ හවසට විස්තර ඇතුව කියන්නම් කියල.....ඔවුන්ට කුතුහලයක් දෙමින් පැවසුවෙමි.....
                 එදින සවස ඔවුන් මගේ කාමරයට පැමිනියේ මෙම විස්තර දැන ගැනීම සදහාය......මා ඔවුන්ට තරන්ග අයියා ගැන සම්පූරන විස්තර පැවසුවෙමි.....උබ කොහොම හන්ගන්න හැදුවත් අපිට ඕක තේරුනානෙ......දම්මි කීවාය......ඒත් මම ඊයෙ වෙනකම් ඒගැන එච්චර බලාපොරොත්තුවක් තිබුනෙ නෑ.....ඒකයි මම කාටවත් මේ ගැන කිව්වෙ නැත්තෙ.....මා ඔවුන්ට මෙය සැගවීමට හේතුව පැහැදිලි කරමින් පැවසුවෙමි.....දැන් අපෙන් මොනවද කෙරෙන්න ඕනෙ.......අමාදා ඇසුවාය.....දැම්මනම් ඕනැ වෙන්නෙ නෑ හැබැයි වෙඩින් එකටනම් උබල ඔක්කොගෙම සපෝට් එක ඕනැ....මා කීවෙමි......හරි හරි අපි ලෑස්තියි.....ඔවුන් සැමෝම එකග විය.
                   මේ වනවිට උසස් පෙල සමත් වී පේරාදෙනියේ ඉංජිනේරු පීටයේ ඉගෙනුම ලබමින් සිටි මල්ලීටද මෙම ආරන්චිය පැවසුවෙමි. ඔහුද මෙයට ඉතාමත් කැමති බව ඔහුගේ සුබ පැතුම් වලින් මා තේරුම් ගත්තෙමි.
                   ඉරිදට මම මොකක්ද අම්මෙ අදින්නෙ.....ගවුමක් ද...මා අම්මගෙන් ඇසුවෙමි....එදාට ගවුන් ඇදල හරියනවද මම ඔයාට සාරියක් ලෑතිකරල තියෙන්නෙ.....අම්මා පැවසුවාය.මා සිකුරාදා සවස ගෙදර යනවිට මගේ යෙහෙලියන් මට සුබ  අපතන්ට වූවාය.....උබල සුබ පැතුවට තාම බලන්න එනව විතරනෙ.....මා කීවෙමි.....තරන්ග උඹව බලන්න එනව කියන්නෙ බැන්ඩ් හ වගේ තමයි.....දම්මි කීවාය.
                    සෙනසුරාදා අපිට විවේක නොමැති දිනයක් විය....මල්ලීද පැමින සිටි බැවින් ඔහුගේද සහයෝගය අපිට ලබාගැනීමට හැකිවිය...මගේ සියලු වැඩවලට උදවුකල පුන්චි අම්මාද බාප්පා සමග පැමින සිටියාය...පසුදින උදෑසනම නාගත් මා සාරිය ඇදීමට සූදානම් වුනෙමි. මගේ මුහුනට සුලු මේකප් ටිකක් කල අම්මා සාරිය ඇන්දවීමට පටන්ගත්තාය.......මට ඔසරියක් ඇන්දවූ ඇය මගේ ගෙලට ලස්සන රත්රන් මාලයක් පැලැන්දුවාය.....දැන්නෙ දුවගෙ ලස්සන පේන්නෙ හරියට සුරන්ගනවියෙක් වගේ.....මා දෙස බැලූ පුන්චි අම්මා සතුටින් පවසන්ට වූවාය........ඇයි මගේ දුව වෙනදට ලස්සන නැද්ද......අම්මා විහිලුවට මෙන් ඇසුවාය......මෙයා වගේ ලස්සන කෙල්ලෙක් මේ පලාතෙම ඉන්නවද......පිලිතුරු දුන් පුන්චි අම්මා........අද ඊටත් වඩා ලස්සනවෙලා......කීවාය.
                    තරන්ග අයියා ගේ පිරිස අපේ නිවසට ලගාවනවිට නවය පමන විය........ අන්න කට්ටිය ඇවිල්ල.....මා සැරසී කාමරය තුල සිටිනවිට.....පුන්චි අම්මා දැනුම් දුන්නාය......සුලු වෙලාවකින් මා අසලට පැමිනි.....අම්මා එන්න දුව.....මේ බීම ටික එයාලට අල්ලන්න........මා අතට  බීම ට්‍රේ එක දුන් අම්මා කීවාය.....මා එය රැගෙන සෙමින් සෙමින් ඔව්න් අසලට ගියේ සාරිය පටලවේවී යන බියෙනි.
                   
                   

හදිසි අනතුර 151..........ඔයා අර ඇන්ටි හම්බවෙන්න ගියාද......දින කිහිපයකට පසු අමාදා ඇසුවාය.....නෑ අනේ.....මට හිතුන ඔය බාල්දි වලට අතගහන්න හොද නෑ කියල.....පැවසුවෙමි.......ඇති යන්තම්.....උඹටත් මොලේ ටිකක් තියෙනව කියල දැනගත්ත.....මම හිතුව මෝඩිවගේ යයි කියල......ඇය සිනාසෙමින් කීවාය.
             දින කිහිපයක් ගතවිය එදින ඉරිදා දිනයක් නිසා මා ගෙදරගොස් සිටියෙමි......ආ...කාලෙකින් පුතාට අපිව මතක් වෙලා තියෙන්නෙ......අම්මා කිසියම් පුද්ගලයෙක් සමග කතාකරන හඩ ඇසුනි......එවිට මා කුස්සියේ උයන්න්ට උදව්වෙමින් සිටියෙමි......මා වැඩකරමින් සිටින අතරතුරම සාලයට එබී බැලුවෙමි. මගේ ඇස් අදහාගත නොහැකි විය. ඇවිත් හිටියේ තරංග අයියාය. අපේ විවාහ යෝජනාව කැඩී ගියපසු තරන්ග අයියා අපේ ගෙදරට පැමිනි පලමු දිනය අද විය.......මා නැවත කුස්සියට ගොස් ඔහු පැමිනි බවක් නොදන්නාක්  මෙන් සිටියෙමි......දුවේ..... කියමින් මා අසලට පැමිනි අම්මා......අන්න තරංග ලමය ඇවිල්ල.....වෙඩින් කාඩ් එකක්වත් දෙන්නද දන්නෙ නෑ.....පැවසුවාය........දන්නෙ  නෑ අම්මෙ....කී මම.... මම මේ විදියට එයා ඉස්සරහට යන්නෙ කොහොමද......මා කුනු ගෑවුනු ගවුම පෙන්වමින් කීවෙමි........ඉක්මනට අතපය හෝදගන්න....මම ගවුමක් අරන් එන්නම්...කී අම්මා මගේ කාමරය දෙසට  ගියාය.....නාන කාමරයට ගිය මා....ඉක්මනින් අතපය සෝදාගෙන අම්මා ගෙන ආ ගවුම ඇදගත්තෙමි. මොකද දන්නෙ නෑ අද මෙහෙ ආවෙ.....මා චකිතයෙන් යුතුව ඔහු අසලට ගියෙමි......මා යනවිට අම්මා ඔහු සමග කතාකරමින් සිට........මා දෙස බලා.....මම හිතුවෙ මේ ලමය ඇවිත් තියෙන්නෙ වෙඩින් එකවත් කියන්නද කියල......දැන් බලනකොට වෙන දෙයක්නෙ.......අම්මා සතුටින් සිනාසෙමින් කීවාය.....ඒ මොකක්ද අම්මෙ....මා අසුවෙමි.....මෙයාගෙන්ම අහගන්නකො.......අයියා පෙන්වා කීවාය......මොකද අයියෙ......මා අසල පුටුවේ වාඩිවී ඇසුවෙමි......මම හිතුවෙ පරක්කු වෙනකොට මාත් එක්ක තරහ වෙලාද කියල......කුස්සියට වෙලා උයනව කියල අම්ම කිව්ව.......ඔව් අයියෙ ඒවත් කරන්න ඕනැනෙ......පිලිතුරු දුන් මා.... ආව කාරනාව කියන්නකො......ඔහුගෙන් ඉල්ලා සිටියෙමි.....ඔන්න අම්මගෙ ප්‍රශ්න  ඔක්කොම ඉවරයි.....ඔහු එකවරම පිලිතුරු දුන්නේය......ඒ කියන්නෙ.....මා ඇසුවෙමි....ඒ..කියන්නෙ... තරන්ග ලමයගෙ අම්ම දුවට කැමති වෙලාලු......ඔහු වෙනුවට අම්මා පිලිතුරු දුන්නාය.......දැන් අර ඇන්ටිගෙ ප්‍රශ්නෙ ඉවරද......ඔව් .......සිනාසෙමින් කී අයියා.....එයාල අම්මටම කියල තියෙනව......දිනිතිට වෙන එකක් බැලුව කියල.....අයියා පැවසූ අතර.....දැන් අම්මට ඕනැලු ඉක්මනින් ඔයාව බලන්න එන්න.....මම ආවෙ ඒක ගැන කතාකරගන්න......
