වෛද්‍ය වික්‍රමගෙ කසාදේ 73.....................ඉතින්  මොකක්ද කියල කියන්නකො......මම නංගිට බලකරමින් ඉල්ලාසිටිය.....ඔයා නිතරම වික්‍රම අයියගෙ කාමරේට ගිහින් ටිකක්වෙලා ඉන්නකොට මට බයහිතුන අක්කෙ..... දැන් ඔයා ඉස්සරවගේ වික්‍රමගේ පිරිමි යාලුවෙක් නෙවෙයිනෙ.....ඔයත් දැන් අපිවගේ ගැහැණියෙක්නෙ.... ඔයා අනාථවෙයි කියල මට බයහිතුන....නංගි එහෙම කියනකොට....අනේ පව් නංගියේ..... වික්‍රම අයිය ගැන එහෙම පහත් විදියට හිතන්න එපා.....ඔයා දන්නවද නංගියේ.... එයා මාව ආරක්ෂා කරන තරම් මමවත් ආරක්ෂා වෙන්නෙ නෑ.....එයාට ගැහැනු අපි ගැන පුදුම ගවුරවයක් තියෙන්නෙ නංගි .....මම මෙහෙම කියනකොට මට නොදැනිම මගෙ ඇස්වලින් කඳුලු වැටෙන බව තෙරුනා.....අනේ අක්කේ අක්ක අඬනවා නේද.....මාව තුරුලු කරගෙන ඇහුව නංගි.....අනේ අක්කේ....මට සමාවෙන්න.....මට එහෙම බය හිතුනෙ අක්කට තියෙන ආදරේට.....මම අක්කට ගොඩක් ආදරෙයි අක්කෙ....මට සමාවෙන්න අක්කෙ වික්‍රම අයිය ගැන එහෙම වැරදි විදියට හිතුවට.....ඇය මට තුරුලුවෙලා....අඩන්නවුනා.....මම දන්නව නංගි .....ඔයා මට ගොඩක් අදරෙයි කියල.....මම මේ විදියට ඉන්න තීරනේ ගත්තෙත්.....මගෙ නංගියි වික්‍රම අයියයි හින්ද.....මම අයෙත් වෙනස්වුනානම් මට ඔය දෙන්නම නැතිවෙයි කියල බය හිතුන.....එතකොට අක්කෙ... අක්ක ඔය විදියට ඉන්න තිරනය කලේ අපි හින්ද මිසක් අක්කගෙ කැමැත්තෙන් නෙවෙයිද......ඇය ඇහුව.....අයියෝ නෑ නංගී..... මාත් මේ ජීවිතේට ගොඩාක් කැමතියි......මම දැන් ගොඩාක් සතුටින් ඉන්නෙ කියල නංගිටත් පේනවනෙ....මම කිව්වම.....ඒකනන් ඇත්ත.....මගෙ පොඩි අයිය ඉන්න කාලෙ එයා හිටියෙ හැමතිස්සෙම ලොකු බරක් ඔලුවෙ තියගෙන ඉන්නව වගේ.....මුහුනෙ හිනාවක් දැක්කෙත් කලා තුරකින්.......දැන්නම් අක්කගෙ මුහුන දිහා බලනකොට හැමතිස්සෙම අක්කගෙ මුහුනෙ සිරියාවන්ත සිනාවක් තියෙනව....නංගි කිව්වම.....මටත් හිතෙනව නංගි මම දැන් හරිම සැහැල්ලුවෙන් ඉන්නෙ කියල.....මම කිව්වෙ ඇත්තට දැන් මාගැන සියලු වගකීම් වික්‍රම බාරගෙන තියෙනව කියල දැනුනම තියෙන සැහැල්ලුව නිසා කියල මට හිතුන....
              පහුවදා වික්‍රම අපිව ආපහු එක්කයන්න එනව කිව්ව හින්ද අම්ම යෝජනා කලා හෙට දවල්ට මොනවහරි හොදට හදමු කියල. පහුවදා උදෙම්ම ඇහැරුන අපි.....ඒ සදහා ලෑතිවුනා. චිත්‍රත් ඉන්න හින්ද අපේ වැඩවලට ලේසිවුනා......වික්‍රම එන හින්ද අයියත් කඩේ වහල ගෙදර හිටිය. ඔහු තමයි කුස්සියට ඕනැ දෙවල් ගෙනත් දුන්නෙ.