පුතේ අපි දුවගෙ තාත්තට මේක කියල දිනයක් දාගම්මු.......අම්මා පැවසුවාය......පුතාට හදිස්සියක් නෑ නේද පුතා අද කෑමටිකක් කාලම යන්න......අම්මා පවසන විට  කිසිත් නොකියා සිනාසුනු අයියා  අද කෑම රස ඇති නේද.....මා දෙස බලා පැවසුවේය.......දුව කතා කරකර ඉන්නකො.....අපි කෑම ලෑස්ති කරන්නම්......අම්මා කුස්සිය දෙසට පියනගමින් කීවාය......මාත් එන්නම් අම්මේ.....මා ඇය පසු පස යෑමට පිය නැගීමට පුටුවෙන් නැගිට්ටෙමි.....එවිටම තරන්ග ඇයියා එකවරම මගේ අත අල්ලාගෙන ඔහුදෙසට .අදිනු දැනුනි......සමබර තාවය බිදීගිය මාව එක වරම ඔහුගේ උකුල මතට ඇද වැටුනි.....මොනවද අයියෙ කරන්නෙ අම්මත් දකියි.....ලැජාවට පත්වූ මා සෙමින් කීවෙමි......අම්ම දකින්නෙ නෑ ලමයො එයා දැන් කුස්සියෙ.....කී ඔහු ඔහුගේ දැඩි දෑතින් මගේ හිස බදාගෙන මුහුන කිහිපවරක් තදින් සිපගන්ට විය......අනේ අයියේ මාව අතාරින්නකෝ.....මා දැඩි වෙහෙසක් ගෙන ඔහුගෙන් මිදී කුස්සිය දෙසට දිවගියෙමි.....ඇයි දුව හදිස්සියේ මෙහාට ආවෙ....ඒ ලමය තනියමනෙ.....පවුනෙ....මම මල්ලිකත් එක්ක කෑම ටික ලෑස්තිකරල කතාකරන්නම්.....ඔයා එහෙට යන්න.....අම්මා කීවාය.... අම්මෝ ආයෙත් එහාට ගියොත් අයිය තව මට මොනව කරයිද දන්නෙ නෑ.....සිතූ මා......අයියට මගේ අතින් උයන කන්න ඕනැ කිවුවනෙ...... කැපූ අල ටික ඇතිලියට දමමින් කීවෙමි......ඔයාල කසාද බැන්දට පස්සෙ ඔයාගෙ අතින් එයාට ඕනැ තරම් උයල දෙන්න පුලුවන්නෙ......කී අම්මා දැන් යන්න.....අම්මා පැවසූ විට....මොකක්ද මන්ද අම්මටත් ඕනැ මාව අයිය ගාවට යවන්න.....අම්ම එයාගෙ හැටි දන්නෙ නැතුව ඔහොම කියන්නෙ......එයගෙ ශක්තිමත් දෑත් වල ග්‍රහණයට  මාව අහුවුනොත් මට මේ සුරුබුහුටි දුර්වල ගැහැනු ශරීරත් එක්ක මොනව කරන්නද.......සිතමින් නැවත ඔහු දෙසට ගමන් කලෙමි.....

හදිසි අනතුර 150.............අපි දන්න තරමට එහෙම කෙනෙක් නෑ අම්මෙ.......එයා අපි කාත් එක්කත් හරිම හිතවත්.......මාදෙස බලා ඇසක් පුන්චි කරමින් පැවසුවාය. .......ඒ... ඒ ලමයගෙ හැටි....එයාට ඉස්සර ඉදම්ම වැඩිය යාලුයො හිටියෙ නෑ. හැබැයි ඉන්න ටිකදෙනා එක්ක හොදට හිතවත්.....අම්මා පිලිතුරු දුන්නාය.......දම්මි මා ගැන හොදින්ම දැනගෙනත් ඇයි එයා එහෙම කිව්වෙ.....මා කල්පනා කරන්ට උනෙමි. ...එක අතකට එහෙම කිව්ව එකත් හොදයි නැත්නම් ලොකු ගැටලුවක් වෙනව.....සිතූ මා...දම්මි දෙස බලා සිනාසුනිමි......අනිත් දෙදෙනාද එය අනුමත කිරීම මගේ වාසනාවක් විය.....එහෙත් අමදාගේ සහ සම්මිගේ සිත්වල යම් ගැටලු සහගත තත්වයක් මතුවුනු බව මට දැනුනි......දූලට තේ හැදුව එන්න....තාත්තා කාමරයට පැමින පැවසුවේය.....ගිහින් තේ බීල එන්න.....අම්මා පැවසූ විට අපි...කාමරයෙන් එලියට පැමින.....සාලයේ වාඩිවුනෙමු.......වැඩකරන කාන්තාව අපිට සංග්‍රහ කරන අතරතුර. තාත්තාද අපි අසලින් වාඩිවිය......ඔය දුවට නේද තිලිනි කියන්නෙ.....ඔහු මා දෙස බලා ඇසුවේය......ඔව්....මා සෙමින් කීවෙමි.....ඔය ලමය ගැන විස්තර අපේ පුතා මාත් එක්ක කිව්ව.....ඒත් අම්ම කැමතිවුනේ නෑනෙ..ඔහු අම්මාට නොඇසෙන ලෙස සෙමින් කීවේය...ඒ......මොකද අන්කල්.....සම්මි ඇසුවාය.....එයාගෙ යාලුවෙකුගෙ දුවෙක් ගැනනෙ ඔලුවෙ තියාගෙනනෙ ඉදල තියෙන්නෙ..... පැවසුවේය.....දැන් අම්ම එයාලත් එක්ක තරහෙන් නේද ඉන්නෙ.......අමාදා ඇසුවාය. ......සමහර වෙලාවට එයාලට බනිනව ඒත් මට හිතෙන්නෙ...ඒ අදහස හිතෙන් අත ඇරල නෑ වගේ.....එයා ඉතින් මොකක් හරි හිතට ගත්තොත් ඒක වෙනස්කරන්නෙ නෑනෙ......තාත්තා තවදුරටත් පවසන්ට වූවේය.....තරන්ග ඒ වැඩේට කැමතිද අන්කල්.....සම්මි ඇසුවාය.....අම්මගෙ බලකිරීම හින්ද කැමැත්ත දුන්න මගෙ හිතේ......ඔහු කීවේය.....ඔහු මෙසේ පවසන විට මගේ සිතතුල යම් දුකක් දැනුනි.....එහෙත් මා එය කිසිවෙකුට නොදැනෙන ලෙස සිටීමට උත්සාහ ගත්තෙමි......මට හිතෙන්නෙ දැන් අම්මගෙ හිත වෙනස් වෙලා ඇති කියල......දම්මි කීවාය.....අපෝ ඕව අහන්න යන්න එපා......දැන් අපිට තියෙන්නෙ අම්මගෙ හිත හැදෙන්නත් එක්ක ඒ ඇන්ටියි අම්මයි ආයෙත් යාලුකරවන්න.....මා පැවසුවෙමි......එයාල ආයෙත් යාලුවුනොත් මේ වැඩේ ස්තිරවශයෙන්ම කෙරෙයි. එතකොට පුතාගෙ අදහස ඉස්ටවෙන්නෙ නෑනෙ......පැවසූ තාත්තා මා දෙස ප්‍රශ්නකාරි දෙස බැලුවේය........මේ වෙලාවෙ අම්මගෙ හිත සතුටු කරන්න පුලුවන්නම් ඒක ලොකු දෙයක්නෙ තාත්තෙ......මා පැවසුවෙමි......එසේ කියනවිට අම්මා තාත්තාට අඩගසන හඩ ඇසුනු නිසා ඔහු ඒ දෙසට යන්ටවිය......මොකක් බන් උබ අතට ආපු චාන්ස් එක අත අරින්න හදන්නෙ.....උබට පිස්සුද......සම්මී තරහෙන් මෙන් පැවසුවාය.....ඒකනෙ අපිට තියෙන්නෙ එයාල තව තරහ කරවන්න මිසක් යාලුකරවන්න නෙවෙයිනෙ.....මේ මෝඩිට ඒක තේරෙන්නෙ නෑ.....අමාදා කීවාය......ගෙදර අයගෙ හිත් රිදවල කරගන්න මගුල් වැඩක් නෑ අනේ.....මා පැවසුවෙමි....එතකොට තරන්ගගෙ හිත රිදවන එක හොදයිද.......ඇසූ දම්මි....අම්ම අර ගෑනු ලමය ගැන අහපු වෙලාවෙ. මට උඹව පෙන්වන්න තිබුන. ඒත් මට බය හිතුන මෙතැන මොකක් හරි ගැටලුවක් වෙයි කියල...ඒහින්ද මම එහෙම කලේ නෑ.....දම්මි තරහෙන් මෙන් කීවාය......දැන් මට හිතෙනව කෙලින්ම කිව්වනම් හොදයි කියල.....අනතුරුව ඇය පැවසුවාය.....අන්න අම්ම එනව .....අම්මා රෝද පුටුවෙන් අපිදෙසට පැමිනෙනු දුටු.....සම්මි කීවාය.....අපි නිසබ්දව පුටුවලින් නැගිට්ටෙමි.....වාඩිවෙන්න දුවේ.....කී ඇය.....දූල තේ බිව්වද.....ඇසූ ඇය.....පුතා නිවාඩුවක් හම්බවුන ගමන් මෙහෙ එයි....ඒ ආපුවහම අහන්න ඕනැ ඒ ගෑනුලමය ගැන.....අම්මා කීවාය.....අම්මගෙ යෝජනාව ගැනද.....දම්මි ඇසුවාය......නෑ දුවේ එයාගෙ හිතේ තියෙන එක ගැන......අම්මා කීවාය.......එතකොට අර කලින් පොරොන්දු වුන එක්කෙනා....දම්මි තවදුරටත් තහවුරු කරගැනීම සදහා ඇසුවාය........මම  කොච්චර බලාපොරොත්තුවෙන්ද හිටියෙ.......කී අය අපි දෙස දුකෙන් මෙන් බලා.....ඒව දැන් වැඩක් නෑ.....කීවාය...අම්ම දුක් වෙන්න එපා අපි ඒ ඇන්ටි හම්බවෙලා කතාකරල බලන්නම්....එතකොට..මොකද එයාලගෙ ගැටලුව කියල අපිට දැනගන්න පුලුවන් වෙයිනෙ....මා එසේ කී විට.....කිසිවක් නොකියා මා දෙස ආයාචනාත් මක බැල්මක් හෙලූ බව මට වැටහුනි.
               උඹනම් මහ මෝඩ වැස්සියෙක් බන්.....උඹ මොකටද පොරොන්දුවුනේ ඒ ඇන්ටිටිව හම්බවෙන්න....අමාදා මට දොස් කියන්ට විය.......තරහ වුන අය යාලු කරල දෙන්න පුලුවන්නම් ඒක ලොකු දෙයක් නෙ....මා පැවසුවෙමි....අනේ මන්ද උඹටයි ඕනැ දෙයක් කරගනින්.....අමාදා කීවාය.

හදිසි අනතුර 149................තරන්ගගෙ අම්මට දැන්  කොහොමද දන්නෙ නෑ.....දින කිහිපයකට පසු........අමාදා මගෙන් ඇසුවාය........එයාට ආයෙත් අවිදින්න වෙන්නෙ නෑ අනේ.... රෝද පුටුවෙම තමයි.......මා කීවෙමි.......පවුනේද.....අමාදා කනගාටුවෙන් මෙන් කීවාය.......දවසක අපි යමුද අම්මව බලල එන්න....සම්මි.....යෝජනා කලාය......ඒකනම් හොද අදහස එය ඇසුනු දම්මි කීවාය.....තරන්ග අයියට නිවාඩු තියෙයිද දන්නෙ නෑ......මා එසේ කීවේ ඔව්න් එහෙ යන ගමන කල්දැමිම සදහාය.....අහල බලන්නකො.....දම්මි කීවාය.......එයා නැතත් අපි යමු.....මොකද තරන්ගගෙ ගදර අය අපිව අදුනනවනෙ......සම්මි කීවාය.....ඒක ඇත්ත.....පැවසූ අමාදා......කවද්ද යන්නෙ......අපෙන් ඇසුවාය......කල්දාන්න ඕනෙ නෑ ලබන ඉරිද යමු......සම්මි කීවාය.......අපි ඉරිද උදේට තිලිනිගෙ ගෙදර එකතුවෙමු......දම්මි පැවසූවිට.......අපි ටවුමට එකතුවෙමු......මා එසේ පැවසුවේ. ඔවුන් අපේ ගෙදරට පැමිණිවිට තරන්ග අයියාගේ අම්මාට සිදුවී ඇති කරදරය අපේ අම්මාට පවසාවි යන සැකයෙනි. එසේ පැවසුවහොත් අපේ අම්මාද ඇය බැලීමට අපි සමග පැමිනෙනු ඇත.අම්මලා දෙදෙන මුන ගැසී කතාකරන විට මා ගැනද කතාකලොත් ....එවිට තරන්ගගේ අම්මා මාව හදුනා ගන්නවා නොඅනුමානය. මේ අවස්තාවේදී එය විශාල ගැටලුවක් විය හැක. මෙය මට මගේ යෙහෙලියන්ට කීමට නොහැක........ඇයි එහෙම කියන්නෙ අපි ඔයාලගෙ ගෙදර එනවට අකමැතිද.....සම්මි නොසතුටෙන් කීවාය.......එහෙම එකක් නෑ අනේ.......මම කිව්වෙ ටවුමට එන එක ලේසි හින්ද..... පැවසුවෙමි.....අපිට කාලෙකින් තිලිනිගෙ අම්ම මුනගැහෙන්නත් බැරිවුනානෙ.....අපිට එයත් එක්කත් කතාකරල යන්න පුලුවන්......දම්මි කීවාය......ඒකනේ අපිට එහේ නොපුරුදු තැනක් නෙවෙයිනෙ.....දම්මි කීවාය......අපේ දිහා ආවට කමක් නෑ......තරන්ග අයියගෙ අම්ම ගැන විස්තර කියන්න එපා.එහෙ යනව කියන්නත් එපා......ඒ මොක්ද.....දම්මි පුදුමයෙන් මෙන් ඇසුවාය......අම්මත් කලබල වෙලා අපිත් එක්ක එයි.....අම්මට වැඩිය එහෙමෙහෙ යන්න හොද නෑ......කියා ගැනීමට දෙයක් නැති තැන මා එසේ කීවෙමි.....හරි හරි අපි මොකුත් කියන්නෙ නෑ....ඔව්න් එකඟ විය.
            ඉරිදා උදෑසන ඔවුන් අපේ නිවසට පැමිනි විට.මාත් අම්මාත් ඔව්න්ට හොදින් සංග්‍රහ කලෙමු......මට පොරොන්දු වූ පරිදි අපි යන තැන අම්මාට නොකීම ගැන මා සතුටට පත්වුනෙමි. අපි තරන්ග අයියාගේ නිවසට ලගාවන ව්ට අපිවදුටු තරංග අයියගේ පියා අපිව සතුටින් පිලිගෙන අම්මා සිටින ස්ථානයට එක්කගෙන ගියේය. ඒ වනවිට ඇය කාමරයේ ඇදේ ඇලවී සිටියාය.....අපිව හදුනාගත් ඇය.....අනේ...මේ දූලනෙ......ඇය ඉක්මනින් නැගිටීමට උත්සාහ කරන්ට විය....නැගිටින්න ඕනැ නෑ අම්මෙ ඔහොම ඉන්න.......පැවසූ දම්මි ඇය අසලට ගියාය.......නැගිටින්න ඕනැ දුවේ.....ගොඩක් වෙලා ඇලවෙලා හිටිය......එසේ පැවසූවිට දම්මි.....ඇයට ඇදේ වාඩිවීමට උදවුකලාය.....දම්මි ඇය අසලින් ඇදේ වාඩිවූ අතර තාත්තා අපිට වාඩිවීමට පුටු කිහිපයක් තැබුවේය.......දැන් කොහොමද අම්මෙ......මා ඇසුවෙමි......කියන්නනම් දෙයක් නෑ තාම මට ඇවිදින්න තමා බැරි.....කනගාටුවෙන් මෙන් කී ඇය මේක කවදහොදවෙයිද මන්ද......කීවාය......බයවෙන්න එපා අම්මෙ ඉක්මනින් හොදවෙයි.....අමාදා කීවාය.....පුතා කෝල් කරල කිව්ව අද මාව බලන්න යාලුවො වගයක් එනව කියල......මම හිතුවෙ පිරිමි ලමයි කියල.....බලනකොට දූලනෙ......සිනා සෙමින් පැවසු ඇය.....පුතාට අද එන්න විදියක් නෑ කිව්වනෙ......කීවාය......ඔව් අම්මෙ අපිටත් කතාකරල කිව්ව සම්මි කීවාය.......අපි දෙස ටික වෙලාවක් බලා සිටි අම්මා.....දූල මාව බලන්න ආවට ....මාව රෝද පුටුවට වැටුනට පස්සෙ මගේ හොදම යාලුවොවත් මාවබලන්න දැන් එන්නෙ නෑනෙ......දුක්මුසුලෙස පැවසූ  ඇය.....ඔහොම තමයි කෙනෙක් අමාරුවෙ වැටෙන්න ඕනැ යාලුවන්ගෙ හැටි තේරුම් ගන්න.....සෙමින් කීවාය......ඒ කවුද ඇන්ටි.....දම්මි ඇසුවාය........ඔයාල අදුනන්නෙ නෑ.....එයාගෙ දුව තමා අපේ පුතා බදින්න හිටියෙ.....ඇත්තද......පුදුමයෙන් මෙන් මාදෙස බලා අම්මාගෙන් ඇසූ ඇය.......තරන්ග අපිටවත් ඒවගක් කියල තිබුනෙ නෑනෙ........එයා කොහොම කියන්නද දුවේ.....මම එයාටත් මේ යෝජනාව ඉදිරිපත් කලේ ලගදිනේ......ඇය සිනාසෙමින් කීවාය.....දැන් තරන්ග ලගදි මැරිකරනවද අම්මෙ.....සම්මි ඇසුවාය........මැරි කරන්න තියා එයාල නිකමටවත් මාව බලන්න එන්න එපායැ.....මුලදි අම්මයි දුවයි දවස් දෙක තුනක් ආව......දැන් එනව තියා කෝල් කලත් කතාකරන්නෙ නෑ.......ඇය තරහෙන් මෙන් පැවසුවාය......එයාල්ට මොකක් හරි ගැටලුවක්ද දන්නෙ නෑනෙ අම්මෙ.....පස්සෙ එයි.....මා එදා රෝහලේදී පැවසූ පරිදි කීවෙමි.....මම දන්නව දැන් එයාලට තියෙන ගැටලුව මොකක්ද කියල......මාව අබ්බගාත්යෙක් විච්ච එකනෙ......ඇය දුකෙන් මෙන් කීවාය......අම්මට එහෙම වෙන්නෙ නෑ.....දම්මි ....ඇයව සනසමින් කීවාය......පුතා කවුද ගෑණු ලමයෙක් ගැන කිව්ව......ඒ සැරේ මමයි කිව්වෙ ඒව ඕනෙ නෑ චිත්‍රා ඇන්ටිගෙ දුව බදින්න කියල......මම පුතාගෙ අදහසත් වැලැක්කුව...කනගාටුවෙන් පැවසූ ඇය...කවුද දන්නෙ නෑ ඒ ගෑනු ලමය හිමින් සැරේ අහල බලන්න ඕනැ......කී ඇය.....පුතා දූලගෙ ලගම යාලුවෙක් හින්ද දූල දන්නව ඇතිනෙ ඒ ගැහැනු ලමය කවුදකියල.....පැවසූ ඇය අපි දෙන පිලුතුර ගැන විමසිල්ලෙන් සිටියාය......මා දෙස බලා මද සිනහවක් පෑ දම්මි.....