                දවල් දහය වෙනකොට වික්‍රම ආව....මම හිතුවෙ අදත් ඊයෙ ඇදගෙන හිටිය ඔසරිය පිටින්ම ඉන්නෙ කියල......මගෙ ඉනවටා අතදාගෙන ගෙට එනගමන් වික්‍රම ඇහුව.....ආ ඔයා හිතනවද මට ඒ තරන් ඔලුවෙ අමාරුවක් තියෙනව කියල....ඔහුට තුරුලුවෙලා ඇහුව මම.....ඔයා ආසනම් දැන් ඔසරියක් ඇදගෙන එන්නම්.....කිව්ව.....අනේ ඕනැ නෑ බබෝ එදා ඇදගෙනම හිටිය හින්ද මම විහිලුවට කිව්වෙ.....ඔහු මගේ නලල සිපගෙන කිව්ව. ඔහු ගෙට ගොඩවෙනකොට අම්මත් එක්ක නංගිත් ආව. අම්ම අතට ඔහු අතේ තිබුන පාර්සලේ දීල නංගි අතට පොඩි දෙයක් දුන්න. ඒක චොකලට් එකක් කියල මම දන්නෙ වික්‍රම ඇයට නිතර චොකලත් අරන්දෙන හින්ද. වික්‍රම එනකොට නංගිත් ඔහුගෙන් චොකලට් එකක් බලා පොරොත්තුවුනේ ඇය චොකලට් කන්න ඒතරම් කෑදර හින්ද..... ඔහු අයියටත් පාර්සලයක් දුන්න....ඒව මොනවද කියල මම දැනගෙන හිටියත් අහන්න ගියෙ නෑ....අයිය ඒක තියන්න කාමරේට ගියහම.....ඔක්කොටම එක එක ඒව දුන්න මට විතරයි මොකුත් නැත්තෙ....මම බොරුතරහක් මවාගෙන කිව්ව....ඔයාට දෙන්න ඒව ගොඩක් තියෙනව ඒත් මෙතැන බෑනෙ.....ඔහු හිනාවෙවී කිව්ව...කසාද බැන්ද විතරයි.....මෙයාගෙ හිතේ තියෙන ඒව.......මම ඔහුගේ මුහුනට දඹර ඇගිල්ලෙන් තට්ටුකරල කියල....ඇත්තටම මම ඔසරියක් ඇදන් එන්නද ඇහුව.....ඒ මොකටද ඔහු ඇහුව.....ඔයා ආශහින්ද මම කිව්ව.....අපි දැන් කසාද බැන්ද කියල මම ආශ හැමදේම ඔයා කරන්න යන්න ඕනැ නෑ.....ඔයාටත් නිදහසක් තියනවනෙ.....මම ඒ නිදහස නැතිකරන්න කැමතිනෑ......ඔයත් ඒ නිදහසින් අයුතු ප්‍රයෝජන ගන්නෙත් නෑ කියල මම දන්නවනෙ.....චාරුකා.....ඔහු එසේ කිව්වෙ මා කෙරෙහි ඇති දැඩි සෙනෙහසින් කියල මට තේරුනා......ඔහු එසේ පැවසුවද සැමියා සතුටු විදියට සිටීම බිරිදගේ වගකීම බව මම කල්පනා කලා....දැන් ඔසරිය නෑන්දත් ගෙදර යනකොට ඇදගෙන යන්න හිතාගත්ත.....මම වික්‍රමට තේ ලෑස්තිද කියල බලන්න ක්කුස්සියට ගියා....චොකලට් එක තනියම කෑව නේද.....නංගි කුසියට වෙලා චොකලට් එක කනව දැක්ක මම ඇහුව.....පොඩි බේබි අපිටත් දුන මැඩම්......චිත්‍රා කිව්ව.....කෝ මට දුන්නෙ නෑනෙ.....මම කිව්වම....අක්කට දැන් අපෙන් ඕනැ නැනෙ වික්‍රම අයියගෙන් ඕනැතරම් ඉල්ලගන්න පුලුවන්නෙ.....සිනාසෙමින් කිව්ව....