හදිසි අනතුර 148...........සති කිහිපයකට පසුව ඇයට රෝද පුටුවෙන් පුටුවෙන් යාහැකි තරමට සුවයක් ලැබුණි. එහෙත්  කවදාවත් නැවත නැගිටීමට නොහැකිවන බව  වෛද්‍යවරුන්ගේ මතය විය. එහෙත් ඒ බවක් අපි ඇයට නොකියා සිටීමට වගබලාගත්තෙමු.......මට ආයෙත් ඇවිදින්න බැරිවෙයිද ......ඇය බැලීමට ගිය අපෙන් ඇසුවාය.......එහෙම හිතන්න එපා අම්මෙ අම්මට ඉක්මනට ඇවිදින්න පුලුවන්වෙයි........අපි ඇයගේ සිත සනසමින් කතාකලෙමු.
              ඇය ගෙදර ගිය පසු මා ඇයව බැලීම සඳහා එහි නොගියේ......යම්කිසි ගැටලු සහගත තත්වයක් ඇතිවේ යයි  සැකයක් ඇතිවූ නිසාය. එහෙත් මා නිතර තරංග අයියාගෙන් ඇගේ තත්වය ඇසීමට පුරුද්දක් කරගෙන සිටියෙමි..........ඇයට වැඩ කරගැනීමට නොහැකි බැවින් ගෙදර ගැහැණු කෙනෙක් නවතා ගත් බව ඔහු පැවසුවේය.
                තවත් මාස කිහිපයක් ගතවිය..........අම්මාගේ වෛද්‍ය පරීක්ෂණ කිහිපයක් සඳහා තරංග  අයියා අම්මා සමග රෝහලට පැමිනි බව මට දැනුම් දුන් අතර මා අමදා සමග ඔවුන් හමුවීමට ගියෙමි......කොහොමද අයියෙ අම්මට......මා ඔහුගෙන් ඇසුවෙමි.......වෙන ගැටලුවක්  නෑ ඒත් කවදාවත් ඇවිදින්න පුලුවන්වෙන එකක් නෑ.....ඔහු කනගාටුවෙන් පැවසුවේය.....අම්ම මේ ගැන දන්නවද මා ඇසුවෙමි......තාම කිව්වෙ නෑ.....එයා හිතාගෙන ඉන්නෙ හොදවෙයි කියල.....ඔහු පැවසුවේය....ඒක හොදයි නැත්නම් අම්මගෙ මානසිකත්වයත් වැටෙයි.....මා කීවෙමි......දැන් අම්මගෙ මානසිකත්වය වැටිල ඉන්නෙ නැගිටින්න බැරි එකට නෙවෙයි......අයියා පැවසූ විට......ඒ මොකටද මා පුදුමයෙන් ඇසුවෙමි.......අර අම්මගෙ යාලුව.....චිත්‍රා ඇන්ටි......දැන් එයාව බලන්න වැඩිය ගෙදර එන්නෙ නැති එකට......අයියා ගනකට නොගෙන මෙන් ඇවසුවේය. .....අයියා ඇටිගේ නම කියන විට තරහෙන් මෙන් ටිකක් හයියෙන් කතාකල නිසා එය ඇසුනු අම්මා......ඔය චිත්‍රා ඇන්ටි ගැනද කතාකරන්නෙ......එයා මුලදි මුලදි නම් මාව බලන්න ආව.....දැන් මාස ගානකින් නිකමටවත් ආවෙ නෑනෙ.....අපි කොච්චර ලගින්ද අස්සරේ කලේ......මාව අබ්බගාත්යෙක් උනාට පස්සෙ එයාට මාව අමතක වෙලා වගේ......ඇය දෙනෙත් අසලට ලේන්සුව ගෙන හැඩුම් බරව පවසනු දුටුවෙමු.......අම්ම අබ්බගත්යෙක් වෙන්නෙ නෑ අම්මෙ......අම්ම බයවෙන්න එපා.....ඇය අසලට ගිය මා ඇගේ හිස අතගාමින් පැවසුවෙනි......ඒ උනාට එයාල හිතාගෙන ඇති මම සදහටම රෝද පුටුවට වැටෙයි කියල...තරමක කේන්ති ස්වරූපයෙන් පැවසූ ඇය......මම කොච්චර කැමැත්තෙන්ද හිටියෙ එයාගෙ දුවව අපේ පුතාට කසාද බන්දල දීල එයාල අපේ ගෙදරට සම්භන්ධ කරගන්න.....තරන්ග පුතාවත් මේ ගැන දැනගෙන හිටියෙ නෑ ඒත් එයා කවුද ගැහැනු ලමයෙක් ගැන කිව්වමයි මම මේ ගැන පුතාට කිව්වෙ....මමයි කිව්වෙ ඒ අදහස අත හැරල දිනිතිව කසාදබදින්න කියල. මෙහෙම තියෙද්දිත් ඇයි එයාල මාව බලන්න එන්නෙ නැත්තෙ අඩුගානෙ දිනිති දුවටවත් එන්න පුලුවන්නෙ......ඒ ලමයත් ලොකු රස්සවක් කරන කෙනෙක්නෙ......වාහනේ  යන ගමන් නිකමට ගොඩවෙලා යන්න පුලුවන්නෙ......අම්මා හිතේ තිබුනු වේදනාව පිටකරමින් පවසන්ට වූවාය......ඕව ගැන හිතන්න එපා අම්මෙ.....එයාලටත් මොකක් හරි කරදරයක් ඇති.....කරදර ඉවර වුනාම එයි......මා කීවෙමි.....මොන කරදරයක්ද දුවේ.....මන් කතාකරනකොට පෝන් එක උසන්නෙත් නෑ.....මම හිතන්නෙ නොම්බරේ බලල කට් කරනව......මට එහෙට යන්න පුලුවන්නම් යනව හොදවැයින් දෙකක් කියල එන්න.........තරන්ග අයියාගේ අම්මාට තදින් කේන්ති යන බව අයියා මට කියා තිබුන දේවල් සත්‍යයක්  බව ඇගේ කතා විලාසයෙන් තේරුම් ගත්තෙමි......ඕව දැන් කතාකරල වැඩක් නෑනෙ අම්මෙ........ඉස්සෙල්ල අම්මව හොදකරගෙන ඉම්මු......තරන්ග අයියා ඇයට පැවසුවාය.....මම ඔයාට කී දවසක් කිව්වද මාව එහේට එක්ක යන්න කියල......ඇය අයියාට දොස් කියන්ට වූවාය.......මම කිව්වනෙ අම්මෙ ඕව වැඩක් නෑ කියල......අයියා නැවත කීවේය.......වැඩක් නැත්තෙ නෑ මට ඕනෙ ඕකිලාට හොදවයින් ටිකක් කියල එන්න.....ඇය තවත් සැරෙන් අයියාට කීවාය......මොනවද අම්මෙ මෙතැන පිට අයත් ඉන්නව......ඔහු අම්මා දෙස තරහෙන් බලා කීවේය........මේ අතර සාත්තු සේවකයෙක් පැමින අම්මාව පරීක්ෂණය සදහා ගෙනයෑමට සූදානම් විය.
             තරංග  අයියාද ඔවුන් සමග ගිය නිසා මා අමාදා සමග දේශන ශාලාව දෙසට ගියෙමි......මොකක්ද තිලිනි අර අම්ම කිව්ව ඇන්ටි කෙනෙක් ගැන කතාව....රාත්‍රියේ හොස්ටල් කාමරය තුලදී අමාදා මගෙන් ඇසුවාය.....මාත් හරියට දන්නෙ නෑ අනේ....මම හිතන්නෙ ඒ ඇන්ටිගෙ දුව තමා තරංග අයියව බදින්නෙ......මොකක් හරි එයාලගෙ අවුලක් මා දන්නා ටික නොපවසා එසේ පිලිතුරු දුන්නෙමි........එහෙමද... පැවසූ ඇය......අපිනම් මෙච්චරකල් හිතාගෙන හිටියෙ තරංග බදින්නෙ උඹව කියල......උබල දෙන්න හරියටම ගැලපෙනව බන්.....ඇය දුකෙන් මෙන් මා දෙස බලා පැවසුවාය.
               ඒයි තිලිනි ඔයාට මතකද......තරංගගෙ අම්ම කිව්ව තරංග අයිය කිව්ව කියල කවුද ගැහැනු ලමයෙක් ගැන....අපි දේශන ශලාව තුල වාඩිවී ස්ටිනවිට හදිසියේ මතක් වූවාක් මෙන් මගෙන් ඇසුවාය....නෑ මට මතක නෑ......මා දැනසිටියත් එසේ කීවෙමි......ඇයි බන් අම්මනෙ කියල තියෙන්නෙ එයාව අමතක කරල ඇටිගෙ දුව බදින්න කියල......එහෙම එකක් කිව්වද....මා ඇසුවෙමි....ඔයාට මතක නැති උනාට මට හොදට මතකයි......කී ඇය කවුද ඒ කෙල්ල..කම්මුලට ඇගිල්ලෙන් තට්ටුකරගනිමින් සුලුවෙලාවක් කල්පනාකල ඇය..හැබෑටම ඒ උඹ වෙන්න බැරිද......මගෙන් ඇසුවාය......මම දන්නෙ කොහොමද....මගේ හිතේ ඒවගෙ දෙයක් නෑ.....මා සුපුරුදු පරිදි උත්තර දුන්නෙමි. ...................

හදිසි අනතුර 147............දැන් එන්න ඕනැ නැ..... දැනට අම්මගෙ ත්‍රීත්මන්ට් ඉවරයි ..... හෙට උදේට බලමු.....දැන් මම එනව ...ඇවිල්ල විස්තර කියන්නම්.....මා පැවසුවෙමි......අම්මගෙ කොදු නාරටියට තමා වැඩිය ඩැමේජ් වෙලා තියෙන්නෙ..........හොදවෙන්න කාලයක් යයි......පැවසූ වෛද්‍යවරයා...... රෝගයට ප්රතිකාරගැන තවදුරටත් අපහට විස්තර කියාදෙන්ට විය........මම හෙට උදෙම්ම ඇවිත් අම්මාව බලල රත්නපුරේ යනව.....අපේ පුන්චි අම්ම හෙට උදේ එන්නම් කිව්ව අම්මගාව ඉන්න......පැවසූ ඔහු දුක්මුසුව මා දෙස බැලුවේය. ඔයා බයවෙන්න එපා අයියෙ අපිත් ඉන්නවනෙ.....අයියගෙ බැජ් එකේ යාලු ඩොක්ටර්ස්ලත් ඉන්නවනෙ......මා කීවෙමි.....අනේ නංගි අම්මව බලාගන්න.....ඔහු නැවත මා දෙස බලා ඉල්ලා සිටියේය.
            මා හොස්ටල් එකට ගියවිට යෙහෙලියන් මාව වටකරගෙන විස්තර අසන්ට විය......දැන් තමා උබේ වෙලාව එයාට හොදට සලකල අනාගත නැන්දම්ම දැම්ම තියා සේප්කර ගනින් ......සම්මි සිනාසෙමින් කීවාය......මොන නැන්දම්ම කෙනෙක්ද......මේකිට පිස්සු.....මම මේව කරන්නෙ තරංග අයිය වෙනුවෙන්......නැතුව නැන්දම්ම කරගන්න නෙවෙයි...මා තරහෙන් මෙන් පැවසුවෙමි....ඒකනම් පේනව....ඊයෙ තරන්ග අයියගෙන් කෝල් එකක් ආවවිතරයි....අපිටත් නොකියම කෙල්ල වාට්ටුවට ඉගිල්ලුනා.......අමාදා කීවාය......මම ඒ ගියේ මනුස්ස කමට මිසක්.....එහෙම දෙයක් හිතේ තියාගෙන නෙවෙයි.......මා පැවසුවෙමි.
            පසුදින උදෑසන මාත් අමාදාත් සම්මිත්.....අම්මා බැලීමට වාට්ටුවට යනව්ට තරංග අයියා තාත්තා සමග පැමින සිටියේය......ඔයාලත් උදෙම්ම ආවද......අයියා අසනවිට.....තිලිනි හරි දුකෙන් ඉන්නෙ අම්ම ඇක්සිඩන්ට් උනාකියල.....සම්මි එසේ කියනවිට මා අයියාට නොපෙනෙන ලෙස ඇගේ අත හයියෙන් කෙනෙත්තුවෙමි.....ඌයි.....පවසා අත අහකට ගත් ඇය....මේකි මාව කෙනෙත්තුවනෙ......හොදයි මන් බොරුද කියන්නෙ අමාදා......ඇය අමාදා දෙස බලා කීවාය. මා ලැජ්ජාවෙන් බිමබලාගත්තෙමි.
               මේ වනවිට අම්මාට සිහිය ඇවිත් තිබුනි.....ඇය වේදනාවෙන්......අනතුර සිදුවූ අයුරු විස්තර කරන්ටවූවාය....මට ආයෙත් ඇවිදින්න බැරිවෙයිද පුතේ.....අනතුරුව අයියාගෙන් ඇසුවාය.....අම්ම බයවෙන්න එපා අම්මෙ අම්මට ඉක්මනට ඇවිදින්න පුලුවන් වෙයි.....මා ඇගේ අත අල්ලා ආදරයෙන් පැවසුවෙමි.....ඔයාල කවුද දුවේ.....මද සිනහවක් පෑ අම්මා ඇසුවාය.......මේ මගෙ පස්සෙ බැජ් එකේ ඉගෙනගන්න යාලුවො කට්ටියක්.....පැවසූ අයියා.....මා සම්භන්ධව වැඩි විස්තරයක් නොකීවාය.....අපේ පුතාගෙ යාලුවො ඉන්න හින්ද මට බය නෑ......ඇය සතුටින් පැවසුවාය.
              අම්මාට දින කිහිපයක් වාට්ටුවේ නැවතීමට සිදුවිය. මේ කාලය තුල වැඩිකාලයක් ඇගේ සාත්තුවට නතර වූවේ ඇගේම නංගී කෙනෙකි.මීට අමතරව තවත් ගමේ කාන්තාවක් ද නතරවූවාය.....අපි ඔවුන්ට අපිට කරන්ට හැකි උපරිම ලෙස උදවු උපකාර කලෙමු.මා කවුදැයි තරන්ග අයියාගේ තාත්තා දැනගත්තත් එය අම්මාට නොකියා සිටියේ අපේ සම්භන්ධතාවයට අම්මා .අකැමැති බව දන්නා නිසාබව මා දැනසිටියෙමි.
              

හදිසි අනතුර 146..............තරංග මොකද කිව්වෙ දුවේ......සති අන්තයේ ගෙදර ගිය මගෙන් අම්මා ඇසුවාය.....අනේ මන්ද අම්මෙ එයාට එයාගෙ අම්මගෙ කැමැත්ත ගන්න බැරිලු......මා පිලිතුරු දුන්විට......ඒ මොකද.....දුවගැන මොකුත් ආරන්චියක්වත් ගිහින්ද......අම්මා සැකමුසුව ඇසුවාය......එහෙම දෙයක් නෙවෙයි අම්මෙ......කී මා....අයියා පැවසූ දිනිතිගේ කතාව කීවෙමි.......ඒකත් එහෙමද.....දිගු සුසුමක් පිටකල අම්මා......අපේ වෙලාව තමා.....දුකෙන් මෙන් පැවසුවාය......අයියනම් කියනව අම්මා අකමැති උනත් මාවබදිනව කියල.....ඒත් මම ඒකට කැමති උනෙ නෑ.....මා කීවෙමි......දුව ඒහෙම කිව්ව එක හොඳයි ....එයලගෙ අකමැත්තෙන් මේක කරන එක හොදනෑ..අම්මා කීවාය...ඔව් අම්මේ..... තාත්ත එදා කිව්ව වගේ මගෙත් අඩුපාඩුවක් තියෙනවනෙ....මා කීවෙමි......අම්මා අනුකම්පා සහගතව මා දෙස නෙත් යොමුකලාය.
               එදින සවස මේ සම්බඳයෙන් අම්මා තාත්තා සමග සාකච්චා කර තිබුනුබව තාත්තාගේ කතාවෙන් මා තේරුම්ගත්තෙමි......ඔයා ඕකට හිත නරක්කරගන්න එපා දුවේ....ඔයා ඕක අමතක කරල පාඩුවෙ හොදට ඉගෙනගන්න...අපිට පුලුවන් වෙයි ඔයාට පස්සෙ....ගැලපෙන කෙනෙක් හොයාගන්න.....තාත්තා අදහස් පලකලේය.
             තාත්තා කෙසේ කීවද මා තරංග අයියා සම්බන්ධව තව දුරටත්  බලා පොරොත්තු තබාගෙන සිටියෙමි.එහෙත් දින කිහිපයක් ගතවූ පසුවත් ඔහුගෙන් සුබදායක ආරන්චියක් නොමැතිවිය......පසුව ඉතාමත් අපහසුවෙන් බලාපොරොත්තු අත හැර දැමීමට සිදුවිය....... අම්ම අකමැති උනත් අපි බදිමු නංගි .......සති දෙකකට පමන පසුව අයියා පැවසුවේය......ඒකටනම් මම වත් මගෙ අම්ම තාත්තවත් කැමති නෑ....මා දැඩිලෙස කියාසිටියෙමි......
               මසකට පමන පසු අයියාට රත්නපුර පලාතේ රෝහලකට පත්වීම ලැබුනු බව මට දුරකතනයන් කතාකර පැවසුවේය......ඔහුට සුබපැතූ මා......අපිට එක්වීමට නොහැකිවුවද......අපගේ සහෝදර සම්බන්ධතාවය එලෙසම තබාගනිමු යයි ඔහුට පැවසුවෙමි......එහෙත් ඔහු මා සම්භන්දව අදහස නවතා නොමැති බවත් කෙසේ හෝ අම්මා කැමතිකරවා ගන්නා බවත් පැවසුවේය.
                 අවුරුද්දක් පමන ගතවිය මෙම කාලය ඇතුලත තරන්ග අයියා මාසමග විටින් විට කතාකලද විවාහ සම්භන්දයෙන් කතාකිරීමෙන් වැලකුනෙමි......දිනක්තරංග   අයියාගෙන් දුරකතන ඇමතුමක් ලැබුනි.....වෙනදා මෙන් නොව ඔහුගෙන් දුක්මුසු හඩක් ඇසුනි.....මගේ අම්ම....මගේ අම්ම.....යනුවෙන් දුක්මුසු හඩකින් පවසනු ඇසුනි......ඇයි අයියෙ..... අම්මට මොකද වුනේ......කලබලයට පත්වූ මා ඇසුවෙමි...... අම්මා ගේ ඇතුලෙ පඩිපෙල නගින්න ගිහින් වැටිල......ඔහු පැවසූ විට.....ඉතින් මොකද වෙලා තියෙන්නෙ.....මා කනගාටුවත් කලබයත් මුසුව ඇසුවෙමි.......කොළඹ හොස්පිටල් එකේ නැවැත්තුව.......අමම දැන් ඉන්නෙ වාට්ටුව ඇතුලෙ......අම්මට හුගක් අමාරුද ඇසූ මා.....ඉන්න මම ඉක්මනට එන්නම්.....මේ වනවිට හොස්ටල් එකෙහි සිටි මා.....ඉක්මනින් ඇදුමක් ඇදගත්තෙමි.
                   මා වාට්ටුවට පැමිනෙන විට ඇයට සැත්කමක් සදහා රැගෙන ගොස්තිබුනි......මා අසලට පැමිනි තරංග අයියා....අම්මට ටිකක් අමාරුයි වගේ නංගි ......දුක් මුසුව පැවසුවේය.....ගොඩක් තුවාලද.....මා ඇසුවෙමි.....මට හිතෙන්නෙ කොන්දට ඩැමේජ් වගේ.....පැවසූ ඔහු.....තාත්තේ .....මේ ඉන්නෙ මම අර කිව්ව තිලිනි නන්ගි.......මැදිවියේ කෙනෙකුට මාව පෙන්වා පැවසුවේය.....තිලිනි මේ මගේ තාත්ත.......මටද ඔහුගේ තාත්තා හදුන්වා දෙන්ට විය......ඔහු මා දෙස බලා කනගාටුවෙන් යුතුව මද සිනවකින් සංග්‍රහ  කලේය.....තාත්ත බයවෙන්න එපා අපි ඉන්නවනෙ.....අපි අම්මව හොදට බලාගන්නම්.....අම්මට මොකුත් වෙන එකක් නෑ......මා ඔහුගේ සිත සැනසෙන ලෙස කතා කලෙමි......සැත්කමෙන් පසුව අම්මා වාට්ටුවට ගෙනෙන විට රාත්‍රී  දහය පසුවී තිබුණි........මේ ව්නවිට මගේ දුරකතනයට ඇමතුමක් ලැබුනි......උඹ කොහේද බන් මේ රෑවෙලා ගියේ..අපි උඹව හැමතැනම හොයනව....අමාදාගේ කටහඩ ඇසුනි.......තරන්ග අයියගෙ අම්ම ඇක්සිඩන්ට් වෙලා ඇක්සිඩන්ට් වෝඩ් එකට ගෙනහල්ල බන්. තරන්ග අයිය කිව්ව ගමන් මම මෙහාට ආව.......ගොඩක් අමරුද....ඇසූ අමාදා......අපිත් එන්නම්.....ඇසුවාය......

හදිසි අනතුර 145............නැවත තරංග අයියා මට කතාකරනවිට රාත්‍රී දහය පමන වී තිබුණි. තාත්තා ඔහුගෙන් පවුලේ විස්තර විමසූ බවත් ඔහුගේ මාපියන්ගෙන් අවසර ලබා ගන්නා ලෙස දැනුම් දුන් බවත් පවසන්ට විය.....ඔන්න අයියෙ මගේ පැත්තෙන් හරි ...අයියගෙ පැත්ත තමා බලාගන්න ඕනෙ....මා ජයක්ග්‍රාහී ලෙස පැවසුවෙමි.....හරි හරි මම ඒක බලාගන්නම්කො.....ඔහු විස්වාසනීයලෙස පැවසුවේය.
දවස් දෙකක් පමන ගතවිය....එහෙත් තවමත් අයියාගෙන් සුබදායක පනිවිඩයක් නොමතිබව තේරුනි.......මොනවද අයියෙ කල්දදා ඉන්නෙ ඉක්මනට අහල බලන්නකෝ.....මා ඔහුට බලකරමින් ඉල්ලා සිටියෙමි.
නන්ගි මේක අහල කබල වෙන්න එපා......අයියා දුරකතනයෙන් කතාකර පැවසුවේය.......මොකක්ද ඒ....මා කලබලයෙන් ඇසුවෙමි.....පොඩි ගැටලුවක් තියෙනව නංගි ......ඒ මොකක්ද.....මගේ අතීතය ගැන එයාල දැනගෙනද......මා දුක්මුසුව ඔහුගෙන් ඇසුවෙමි......නෑ නෑ එහෙම එකක් නෙවෙයි....මගේ අම්මගෙ ගැටලුවක්.....ඔහු කීවේය.......ඇයි අම්ම කැමති නැද්ද......මා ඇසූවිට.....අකමැත්තක් නෙවෙයි නංගි ......මේ අම්මගෙ පන්ඩිත කන්නෙ..... තරහෙන් මෙන් කී ඔහු.....අම්ම මගෙන් අහන්නෙ නැතුව......චිත්‍රා ඇන්ටිගෙ දුවට කතාකරලනෙ.....ඒ කවුද......මා පුදුමයෙන් ඇසුවෙමි......මට මේ කතාව මේකෙන් කියන්න බෑ.....ඔයාව හම්බවෙලාම කියන්නම්......කවුද මේ චිත්රා ඇන්ටි....ඇයි අයියගෙන් අහන්නෙ නැතුව එයාගෙ දුවටකතාකරල තියෙන්නෙ....කල්පනාකල මට තරංග අයියා මුනගැසෙන තුරු ඉවසිල්ලක් නොමැතිවිය.
පසුදින සවස තරංග අයියා මාව මුනගැසීමට කොළඹ පැමිණියේ මේ ගැන සාකච්චා කරගැනීමට බව මා තේරුම් ගත්තෙමි. .......මොකද අයියෙ දැන් වෙලාතියෙන්නෙ........පාර්ක්එකෙහි බන්කුව මත වාඩිවූ පසු ඇසුවෙමි.......අම්මගෙ ගැටලුව තමා තියෙන්නෙ.....මේක ගැන අම්ම....තාත්තටවත් කියල නෑනෙ......ඔහු දුක් මුසුව පැවසන්ට විය.....කවුද අයියෙ ඔය කෙල්ල....අයිය එයාගැන දන්නවද......මා ඇසුවෙමි......ඔය චිත්‍රා ඇන්ටි කියන්නෙ අපේ අම්මගෙ හොදම යාලුවෙක්.....අපිට දුර නෑකමකුත් තියෙනව....එයාගෙ දුව තමයි.......දිනිති....මම දිනිතිව පොඩිකාලෙ ඉදම්ම දන්නව අපි ඉස්සර පොඩිකාලෙ සෙල්ලම් කලෙත් එකට. ඒ වුනාට මගේ හිතේ එයාගැන කිසිම හැගීමක් තිබුනෙ නෑ.....අපි ආස්සරේකලේ සහෝදරයො වගේ......මම දන්නෙ නෑනෙ අම්මගේ හිතේ මේවගේ දෙයක් තියෙනව කියල......ඔහු පැවසුවේය......එයාලත් කැමතිද......මා ඇසුවෙමි....මම දන්නෙ නැතිවුනාට අම්මා එයාල එක්ක කතා කරල තීරනත් අරන්නෙ......මටත් හිතුන මේ ලගදි ඉදන් මොකක් හරි තියෙනව කියල......අම්මා නිතරම මාත් එක්ක එහෙ යනව.....එහෙ ගියාම දිනිතිත් මා ගාවටම වෙලා ඉන්නෙ.....මම මේ මොකුත් දන්නෙ නෑනෙ..... මට හිතුනෙ ඉස්සර ඉදන් තිබුනු සහෝදර කමට කියල......දැන් තමයි මේකෙ ගැන දැන ගත්තෙ.....ඔහු විස්තරකලේය.....අයිය කිව්වෙනද්ද ඒකට අකමැතියි කියල.....මම ඇසූවිට....අපේ අම්මත් ඉතින් තීරනයක් ගත්තොත් ඒක එහෙමමනෙ.....ඔහු තරහා මුහුනෙන් යුතුව පැවසුවේය......දිනිති මොකද කරන්නෙ.....එයා එකවුන්ටන්ට් කෙනෙක්....කොම්පනික වැඩකරන්නෙ......එහෙනම් එයත් හොදට ඉගෙනගත්ත එක්කෙනෙක්.....මා කීවෙමි.....හ්ම්ම්.....යනුවෙන් පිලිතුරු දුන් ඔහු.......මම මේ කල්පනා කරන්නෙ මේකෙන් ගැලවෙන්නෙ කොහොමද කියල......පවසා ස්වල්පවේලාවක් නිස්සබ්දව කල්පනාවක නිරතව සිටි ඔහු..... අම්ම කැමති උනත් නැතත් මම ඔයාව බදිනව......ඔහු ස්තීර ලෙස පැවසුවේය.....ඒ වැඩේනම් හරිනෑනෙ අයියෙ....අම්මගෙ හිත නරක්කරල අපි සතුටුවෙලා හරියන්නෙ නෑනෙ.......ඔයා මොකක්හරි කරල අම්මව කැමති කරව ගන්න.....මා කීවෙමි......මම ට්‍රයි කරල බලන්නම් ඒත් මම හිතන්නෙ නෑ.......ඔහු කීවේය......ඔයා මේ ගැන දැන්ම ගෙදරට කියන්න එපා අපි ටිකක් බලමු....මොකද වෙන්නෙ කියල.....අවසානයේදී ඔහු මට පැවසුවේය....
අපරාදෙ මම කොයිතරම් අයිය ගැන බලාපොරොත්තු තියාගෙනද හිටියෙ. එයාගෙ අම්ම කැමති නොවුනොත් මටනම් බෑ එයාව බදින්න.....මා දුක්බරව කල්පනා කලෙමි.....
දින කිහිපයක් ගතවිය එහෙත් අයියාට අම්මාගේ කැමැත්ත ලබාගැනීමට නොහැකි බව මට දැනිම් දුන්නේය.....කමක් නෑ අයියෙ මම හිත හදාගන්නම්.....මා කදුලුපිරුනු දෙනෙතින් යුතුව ඔහුට පැවසුවෙමි.....

හදිසි අනතුර 144.............සවස මගේ දුර කතනය නාදවිය. එක්කො තරංග අයිය එහෙම නැත්නම් අම්ම.....සිතූ මා ඉක්මනින් හෑන්ඩ් බෑගය තුල තිබුනු දුරකතනය අතට ගත්තෙමි.......දුවට කෝල් ගන්නව ගන්නව පෝන් එක ඕෆ් කරල......කොහේද ගියේ........අම්මා තරහෙන් මෙන් පවසන්ට වූවාය......ලෙක්චර් එකක් තිබුන අම්මෙ ඒ හින්ද ඕෆ් කරල තිබුනෙ. දැන් ටිකකට ඉස්සෙල්ල ඔන් කලේ......මා පැවසුවෙමි.......තාත්ත කිව්ව හෙට හවසට පුලුවන් කියල......ඔයා තරංගට මේ පනිවිඩේ කියන්න.......අනේ අම්මෙ ඇයි හෙට දාගත්තෙ.අම්ම දන්නවනෙ මට වීක් එන්ඩ් එකට විතරයි නිවාඩු තියෙන්නෙ කියල......මා දුක්මුසු ලෙස පැවසුවෙමි......ඔයා එන්න ඕනෙ නෑනෙ ළමයො. තරංග ඇවිත් කතාකරගනී......මම නෑවිත් කොහොමද......මා ඇසුවෙමි......අපි හෙට තරංග එක්ක කතාකරල දුවට කියන්නම්......ඔයා ගැහැනු ලමයෙක්නෙ දුවේ ගැහැනු ළමයි මේවට සම්බන්ධ වෙන්න ඕනෙ නෑ.......කතා කරගන්න ඒව එයාල කතාකරගනියි......අම්මා පවසන්ට වූවාය...........එවිට නිස්සබ්ද වූ මා......අම්මෙ මල්ලිටත් මේ ගැන කිව්වද.....මා ඇසුවෙමි. ...එයා තාම හරියට දන්නෙ නෑ......මේ වැඩේ හරිගියොත් කියන්න පුලුවන්නෙ......අම්මා පැවසුවාය.
අම්මා දුරකතනය විසන්දි කල පසු මා තරංග අයියාට කතාකලෙමි.....හරි මම හෙට හවස යන්නම්...අයියා පිලිතුරු දුන්විට.....හෙට මටනම් එන්න හබවෙන්නෙ නෑනෙ අයියෙ...මා අම්මාට පැවසුවාක් මෙන් දුක් මුසුව කීවෙමි......ආ ඒකට කමක් නෑ...... තාත්ත මගෙන් මොනව හරි අහයිනෙ....මම උත්තර දෙන්නම්......ඔහු පැවසූ විට......ඔයත් අපේ අම්ම වගේමයි.....මා තරහා මුසුව පැවසුවෙමි......ඒ මොකද එහෙම කියන්නෙ......ඔහු ඇසුවේය.......අම්ම කියනව මම ගැහැනු ලමයෙක් හින්ද ඒ කතාවලට සම්භන්ධවෙන්න ඕනෙ නෑ කියල......ඒක ඉතින් ඇත්තනෙ ලමයෝ....ගැහැනු වැඩ වෙනයි පිරිමි වැඩ වෙනයි.ඔයාට තියෙන්නෙ අපේ අම්මයි තාත්තයි එක්ක ඔයාව බලන්න එනකොට ලස්සන සුරංගනාවියෙක් වගේ ඇද පැලදගෙන අපි ඉස්සරහට එන්න........ආ තව එකක් එදාට අපිට කන්න ඔයාගෙ අතින්ම රසට කෑම හදල තියන්නත් ඕනැ...........ඔහු එසේ පැවසූ විට අම්මෝ මෙයා ගිහින් තියෙන දුරක්..සිනාසෙමින් පැවසූ මා...මේ.... තව මොනවද ඕනෙ.......මා සුරතල් ස්වරූපයෙන් ඇසුවෙමි......තව ඕනැ දේවල් ගොඩයි.......ඒත් ඒව දැම්ම කියන්න බෑ........ඔහු කීවේය....ඒ..මොනවද ඒ....මා කුතුහලයෙන් යුතුව ඇසුවෙමි......මම කිව්වනෙ ඒව දැම්ම ඉල්ලන්න බෑ කියල.......ඔහු නැවත කීවේය.......ඉතින් කියන්නකෝ අයියේ.....පුලුවන් දෙයක් තියෙනවම් දෙන්නම්කෝ........මා කීවෙමි.......ඒව දැන්ම ඉල්ලන්න බෑ.....ඔහු කීවේය......කිව්වෙ නැත්නම් මන් තරහයි.....බොරු තරහක් ආරූඩ කරගත් මා පැවසුවෙමි.......ඒව ඉතින් අපි කසාද බැන්දට පස්සෙම ඉලන්නම් දැන්ම එපා.......ඔහු සිනහසෙමින් පවසනු අසා සිටි මට ඔහු වියන්ගයෙන් පවසන දේ තේරුම් ගත් මගේ සිතතුල සියුම් ලැජ්ජා සහගත හැගීමක් ඇතිවිය........ඒව ඉතින් බැන්දට පස්සෙ කියන්නකො......කොහොමත් ඉතින් ගැහැනු අපි. මහත්තය කැමති දේවල් දෙන්න ඕනැනෙ.........මා සෙමින් පැවසුවෙමි........ඇයි දුකෙන් වගේ එහෙම කිව්වෙ....ඔයා ගැහැනු ලමයෙක් උනාට දැන් දුකෙන්ද ඉන්නෙ. ........අපෝ නෑ......මම එහෙම කිව්වෙ ඒව ඉතින් ගැහැනු අපේ යුතුකම් හින්දනේ...මා කීවෙමි.......ඒක මිසක්.....කී ඔහු......මම එකපාරටම බයවුනා ආයෙත් ඔයාට පරන පිරිමි ජීවිතේට යන්න ඕනැ වෙයි කියල.....අපෝ මතක් කරන්නවත් එපා. මම ඒ ජීවිතේ සම්පූරනයෙන්ම අමතක කරල ඉන්නෙ........මා එසේ කියනවිට ඔහු සතුටින් සිනහසෙනු ඇසුනි.
තරංග අයියා අපේ තාත්තා මුනගසෙන තුරු මට ඉවසුම් නොමැතිවිය.තාත්ත මොනවගේ තීරනයක් ගනියිද දන්නෙ නෑ. මා කල්පනා කලෙමි.මා විටින් විට තරන්ග අයියාට දුරකතන ඇමතුම් දුන්නෙමි.....තිලිනි ඔයා නිතරම කතාකරන්න ඕනෙ නෑ....මම ගෙදරට ගිහින් කෝල් එකක් දෙන්නම්. මා නිතර කරදර කරන නිසාදෝ තරංග අයියා අවසානයේදී පැවසුවේය......තරන්ග අයියා පැමිනි විට හොදින් සලකන ලෙස මා අම්මාට කතාකර පැවසුවෙමි......ඔයා බයවෙන්න එපා දුවේ මම ඒ ටික හොදට කරන්නම්.....අම්මා පැවසුවාය.
මා රාත්‍රියේ හොස්ටල් එකේ සිටිනවිට තරංග අයියා දුරකතනයෙන් කතාකර අපේ ගෙදරට පැමිනි බව දැනුම් දුන්නේය......මොකද අයියෙ මෙච්චර වෙලා ගියේ.....මා ඇසුවෙමි......ඔයාලගෙ තාත්තව අල්ලගන්න අමාරුවුනානෙ.....ඔන්න දැන් තමයි.....තාත්ත ගෙදර ආවෙ.....ඔහු පැවසූ විට.....කොහොමහරි ඉන්ටවිව් පාස්වෙන්න.......මා පැවසූවිට.....හරි හරි මම පස්සෙකතාකරන්නම් ......පැවසූ ඔහු දුරකතනය විසන්ධි කලේය.

හදිසි අනතුර 143........දුව වැඩක්ද....අන්න තාත්ත දුවට අඩගහනව........ මා රාත්‍රියේ පාඩම් කරමින් සිටිනවිට මගේ කාමරයට පැමිණි අම්මා පැවසුවාය.....නෝට් වගයක් බැලුව අම්මේ......පිලිතුරු දුන් මා....මොකද දන්නෙ නෑ....අම්මාගේ මුහුනදෙස ගැටලුකාරී ලෙස බැලූවෙමි. මම තරංග ගැන තාත්තට කිව්ව..ඒක ගැන අහන්න වෙන්න ඇති....අම්මා පවසනවිට...තාත්ත මොකද කිව්වෙ...මාගේ සිතතුල හටගත් බියත් ලැජ්ජා සහගත හැගීමත් යුතුව අම්මාගෙන් ඇසුවෙමි.....එයාගෙ ගැටලුවක් නෑ වගේ.....දුව ගිහින් බලන්නකො.....සටහන් ටික පැත්තකින් තැබූ මා......තාත්තා සිටි ස්ථානයට ගියෙමි......සැටියේ වාඩිවී.....රූපවාහිනිය නරබමින් සිටි ඔහුගේ දෙනෙත් මා දෙසට යොමුකරනු අයුරු දුටුවෙමි...මා ලැජ්ජා සහගතව ඔහු පිටුපසටවී සැටියේ පිට තබන ස්ථානයේ  අත්දෙක තැබුවෙමි....මා දෙස හිස හරවා බැලූ ඔහු......මේ ඉස්සරහට ඇවිත් වාඩිවන්න.....මට පිටිපස්සට ඇස්නෑ......තාත්තා පවසනු අසා සිටි අම්මා......ඒක තමා.... මේ...ලමයට තියෙන ලැජ්ජාවනෙ......අම්මා සිනහසෙමින් කීවාය....එහෙම තමයි දමයන්ති......ගැහැනු ලමයෙක් උනාම ලජ්ජ බය තියෙන්න ඕනෑ....මා ඔහු ඉදිරි පිටට පැමිනෙන විට තාත්තා අම්මා දෙසත් මා දෙසත් බලා පැවසුවේය.......ඔය තරංග  ළමය ගැන දුව මොකද හිතන්නෙ.....තාත්තා එකවරම ප්‍රස්නකලේය ...අම්මයි තාත්තයි කැමතිනම් විතරයි......මා  බිම බලාගෙන ඇඳසිටි ගවුමේ සාය ඇඟිලි තුඩුවලින්  පිරිමදිමින් සෙමින්  පැවසුවෙමි.......ඒ ළමයනම් හොදයි වගේ....ඒ උනාට අපි ටිකක් හොයල බලන්නඕනැ...තාත්තා පවසනවිට....අපේ දුව ඉතින් දැන් අවුරුදු ගානක ඉදන් දන්න කියන ලමයෙක්නෙ.....අම්මා කීවාය.......දුව දැන හැදිනගත්තට මදිනෙ දමයන්ති....මේවගෙ දෙයක් කෙරෙනකොට එයාලගෙ පවුල් පසුබිම ගැන. එතකොට ඒ ලමයගෙ දෙමාපියන්ගෙ කැමැත්ත අකමැත්ත ගැනත් හොයල බලන්න ඕනැනෙ......අනික අපේ දුවගෙත් විශාල ගැටලුවක් තියෙනවනෙ.......ඒකත් කාටවත් හැගෙන්න ඉඩතියන්න හොද නෑ......තාත්තා විස්තරකිරීමට විය.......ඒඋනාට දුවට දැන් එහෙම අඩුපාඩුවක් නෑනෙ. එයත් දැන් අනිත් ළමයි වගේ අංග සම්පූරන ගැහැණු ලමයෙක්නෙ......අම්මා නෝක්කඩුවෙන් මෙන් පැවසුවාය....ඒක අපිනෙ දන්නෙ.....කාගෙ හරි කටකින් මේකෙ ඇත්ත එයාලට ආරංචිවුනොත්........තාත්තා මා පිරිමියෙක් ලෙස උප්පතිය ලැබීමේ ගැටලුව බරපතල ලෙස සිතට ගෙන ඇතිබව ඔහු එසේ ප්‍රශ්නකිරීමෙන් තේරුනි.....තරංග අයිය ඒහැමදේම දන්නව තාත්තෙ......මා පැවසුවෙමි.....ඒකනෙ..... ඒ ලමය අපේ දුව ගැන ඔක්කොම විස්ත්ර දැනගෙනත් මේකට කැමතිවුන එකත් ලොකුදෙයක්නෙ මහත්තය.......අම්මා මා පැවසූ දේ අනුමත කරමින් කීවාය......මා දෙස බලා සුසුමක් හෙලූ තාත්තා ......අපි මේ ගැන තවටිකක් හොයල බලල තීරනයක් ගම්මු....මට තරංග ව හම්බවෙලාම මේක ගැන කතාකරන්න ඕනැ....මාව දවසක මුනගස්සවන්නකො.....තාත්තා අවසානයේ එසේ කීවාය....
              දුව තරංග  අයියට මතක ඇතුව කියන්න තාත්තව මුනගැහෙන්න දවසක් දාගන්න කියල.....පසුදින කොළඹ යෑමට සූදානම් වෙමින් සිටිනවිට අම්මා පැවසුවාය......මම ඊයෙ රෑම කිව්ව අම්මෙ.....මා පැවසූ විට .....තාත්ත  කියන්නත් ඉස්සෙල්ල කියල වගේ ....මා දෙස බලා සිනාසුනු අම්මා.....කවදද එනව කිව්වෙ..කුතුහලයෙන් යුතුව ඇසුවාය...අයිය මේදවස් වල ගෙදර ඉන්න හින්ද තාත්තට වෙලාවක් තියෙන දවසක් කියන්න කිව්ව.....මා පැවසූ විට.....තාත්තට කියන්න ඕනැ ඉක්මනට දවසක් කියන්න කියල.....තාම තාත්ත නිදි.....දුව යන්න මම පස්සෙ කියන්නම්.....අම්මා තවදුරටත් පැවසුවාය....
                 අම්ම තාත්තට කිව්වද දන්නෙ නෑ .....අම්මගෙන් දැම්ම අහන්නත් බෑ ....මට තියෙන කලබලේ කියල අම්ම කොලොප්පන් කරනව....කොයි වෙලාවෙ හරි අම්ම කෝල් එකක් දායිනෙ.....මා දේශනය අතර තුල කල්පනා කලෙමි....කොහේද බන් උබ ඉන්නෙ ලෙක්චර් එක අහනවද එහෙම නැත්නම් අරයගෙ තුරුල්ලෙ නැලවෙනවද...මා අසල සිටි ශම්මි මගේ කනට කොඳුරා  අසනවිට  විට......මෙලොවට පැමිනි මා....උබට පිස්සුද එහෙම දෙයක් නෑ බන්.... පවසා  කථිකාචාර්ය වරයා දෙසට දෑස් යොමුකලෙමි......
                  මාත් තරන්ග අයියාත් අතර ඇති විවාහ යෝජනාව ගැන මගේ යෙහෙලියන්ට නොකියාත් බැරිය. එහෙත් මෙම යෝජනාව යම් විදියකින් කඩාවැටුනහොත් මට ඇතිවන  ලැජ්ජා සහගත තත්වය නිසා දැම්ම ඔව්න්ට මේ සම්බන්ධව කිසිවක්  නොකියා සිටීම නුවනට හුරුබව මා කල්පනා කලෙමි...